Hóast myndevnini vóru einføld og lítillatin, so vísti Steffan Danielsen í sínum málningum, at hann hevði ein serligan ans fyri litbrøgdunum í føroysku náttúruni. Nólsoyingurin brúkti ein sermerktan grátónastíl, sum hevði dám av einum reinleika og frískleika og einum opnum sinni.
Í sendingini hoyra vit eisini um Zacharias Heinesen úr Havn, sum í sínum málningum, leggur stóran dent á, at myndaflatan fær sítt egna yðjandi lív, har litfagrir litir renna saman í eina samljóðandi heild. Zacharias Heinesen var fyrsti føroyingurin, sum gekk á listaskúla í Íslandi.