"พระจะอยู่กันอย่างลำบาก แต่ว่าทำให้การภาวนาเข้มแข็ง พระสบายเกินไปก็ภาวนาย่อหย่อน ฉะนั้นที่นี่จะมีระบบที่ไม่ให้พระสบาย ตื่นเช้าแต่ละกุฏิก็ทำสมาธิ เดินจงกรม ส่วนใหญ่ก็จะเดิน เพื่อจะรีบขับถ่าย อย่างไปนั่งๆ เดี๋ยวไปปวดอึกลางทาง ลำบาก เสร็จแล้วก็ออกมาจัดศาลา ออกไปบิณฑบาต กลับมาก็มาฉันรวมกัน ล้างบาตร ถัดจากนั้นถ้ามีงานของส่วนตัวก็ไปทำ อย่างไปซักผ้า บางทีก็มีงานส่วนกลางก็ต้องไปช่วยกันทำก่อน ตอนเย็นบ่าย 3 โมงมากวาดวัด ทำความสะอาดกุฏิ ศาลา ถ้าวันศุกร์ก็จะมาล้างโบสถ์ด้วย ทำงานเสร็จก็ทำวัตรเย็น ทำวัตรเย็นเสร็จก็ออกไปทำงานฝั่งโน้น ข้ามถนนไป เราปลูกป่าไว้เยอะ ไปรดต้นไม้ แบกน้ำใส่ถังหิ้ว บางช่วงบางที่บางจุดก็เป็นภูเขา ขึ้นเขาหิ้วน้ำขึ้นไป ไปรดต้นไม้ พระบวชมาใหม่ๆ โอดครวญเลยทำไมลำบากอย่างนี้ เรา โอ้ย อยากสู้กิเลสจะเอาแต่สบายจะสู้ได้หรือ อย่างเวลาไปทำงาน จะต้องฝึกเจริญสติในชีวิตประจำวัน ออกไปเหนื่อย หงุดหงิด รำคาญ เบื่อ ไม่ได้มีหน้าที่บ่น แต่มีหน้าที่ดู ใจเบื่อใจท้อแท้ ดูของตัวเอง ผ่านไปช่วงหนึ่ง จิตใจจะแข็งแรงขึ้น" หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 7 ตุลาคม 2568