Het gaat tegenwoordig veel over wat we noemen ‘preppen’ Het voorbereiden op een oorlog, stroomuitval, hackers, of wat dan ook. Politici, experts en zelfs influencers hebben het steeds vaker over wat ons misschien te wachten staat. Het is alsof we aanvoelen: dit is geen tijd om te slapen. Laat je niet verrassen. 

In Jezus’ onderwijs draait om iets vergelijkbaars, zo lijkt het. In Lucas 12 vertelt Hij een verhaal over knechten die midden in de nacht wachten op hun meester. Die komt terug van een bruiloft, maar niemand weet precies hoe laat. En ja, het is nacht. De aandacht verslapt. Misschien denken ze: ik doe even mijn ogen dicht, het zal zo wel loslopen. Maar Jezus zegt: sta paraat. Wees waakzaam. Houd de lampen brandend. 

We gaan het in deze aflevering hebben over waakzaamheid, over oordeel en zelfs over eeuwige bestemming. 

Waarom ervaar ik God niet? Waarom voelt God voor mij vaak zo ver weg? Waarom ervaar ik mijn geloof als iets goeds, maar ook iets dat van zondag naar zondag door hobbelt? Veel mensen zitten met deze vragen. Of beter gezegd: dat verlangen. Het verlangen om in het dagelijks leven met Jezus te leven en te herkennen wat Hij van je vraagt. In deze aflevering gaan we het daarover hebben. We gaan het hebben over opmerkzaam leven. 

Waarom is dat belangrijk? Dat is omdat Jezus Christus zich nu al kenbaar wil maken in ons leven, maar ook omdat Hij nog komt. Er komt een dag waarop alles helder zal worden. Een dag waarop het geloof overgaat in zien. Waarop twijfel verdwijnt en gebrokenheid genezen wordt. 

Heb je Hem dan leren kennen? Ben je steeds meer op Hem gaan lijken? Heb je geleerd zijn stem te verstaan, zijn genade te proeven, zijn voetstappen te volgen? Zullen wij opstaan om met Hem mee te gaan, als Hij ons roept? Misschien is Jezus al veel dichterbij dan je denkt. En veel verrassender. 

Toen Jezus werd geboren in Bethlehem waren er herders in de buurt op hun schapen aan het passen. Opeens verschenen er heel veel engelen die God de eer brengen. Vrede op aarde, zongen ze. Indrukwekkend moet dat zijn geweest. 

Maar dit is geen indrukwekkend kerkkoor. Nee, dit is een leger. Er staat in de tekst: een groot hemels leger. God zendt geen koor om de komst van zijn Zoon zingend in te leiden. Nee, God stuurt een leger met Zijn Zoon mee. In de kerstnacht wordt een groot machtig leger zichtbaar in de streek rondom Bethlehem, de velden van Efrata.

Dat er een leger verschijnt, gebeurt omdat het oorlog is. Er is een strijd losgebarsten. God is de Koning van deze wereld. Hij komt in Jezus Zijn gebied opeisen dat onrechtmatig wordt beheerst door de boze. En hij brengt vrede. Vrede met God, vrede met de ander, vrede met jezelf en vrede met de schepping. Waarom is daarvoor strijd nodig? En: wat betekent dat voor ons, zo’n strijd voeren? 

Jezus keert op een dag terug naar deze aarde. Als hemelse koning. Dat is iets om ontzettend naar uit te kijken. Daar komt hij rechtdoen. Tja, en tegelijk… iets rechtzetten wat krom is, dat doet pijn. De waarheid horen waar je altijd in leugens hebt geloofd doet zeer. In het licht brengen wat in het duister is, is niet fijn. 

Deze derde serie van De Leerlingen gaat wat het betekent om Jezus te verwachten. Dat is is niet zo’n ver-van-je-bed-show als het lijkt. Omdat het hopelijk niet lang meer duurt, maar ook omdat deze belofte alles te maken heeft met hoe we hier en nu in het leven staan. 

In deze aflevering ontdekken we wat er nodig is om Jezus’ koninkrijk in onze wereld en in ons leven te laten doorbreken. Als je zicht krijgt op wie Jezus is en dat Hij komende is, dan wil je nu al schoon schip maken in je leven. Dan wil je de waarheid kennen en eruit leven. Dan wil je geen duisternis meer en niet meer het gevoel dat je hele levensgeluk van jou afhangt. Dan wil je ruim baan maken voor Hem. Daartoe worden we in deze aflevering opgeroepen door een zonderlinge voorloper van Jezus: Johannes de Doper.

Het thema van het nieuwe seizoen van 12 afleveringen is 'Jezus verwachten'.

