Hayat bazen sadece okşanınca çalışan nöronlar gibi…Bazı insanlar ilgi görünce var oluyor, ama iş karşılık vermeye gelince ortadan kayboluyor.İnanmayanlar, inananlara sürekli eleştiri okları fırlatıyor. Arkadaş ortamlarında istemeden üzerime yapışan o “toparlayıcı misyon”, herkese destek olup kendimiz düştüğümüzde kimsenin ortada olmayışı… Bunların hepsi insanı yoran görünmez yükler. Yakın arkadaşımın canını sıkanın canını sıkma isteği bazen beni fazla duyarlı biri yapıyor.Keşke biraz gamsız olabilsek.Plan yapıyoruz, sonra plan bizi plansızlığa sürüklüyor…Ve plansızlık bile bizi daha planlı birine dönüştürüyor.

Hepsi ve daha fazlası Deliriyo muyuz kanalında...#Deliriyomuyuz YouTube kanalına abone olmayı unutmayın! Delirirsen Buradayız 👇🏻https://www.instagram.com/deliriyomuyuzz/

https://mobile.twitter.com/deliriyomuyuzz