ในชีวิตการทำงาน เราอาจเคยได้รับคำชมจากหัวหน้า เช่น “เก่งมากเลย” “ขอบใจนะที่ช่วยงานทันเวลา” หรือ “สุดยอดไปเลย” คำพูดเหล่านี้ฟังดูดีในช่วงเวลานั้น แต่อาจจางหายไปอย่างรวดเร็วเมื่อวันผ่านไป

คำถามคือ…ทำไมคำชมบางคำถึงไม่ทิ้งร่องรอยในใจเลย? และในทางกลับกัน ทำไมบางคำที่ดูธรรมดา ถึงฝังอยู่ในใจเราได้เป็นปี ๆ?

คำตอบอยู่ที่ “ความหมาย” ของคำพูดนั้นว่า มันพูดถึงตัวตนของเรา หรือแค่พูดถึงสิ่งที่เราทำได้