Η Ελλάδα βιώνει την «εθνική της ανυπαρξία»…Μπορεί να μην ακούγεται ευχάριστα, αλλά αν δεν αποδεχτούμε την πραγματικότητα, δεν υπάρχει η παραμικρή ελπίδα να τη διορθώσουμε…Η Ελλάδα δεν ήταν ποτέ τόσο απομονωμένη όσο σήμερα και όπως εξηγεί ο κ.Θέμης Τζήμας , αυτό συμβαίνει μέσω μιας διαδικασίας που διαρκώς κλιμακωνόταν τα τελευταία 15 χρόνια και τώρα ,επί των ημερών αυτής της κυβέρνησης έχει κορυφωθεί. Ενδεικτικά η στάση μας σε όσα συμβαίνουν στη Συρία«Η χώρα κυβερνάται με όρους αμερικανοκρατίας…Η Ελλάδα δεν χαράσσει και δεν ασκεί δική της πολιτική γενικώς…Πως να έχει πολιτική για τη Συρία», λέει ο κ.Τζήμας.Έχουμε γίνει «παραπαίδι» της Τουρκίας; Μας αντιμετωπίζουν οι «φίλοι» και «σύμμαχοι» ως«χώρο» κι όχι ως χώρα; Ο κ.Τζήμας λέει μερικές σκληρές αλήθειες.Χάσαμε οικειοθελώς το προνόμιο που για πολλά χρόνια είχαμε και «διαφημίζαμε», ότι μπορούμε να μιλάμε με όλους.Έχουμε επιτρέψει έναν «οικονομικό εποικισμό» της χώρας από ξένους ακόμη και από Τούρκους!Υπάρχει ελπίδα να αλλάξει κάτι μετά από την αφύπνιση του κόσμου, που βγήκε στους δρόμους ζητώντας πρωτίστως δικαιοσύνη για το έγκλημα αλλά όχι μόνο γι΄ αυτό. Ο κόσμος θέλει να αλλάξουν πολλά αν όχι όλα. Πως θα γίνει αυτό με τα κόμματα να είναι τόσο απαξιωμένα στα μάτια του; Η αίσθηση που έχει ο κόσμος είναι ότι όλοι όσοι «παίζουν» το πολιτικό παιχνίδι στη χώρα είναι απολύτως ελεγχόμενοι.Γιατί παρόλα αυτά , το υπό κατάρρευση υποτίθεται πολιτικό μας σύστημα είναι τόσο ανθεκτικό; Μετά από τρία μνημόνια που φόρτωσε στη χώρα ,εξακολουθεί αυτό το ίδιο σύστημα να «μοιράζει τη τράπουλα».Μας οδηγούν όλα αυτά σε μια εποχή συγκρούσεων; Τι λέει για τη δικαιοσύνη και την απόρριψη της από την κοινωνία ,όπως φάνηκε από τις μαζικότατες συγκεντρώσεις σε όλη τη χώρα;Μπορεί αυτή η πολιτικά χαοτική περίοδος να κλείσει με μια εθνική καταστροφή;