Wandelend aan het strand

De zee met haar eeuwig komen

Het strand volkomen kalm en wijds

Voeten bewegen zich door het natte zand

Afdrukken worden zichtbaar

Ogen luisteren naar de branding

Zichtbaar verstild trekt het water zich terug

Geraas van de schelpen waaruit het leven is ontvloden

De golven proberen het keer op keer

Het licht van de zon reflecteert in oprijzende golven

De wind mengt zich even in het spel

Een wolk bedekt de zon

Een zilveren lijn wordt zichtbaar

Voetstappen langs de waterlijn

Vertrappen de lege omhulsels

Een schelpenpad wordt zichtbaar

Jezus komt langzaam maar zeker aangelopen

Het strand is leeg en lijkt verlaten

Geluiden komen op mij af gesneld

Zijn aanwezigheid vult de ruimte

Door hem alleen word ik gekoesterd

De zon de wind en de zee

Het water de schelpen

Het geluid en het licht

Vermengen zich

Om mij heen aanwezigheid

Gedachten en dromen

Verstomd is de herrie

De stilte heerst

Een melodie komt dichterbij

Ontastbaar ongrijpbaar

Niet te horen of te zien

Ik ken die melodie

Ogen betraand kijk ik in het rond

Zwevende bollen vol inhoud

Geven hun betekenis door

Stilte wordt zichtbaar

Een ritme klopt aan

Een hand beweegt langs de snaren

Parallelle klanken omgeven mij

Onmogelijk bijeen te vergaren

Langzaam vlieden mijn gedachten heen

Omgeven door een uitnodigend licht

Ben ik voor mijn Heer gezwicht

Zijn gedachten ontmoeten mij van binnenuit

Vanuit mijn innerlijk overmeestert

Sta ik daar bij de scheiding van water en land

Een voetafdruk verdwijnt heel langzaam

In het opgedroogde zand

Schelpen meegevoerd door het eindeloze water

Meeuwen zweven bewegingloos boven de vloedlijn

Een gasnevel breidt zich uit in het heelal

En Jezus kijkt me aan

In zijn ogen het schijnsel van sterren en planeten

In zijn ogen een oneindige liefdevol weten

Het lijden van elk mens lijkt in Hem uitgegoten

Wijd uitgestrekt houdt hij zijn armen

In mijn hart een brandend verlangen

De wind speelt met mijn haren

Ik strek me naar hem uit

In het vuur lijkt een roos krachten te vergaren

De stilte wordt dieper en dieper

De golven verstillen

De wind noemt toe

Zijn stem lijkt me de hemel in te tillen

Gevoed met brood en wijn

Levend in twee werelden

Het vuur verteert mijn dromen

Zo ben ik thuis gekomen

@2004-02-27 Joop vd Elst