Mercurius staat het dichtst bij de zon van alle planeten in ons zonnestelsel. Het is er nogal heet en toch moet er water te vinden zijn. Maar hoe zijn die watermoleculen daar beland?

Eén theorie zegt: dat water is lokaal ontstaan. Of het zat al in de rotsen bij het ontstaan van de planeet, of het is ontstaan door reacties van deeltjes aan het oppervlak op bijvoorbeeld zonnestraling. Maar een andere theorie zegt: nee, dat water is waarschijnlijk naar de planeet gebracht. Met die laatste theorie zijn ze in dit onderzoek aan de slag gegaan.

Mogelijke bronnen van water zijn asteroïden, kometen en ruimtestof. Om uit te zoeken of het inderdaad mogelijk is dat al het water via deze weg op Mercurius terecht is gekomen, hebben onderzoekers een simulatie gemaakt. Daarin werd berekend: hoe bewegen deze hemellichamen zich door het zonnestelsel? Hoe vaak raken ze Mercurius? En hoeveel water zouden ze met zich mee kunnen brengen? 

Uit de simulatie bleek dat het inderdaad mogelijk moet zijn dat al het water op deze manier naar de planeet is gebracht. Al is daarmee niet uitgesloten dat een deel lokaal ontstaan is.

Weten hoe water zich verplaatst in ons eigen zonnestelsel en op welke gekke plekken het allemaal terecht kan komen, kan ook weer helpen als we een stuk verder weg gaan kijken naar exoplaneten. Zo kan deze ontdekking ons mogelijk ooit helpen bepalen of een planeet ver weg ook water (en dus mogelijk leven) kan bevatten. 

In deze audio hoor je onderzoeker Kateryna Frantseva (SRON/RUG). Lees meer: Ruimtestof, astroïden en kometen volstaan voor al het water op Mercurius.

Kateryna Frantseva komt uit Oekraïne. Ze is ook onderdeel van een netwerk van Oekraïense vrijwilligers in de Nederlandse academische wereld die hun thuisland ondersteunen. Wil je haar daarmee helpen, dan kan dat hier. 

See omnystudio.com/listener for privacy information.