In deze bonusaflevering gaan schrijver Daan Molenaar, verteller Jurjen ten Brinke en Jan Martijn Abrahamse van de Christelijke Hogeschool Ede in gesprek over twee seizoenen De Leerlingen. Hoe is het idee ontstaan? Waarom slaat het zo aan? Ook kijken ze vooruit naar de nieuwe serie die gemaakt gaat worden. 

Alles is veranderd. De twee Emmaüsgangers zijn niet langer teleurgestelde, verwarde mensen die het doel in hun leven verloren hadden. Eerder op de dag hadden ze Jeruzalem verlaten. Jezus degene die ze volgden is dood. Ja, wat nu? Het leven is aardig betekenisloos geworden opeens. Echter, ze ontmoeten Jezus. Hij leeft. Het zet hen in beweging. Ze gaan getuigen. 

Deze aflevering gaat over het delen van geloof aan de mensen om je heen. We zullen ontdekken dat een ontmoeting met Jezus niet iets is dat je voor jezelf kunt houden. En ook dat iedereen getuigt van iets. Iedereen getuigt van een bepaalde levensvisie, in woorden en daden. 

Er is een ritueel dat alle christenen door alle tijden en over de hele wereld met elkaar verbindt. Mensen uit elke cultuur, met allerlei huidskleuren, van alle rangen en standen, jong en oud komen samen rondom één eenvoudig, maar diepgaand gebeuren.

Het Heilig Avondmaal.

Dit is het hart van het christelijke samenkomen. Naast het Avondmaal, heeft dit gebeuren ook andere namen in de kerktraditie, zoals Eucharistie, Heilige Communie, Maaltijd van de Heer, of de Mis. En ja, dit krachtige symbool van eenheid is helaas ook een splijtzwam geworden in de kerkgeschiedenis. 

Deze aflevering gaat de betekenis van dit ritueel. Wat betekent het om brood en wijn te delen? Waarom is het zo krachtig en essentieel? Ik hoop niet alleen inzicht te bieden, maar ook een diep verlangen op te wekken om het te ontvangen, keer op keer.

In de podcastserie De Leerlingen draait het om de missie om meer en meer te worden zoals Jezus. Daarin heeft het avondmaal een onmisbare plek.

In een wereld die steeds meer versnipperd raakt, waar verschillen in cultuur, overtuigingen en levensstijlen ons steeds meer uit elkaar drijven, biedt de christelijke geloofsgemeenschap iets unieks: een ruimte waarin mensen, ondanks hun verschillen, samenkomen rond één gemeenschappelijk middelpunt – Jezus Christus.

Natuurlijk, veel mensen hebben geen goede ervaringen met geloofsgemeenschappen. Daar moeten we recht aan doen. Toch ervaren ook heel veel mensen dat geloofsgemeenschap in basis heel veel goeds brengt. Het kunnen plekken zijn van toevlucht, waar we leren van God, van Jezus, maar ook van elkaar. We delen in vreugde en verdriet. We leren door de moeite heen om elkaar lief te hebben. En we mogen iets van de kracht van boven doorgeven naar de wereld om ons heen. Als getuigenis van Jezus Christus. 

Leven in verbinding met andere christenen in een geloofsgemeenschap of kerk, is heel belangrijk, geloof ik. Toch is het niet vanzelfsprekend. En ook niet gemakkelijk. Daarom staan we in deze aflevering stil bij de vraag waarom het goed is om bij een geloofsgemeenschap te horen, in welke vorm dan ook. En bij de vraag hoe je dat doet, met zoveel verschillende mensen, die je zelf niet hebt uitgekozen, één gemeenschap zijn.

Wat betekent het om leerlingen van Jezus te zijn in een cultuur die zich afwendt van God en de christelijke traditie? Wat hebben we nog te zeggen? Wat kunnen we doen?

Vanuit de Bijbel en de verhalen van Jezus krijgen we een perspectief aangereikt. We openen de voordeur van ons eigen huis - en daarmee van ons leven - om mensen binnen te laten. Vreemdelingen zelfs. Niet ons soort mensen. En van hen maken we naasten. En misschien mogen we eraan bijdragen dat zij ook bij God willen gaan horen. 

We gaan het hebben over christelijke gastvrijheid. Om in de woorden van schrijfster Rosaria Butterfield te spreken: gastvrijheid is ground zero, de basis, van het christelijk geloof. 

We kijken naar het leven van Jezus in de Bijbel, we ontdekken hoe het zich ontwikkeld heeft in de christelijke geschiedenis en je hoort mensen van nu, Jaap en Marita, hoe zij dat doen in hun leven.