Και τελικά, το μεγαλό κλείσιμο του τικ-τοκ στο Γιουνάη Στέην οφ Αμέρικεν ήταν ένα ανάλογο με το μεγάλο διάλειμμα στο σχολείο.

Δηλαδής αρκετά μεγάλο για να προλάβουμε να πάμε να φάμε ενα τοσθ και να πουμε και καμιά μαλακία. ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΤΟ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΤΕΛΙΚΑ ΗΤΑΝ ΕΝΑ ΚΑΠΩΣ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΚΟ ΠΑΡΕ-ΔΩΞΕ.

Ιν άδερ νιουζ, ξαναθυμήθηκα τα κεμπάπ του Βερολίνου, που δεν έχουν ούτε αρχή ούτε τέλος και σας προσφέρω στο πιάτο τα δώρα του καπιταλισμού.

ΝΑΙ ΣΩΣΤΑ ΔΙΑΒΑΣΑΤΕ. ΤΑ ΔΩΡΑ ΤΟΥ ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΥ. ΔΙΟΤΙ ΚΑΠΟΥ ΝΤΑΞΕΙ ΜΕ ΤΗΝ ΑΧΑΡΙΣΤΙΑ ΣΑΣ.