30 χρόνια πριν, μια νεανική κωμωδία κατάφερε να έρθει με τέτοια φρεσκάδα και ευρηματικότητα, που παραμένει αγέραστη ακόμα και δεκαετίες αργότερα. Το στυλ έχει αλλάξει, οι εκφράσεις το ίδιο, αλλά στον πυρήνα της, η ταινία μοιάζει να μην έχει περάσει ούτε μέρα από πάνω της. (Κι όχι μόνο επειδή ο Paul Rudd είναι ακόμα ίδιος.)

Το POP για τις Δύσκολες Ώρες ξαναβλέπει μια από τις κορυφαίες κωμωδίες των ‘90s και αναλύει το πώς ένα εφηβικό κείμενο μπορεί να παραμένει τόσο πολυεπίπεδο και διαχρονικό – και ναι, το ότι βασίζεται σε Jane Austen οπωσδήποτε βοηθάει!

Είναι δυνατόν η καλύτερη διασκευή Jane Austen να είναι μια σχολική κωμωδία με την Alicia Silverstone; Τι ήταν αυτό που χάρισε τον ρόλο στην Alicia Silverstone, και γιατί ήταν τα iconic βιντεοκλίπ των Aerosmith; Γιατί η Cher κρύβει περισσότερες πτυχές μέσα της από όσο φαίνεται σε πρώτη ματιά; Πώς δημιουργήθηκε η iconic γκαρνταρόμπα της Cher στην ταινία; Πώς γεννήθηκε το iconic λεξιλόγιο και φράσεις όπως «ugh, as if!»; Πιστεύετε θα σταματήσουμε ποτέ να χρησιμοποιούμε τη λέξη «iconic» όταν μιλάμε για αυτή την ταινία;

Τι οδηγία έδωσε η Amy Heckerling στον διευθυντή φωτογραφίας για να πετύχει το χρωματιστό, φωτεινό, αλλά καθόλου εκτυφλωτικό λουκ της ταινίας; Τι συνδέει τις χοντροκομμένες εφηβικές κωμωδίες των ‘80s και το Clueless; Πώς γίνεται ο ίδιος άνθρωπος να γύρισε το Fast Times at Ridgemont High, το Κοίτα Ποιος Μιλάει και το Clueless μέσα σε λίγα χρόνια; Και πώς γίνεται όλη αυτή η συζήτηση να καταλήγει στο hand flex του Mr. Darcy και στον McLovin του Superbad;

Αυτά και πολλά ακόμη στο POP για τις Δύσκολες Ώρες αυτής της εβδομάδας, αφιερωμένο στα 30 χρόνια του iconic Clueless. Τι, νομίζατε δε θα έπαιζε κι άλλη χρήση του «iconic»; As if!