Dubaj to wybudowana na pustyni współczesna Wieża Babel. Nie tylko ze względu na wielość języków, którymi posługują się jej budowniczy, ale także z uwagi na niezwykłą różnorodność życiorysów. Nie ma jednego Dubaju, bo to miejsce utkane z marzeń i porażek ludzi, którzy są jego mieszkańcami. Ich historii przez lata słuchała i spisywała je Anna Dudzińska – tak powstał reportaż „Dubaj, miasto innych ludzi”, o którym we wrześniowym Raporcie o książkach opowiada autorka.

Niczym fatamorgana - na gruzach powojennej Polski, na tle szarego PRL-u, w Alejach Ujazdowskich w Warszawie wyrosło miejsce, w którym muzyka grała do rana, lał się alkohol, tańczyły piękne kobiety, a przy swoich stolikach najlepsi polscy artyści bawili się to utraty tchu, jakby jutra nie było. Czy taki SPATiF – legendarny Klub Aktora istniał naprawdę? Czy był mirażem złożonym z tysięcy anegdot, które snuli jego bywalcy? Bo wódka pita szklankami niejednego przecież ściągnęła w dół, a obok poetów i kolorowych ptaków, siedzieli ponurzy ubecy. Na to pytanie odpowiada Aleksandra Szarłat, autorka książki „SPATiF. Upajający pozór wolności”.

Felieton to taki krótki utwór publicystyczno-dziennikarski, który istnieje po to, żeby czytelnik mógł się nim rozsmakowywać. Czy może być zatem coś pyszniejszego od felietonu o jedzeniu? Są tacy, których wszystkie drogi – literackie, filozoficzne, historyczne, a nawet polityczne prowadzą do kuchni. Tak jak Pawła Bravo – autora zbioru felietonów „Czekolada i Kapuśniak”.

Goście:

Rozkład jazdy: 

(3:07) Michał Lorenc - Pustynia

(6:40) Rozmowa z Anną Dudzińską o książce "Dubaj. Miasto innych ludzi"

(32:34) Andrzej Grabowski - Dobrze jest

(36:12) Rozmowa z Aleksandrą Szarłat o książce "SPATiF. Upajający pozór wolności"

(1:16:48) Podziękowania

(1:21:16) Rozmowa Dariusz Rosiaka z Pawłem Bravo o książce "Czekolada i kapuśniak"

(1:53:52) Do usłyszenia

(1:54:06) Fred Bongusto - Spaghetti a Detroit