ทำกรรมฐานอย่างหนึ่ง แล้วคอยรู้ทันความปรุงแต่งของจิต อย่างทำกรรมฐานไป หายใจไป พุทโธไป จิตหนีไปคิด เขาปรุงแต่งอะไร ปรุงแต่งอุทธัจจะ ความฟุ้งซ่าน รู้ว่าจิตฟุ้งซ่าน ไม่ต้องแก้ จิตฟุ้งซ่านรู้ว่าฟุ้งซ่าน อีกคนหนึ่ง ภาวนาหายใจไป พุทโธไป จิตหนีไปคิด ฟุ้งซ่าน แล้วรำคาญใจ ไม่ชอบเลย ทำไมมันฟุ้งนัก อยากให้มันหยุดคิด มันยังคิดอีก โมโหแล้ว มีกุกกุจจะ รำคาญใจ ให้รู้ว่ารำคาญ ไม่ต้องไปห้ามมัน รู้อย่างที่มันเป็น อย่าไปแต่งจิตให้มันดี ให้มันสุข ให้มันสงบ จิตเป็นอย่างไร รู้ว่าเป็นอย่างนั้น พวกปรุงแต่งจิตไม่มีอะไรมากหรอก ปรุงแต่งให้มันดี ให้มันสุข ให้มันสงบ อย่าไปแต่งมัน รู้อย่างที่มันเป็น แล้วเราจะเห็นจิตมันตกอยู่ใต้ไตรลักษณ์ หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช วัดสวนสันติธรรม 7 ธันวาคม 2567