In de 8-delige serie 'Als de overheid faalt' onderzoeken Jos Palm en Michal Citroen hoe de parlementaire enquête in het verleden wanbeleid aan de kaak stelde. Deze week: de enquête naar het regeringsbeleid van 1940-1945.

Kort na de oorlog verscheen een vernietigend rapport: zowel de regering in Londen als het Rode Kruis hadden gefaald bij de hulpverlening aan gedeporteerde Joden en politieke gevangen. Het vormde de aanzet voor de enquête naar het regeringsbeleid 1940-1945. Want als het Londense oorlogskabinet bij zoiets cruciaals als de opvang van overlevenden tekort was geschoten, had het dat misschien meer steken laten vallen?

In negen jaar tijd werden 1250 getuigen en deskundigen gehoord en 100.045 vragen gesteld. Na dat alles was de slotsom: naar omstandigheden had men het in Londen best aardig gedaan.

Een oordeel dat met de kennis van nu misschien wel onhoudbaar is, en te denken geeft over het functioneren van de enquête als zelfkritisch instrument. We leggen het voor aan historici Chris van der Heijden en Peter Romijn.