Sa ubistvom Gaja Graha 121. godine pre Hrista otpočela je epoha rimske revolucije, kako je naziva britanski istoričar Ronald Sajm. Sledeći udarac Senatu zadao je seljak iz latinskog zaleđa Rima i jednan od najvećih vojskovođa rimske republike, Gaj Marije. Njegov protivnik u jednom od najbolje u izvorima posvedočenih ratova, rimsko-numidskom ratu, kopile iz kuće Masinisine, Jugurta, takođe je imao izuzetnu karijeru, i u izvesnom smislu paralelnu sa Marijevom. Antonije Gramši govori o vremenu u kome "staro umire, a novo još nije rođeno", pa tvrdi da tada nastupa era čudovišta. Da li su junaci ovog "ničijeg vremena" čudovišta, kako je jedan pompejevac zaista govorio o cezarovskom oficiru i istoričaru Salustiju, ili kolosi na čijim ramenima stojimo, prepušta se slušaocima na sud.