Op haar twaalfde verhuisde Noraly Beyer van een zonnig, Caribisch eiland naar een streng, katholiek internaat in Nederland. Zonder haar vader of moeder. Het heeft haar gevormd, zegt de voormalig Journaallezer.

“Ik heb geleerd om me aan te passen en om goed met mezelf om te gaan. Om steviger in het leven te staan. Om het leven aan te kunnen. En omdat ik me steeds moest verweren, heb ik een soort harnas om me heen gekregen. Om mezelf te beschermen.”

Toen ze na vijf jaar haar diploma op zak had, was ze ‘helemaal klaar’ met God en het katholicisme. Maar de afgelopen jaren is ze weer religieuzer geworden. “Het besef dat er iets is, waardoor ik hier op aarde ben. Dat geloof dwingt me om mijn leven zo goed mogelijk te leven.”