Venetië

Venetie met zijn nonchalante kleuren

verwarmd door schitterend zonlicht

de reflecties op het water tonen

een wereld van overpeinzingen

muren kijken op je neer

verf bladdert o zo onverschillig

als door een artiest in alle eenvoud

aangebracht als verstilde relikwieën

van een verleden van geborgenheid

rijkdom geurt je tegemoet

vermengt met licht

dat meer vermoeden doet

op het canal grande een stoet van bootjes

met hier en daar een gondelier

verveeld voor zich uit duwend

gsm schreeuwend in zijn achterzak

rijkdom schreeuwt je tegemoet

een koffie bij de san marco kost je een vermogen

bedelaars kunnen in deze rijkdom niet gedogen

door de doge werd hij reeds beboet

armoede straf van de rijken

in de jesuitenkerk licht

ruimte voor gebed en overdenking

de ruimte hoog met een eenvoud

dat God hier weer God kon zijn

zonder die wonderlijke verpakking

afleidingen van ons kleine menszijn

verheven tot een hoogmoedige bescheidenheid

ongepast in een kerk in elke tijd

mensen op afstand houden

als toerist verwelkomend

een barriere opwerpend door wat hoort

een woord zweeft door de ruimte

en wordt desondanks niet gehoord

een taal van doden met wierook gecamoufleerd

vermeende heiligheid waarmee God niet wordt geeerd

tot Jezus binnenkomt

en onverwijld de deur wordt gewezen

’t is bij vijven, de werkdag voorbij

hij mag dan zijn opgestaan

hier is hij niet verrezen

@2003-05-10 Joop vd Elst