Nalaina sy nampianarina tany amin’ny oniversite Babyloniana i Daniela sy ireo namany telo. Nampiasain’Andriamanitra ny didin’ny mpanjaka mba hametrahana an’i Daniela tany Babylona, hanompo ireo babo hafa tao. Mizara roa ny bokin’i Daniela: fanehoana ara-tantara sy fanambarana ara-paminaniana. Naminany momba ny andro farany i Ezekiela sy Jaona ary Daniela ary mpaminany natao sesitany koa izy ireo. Ny fiainan’i Daniela dia ohatra tsara dia tsara amin’ny fiainana feno faherezana, fahadiovana, fiainana araka an’Andriamanitra eo anivon’ny tontolo feno fankahalana.

Nahazo fahitana momba ny saha misy taola-maina i Ezekiela. Naminany tamin’ny taolana izy ka nitambatra ireo ary niampy ozatra sy nofo. Dia hoy ny Tompo: Maminania ny amin'ny fofonaina, dia ny Fanahin'Andriamanitra, mba ho velona ireo vatana ireo. Na inona na inona ezahantsika atao, rehefa tsy misy ny Fanahy, dia ho sarotra amintsika ny hanao azy tahaka ny maha-sarotra ny fanomezana aina vaovao ny taolana efa maina. Ny fiangonana dia tsy maintsy entanin’ny Fanahy Masina raha te hitondra ny Filazantsaran’ny fiainana any amin’ny tontolo maty ara-panahy.

Voaantso hanompo ny vahoakan’Andriamanitra tamin’ny fotoana sy toerana tena sarotra tokoa i Ezekiela. Nitondra ny hafatr’Andriamanitra tamin’ny vahoakany babo tany Babylona izy. Nanomboka tamin’ny fahitana lehibe momba an’Andriamanitra i Ezekiela; nahita ny voninahitry ny Tompo tokoa izy. I Ezekiela dia nanasongadina ny asan’ny Fanahy Masina, dia ny fanatrehan’Andriamanitra na aiza na aiza misy ny olony. Antsoina hoe apokaliptika ny faminaniany, izay midika fa mitondra antsika ao ambadiky ny voaly izy ireo mba hahitantsika izay tsy hita.

Jeremia, izay antsoina hoe mpaminany nitomany, dia nitoloko satria resy ny taniny ary ny olona tiany dia lasa andevo any an-tany lavitra. Taiza ary Andriamanitra ho an’ny olony izay nonina tany Babylona? Tanànan’Andriamanitra ara-bakiteny i Jerosalema raha ho azy ireo, ary nahatsapa ho tafasaraka tamin’ny tanànany masina sy ny Andriamaniny Masiny izy ireo. Raha efa nijery ny fiainanao ianao ka nanontany tena raha tena tia anao Andriamanitra, dia ho azonao ny fampianaran’i Pasitera Woodward momba ny Fitomaniana.

Rehefa resin’ny Babyloniana i Jerosalema, dia nahitana karazany roa ny vahoaka: ireo nino an’i Jeremia fa famaizan’Andriamanitra ny fahababoana, ary ireo izay nandà ny hafatr’i Jeremia ka nikomy. Ho an’ireo izay nino sy nibebaka dia nampanantena Andriamanitra fa hanampy azy ireo. Nomeny fo vaovao izy ireo ary hamerina ny taranaka ho avy indray Izy. Nampitandrina an’ireo nikomy kosa Izy fa ho ringana tanteraka izy ireo. Ny faminanian’i Jeremia mahakasika ny fananganana ho avy sy ny Mesia dia mbola mitohy manome antsika fanantenana mandraka ankehitriny.

Rehefa nentina ho babo tany Babylona ny Jiosy, dia nitory fanantenana i Jeremia. Na teo aza ny fahaverezana lehibe, dia nilaza i Jeremia fa mbola homba azy ireo Andriamanitra. Tany Babylona dia Andriamanitra irery ihany no afaka niankinan’ny vahoaka ary tany koa no nahalalany an’Andriamanitra bebe kokoa. Ny hafatr’i Jeremia dia mampianatra antsika hatoky an’Andriamanitra, hanana fanantenana ao anatin’ny sarotra, ary hino fa Andriamanitra dia afaka manova antsika rehefa mitady Azy marina isika.

Naminany i Isaia fa ny Mesia, ilay Mpanavotra nampanantenaina, no hisolo voina ho antsika; ary ny asany dia ny hampahiratra ny jamba, hanafaka ny andevo, ary hanasitrana ny torotoro fo. Naminany momba ny fahafatesany koa i Isaia. Noho ny amin’ny olombelona rehetra izay nivily lalana, tahaka ny ondry very, dia napetrak’Andriamanitra tamin’I Jesosy Kristy ny helotsika, Izy no nitondra ny famaizana noho ny fahotantsika. Nolazain’i Isaia ny namantsihana an’I Jesosy tamin’ny hazo fijaliana an-jatony taonany talohan’ny nitrangan’izany, rehefa nanoratra izy fa ny Mpanompo mijaly dia hatao tsinontsinona, holavina, hampahoriana ary holefonina noho ny fahadisoantsika. Fa ny dian-kapoka taminy no nahasitranana antsika.

Naminany i Isaia fa mila làlambe iray hidinana ety an-tany Andriamanitra. Io làlambe io dia ny Mesia, Andriamanitra tonga nofo. Nilaza i Isaia fa I Kristy no ho fanehoana tonga lafatra ny Fanahin’Andriamanitra. Rehefa niresaka momba ny asa fanompoany I Jesosy dia nanonona ny faminanian’i Isaia. Tonga hitondra teny soa mahafaly ho an’ny ampahoriana Izy, ary fanasitranana ho an’ny torotoro fo; hitory fanafahana amin'ny babo, sy hanambara fa tonga ny andro ankasitrahan'ny Tompo.

Maninona aho no teraka tamin’ity vanim-potoana ity sy teto amin’ity toerana ity? Efa planin’Andriamanitra ve ny fisiako? Ny valin’ireo fanontaniana ireo, sy ny maro toy izany, dia hita ao amin’ny bokin’i Isaia, ilay boky ara-paminaniana lava indrindra ao amin’ny Baiboly. Voatonona bebe kokoa ao amin’ny Testamenta Vaovao ny bokin’i Isaia ary manome faminaniana bebe kokoa momba ny Mesia ho avy raha ampitahaina amin’ ny mpaminany hafa rehetra. Milaza amintsika i Isaia fa mila Mpamonjy isika ary mampahafantatra antsika ny Mpamonjy izay ho avy izy.

Ny mpaminany dia lehilahy avy amin’ny fiaviana maro samihafa izay nantsoina hiteny ho an’Andriamanitra. Nampitandrina ny amin’ny fitsarana ho avy ny ankamaroan’ny mpaminany. Ao anatin’ny fampitandremana rehetra ataon’izy ireo, nandritr’ireo andro nampahory indrindra ny vahoakan’Andriamanitra ireo, dia misy hafatra momba ny fahasoavan’Andriamanitra sy ny fanantenany. Manantena ny Mesia ho avy. Miantso ny Kristiana tsirairay Andriamanitra mba ho modely amin’ny fahasoavany sy ny fahamarinany eto amin’ity tany feno fahafatesana ity, tahaka ny nangatahany ny mpaminany roa arivo taona lasa izay.