başladığım yere geri geldim. üstünden epey zaman geçti, aynı koltukta, aynı kahveyle yine sokağın sesiyle size sesleniyorum ama bu sefer umudum başka bir insan olduğum yönünde. hani her kalp kırıklığında karşılaştığımız bir teselli var ya "geçecek" diye, işte o doğruymuş. biraz onu konuştum bu kez sizinle. her şey geçiyor, bu bölüm bile. 20 dakikada geçip gidicek, neler neler geçmedi ki. iyi dinlemeler.