Als het aan hoogleraar Arnoud Boot ligt, worden hoogleraarstitels in de toekomst veel minder makkelijk verstrekt. 'Op allerlei punten in de universiteit is er sprake van een overvloed aan mensen aan de buitenkant.'

 

Dit weekend meldde het Financieel Dagblad dat de financiering van leerstoelen in Nederland vaak in nevelen gehuld is, en hoewel Boot niet zover wil gaan om de functie van hoogleraar als te koop te zien, ligt er wel een kern van waarheid in die omschrijving. Als voorbeeld noemt hij advocatenkantoren en accountancy-firma's, waar legio mensen zouden rondlopen met een hoogleraarstitel. 'Dat is op zichzelf verontrustend omdat je van een hoogleraar mag verwachten dat hij een hoog wetenschappelijk statuur heeft, en dat hij wetenschappelijk onderzoek doet', zegt Boot. 'Maar als je 80 of 90 procent van je tijd in een advocatenkantoor zit, dan heb je natuurlijk geen tijd om onderzoek te doen.'

Boot benadrukt het belang van mensen uit het werkveld die enkele uren per week bij de universiteit een hoogleraarschap vervullen, temeer omdat universiteiten privaat geld nodig hebben. Maar daarbij vindt hij wel dat het geld vanuit een onafhankelijke positie moet komen. 'Een universiteit gaat over haar eigen missie en personeelsbeleid, en daar moeten privaat geld en docenten aan de buitenkant in passen.'

Waar gaat het mis

Het gaat volgens Boot echter mis wanneer er groepen ontstaan waar hoogleraren van die buitenkant opeens de dienst uitmaken bínnen de universiteit. De titel van hoogleraar is de hoogste academische functie, en daaronder bevinden zich rangen waar hoge wetenschappelijke eisen aan gesteld worden. De facto betekent dat dus dat accountants en advocaten met zo'n titel mee kunnen praten over wat er met het personeelsbeleid of met andere beslissingen binnen de universiteit gebeurt.

See omnystudio.com/listener for privacy information.