อ่านใจตัวเองให้ออก อ่านใจตัวเองได้ เราจะพบว่าการปฏิบัติไม่ใช่เรื่องยากอีกต่อไป เราไม่ต้องทำอะไรเลย เราเห็นจิตมันทำงาน แต่กว่าจะเห็นตัวนี้ได้ไม่ใช่เรื่องง่าย ฝึกกันนานพอสมควร บางคนฝึกเท่าไรก็ไม่เห็น ความคิดปิดบังสภาวะทั้งหลายเอาไว้หมด คิดเอาๆ ไม่มีวันเข้าใจธรรมะ บางทีเรียนมากไป แล้วเวลาลงมือปฏิบัติความคิดมันแทรกเยอะเลย คอยคิดนำไปเรื่อยๆ สภาวะอันนี้ชื่ออย่างนี้ ทำงานอย่างนี้ ทำแล้วมีผลเป็นอย่างนี้ สภาวะอันนี้เกิดขึ้นมาเพราะอะไร คอยคิดเอา คิดนำ แล้วไม่เห็นสภาวะจริงๆ ไม่เห็นสภาวะแล้วคิดๆ เอา สิ่งที่ได้ก็แค่ความสงบสบายใจ นึกว่ารู้แล้วจิตใจมันจะมีความสุข แต่มันล้างกิเลสไม่ได้จริง ดูสภาวะให้เป็น ดูให้ได้ เราจะเห็นสภาวะได้ ถ้าจิตเรามีกำลังพอ ตั้งมั่นขึ้นมา แล้วก็จะเห็นสภาวธรรม ทั้งรูปธรรม ทั้งนามธรรมทั้งหลายเป็นของถูกรู้ถูกดู เกิดขึ้น ตั้งอยู่ ดับไป อันนั้นล่ะคือการปฏิบัติที่มีสาระแก่นสารอย่างแท้จริง ถ้ายังคิดๆ เอาก็แค่นั้น ได้แต่ความสงบสบายใจ หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 17 พฤศจิกายน 2567