ជាង​២ឆ្នាំក្រោយប្រកាសភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាប្រក្រតីជាមួយរាជាណាចក្រម៉ារ៉ុក ក្រោមការជួយចូកជួយចែវរបស់សហរដ្ឋអាមេរិកកាលពីចុងឆ្នាំ ២០២០ អ៊ីស្រាអែលនៅ​ថ្ងៃចន្ទដើមសប្តាហ៍មុន​បាន​ប្រកាស​ទទួលស្គាល់អធិបតេយ្យភាពរបស់ម៉ារ៉ុក​លើ​តំបន់សាហារ៉ាខាងលិច នោះបើទោះបីជា ទឹកដីមួយផ្នែករបស់សាហារ៉ាខាងលិចកំពុងជា​សមរភូមិប្រយុទ្ធដណ្តើមគ្នារវាង​កងទ័ពម៉ារ៉ុក និង​រណសិរ្សប៉ូលីសារីយ៉ូ ដែលជាក្រុមទាមទារ​ឯករាជ្យគាំទ្រ​ដោយអាល់ហ្សេរី ប្រទេស​ជិតខាងរបស់ម៉ារ៉ុក។ សំណួរចោទឡើងថា អ៊ីស្រាអែល​ភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងធម្មតាជាមួយ​ម៉ារ៉ុកកាលពី​ជាង​២ឆ្នាំមកហើយ ប៉ុន្តែ ហេតុអ្វីបានជា​ទើបប្រកាស​ទទួលស្គាល់សិទ្ធិផ្តាច់មុខរបស់​ម៉ារ៉ុកទៅលើ​ទឹកដីសាហារ៉ាខាងលិចនៅពេលនេះ?

អ៊ីស្រាអែល នៅទីបំផុតបានដើរតាមផ្លូវរបស់សម្ព័ន្ធមិត្តអាមេរិក​ដែលបានប្រកាស​ទទួលស្គាល់សិទ្ធិផ្តាច់មុខរបស់រាជាណាចក្រម៉ារ៉ុកលើ​តំបន់សាហារ៉ាខាងលិច។ ២ឆ្នាំកន្លះក្រោយភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយអ៊ីស្រាអែលដែលមានអាមេរិកជា​អ្នកផ្ចុងផ្តើម ម៉ារ៉ុកទន្ទឹងរង់ចាំការសម្រេចចិត្ត​របស់រដ្ឋាភិបាល​អ៊ីស្រាអែល​ដោយច្រាស់ច្រាល់បំផុត។ នៅក្នុងសេចក្តីប្រកាស​ដែលមានដកស្រង់ខ្លឹមសារលិខិតរបស់​នាយករដ្ឋមន្រ្តីអ៊ីស្រាអែល លោក​បិនចាមីន នេតាន់យ៉ាហ៊ូ រាជវាំងម៉ារ៉ុកអះអាងថា មេដឹកនាំអ៊ីស្រាអែល​សម្រេចចិត្តទទួលស្គាល់​ដែនអធិបតេយ្យភាពរបស់​ម៉ារ៉ុកលើ​តំបន់សាហារ៉ាខាងលិច។

តាមសេចក្តីប្រកាសរបស់ព្រះរាជវាំងម៉ារ៉ុកដដែល នាយករដ្ឋមន្រ្តីអ៊ីស្រាអែលនឹងជូនដំណឹង​ពីការសម្រេចចិត្តរបស់ខ្លួនទៅអង្គការសហប្រជាជាតិ និងប្រទេស​ដែលមានទំនាក់ទំនងការទូតជាមួយអ៊ីស្រាអែល។ ចុងបញ្ចប់ ប្រមុខរដ្ឋាភិបាលអ៊ីស្រាអែលជូនដំណឹងទៅព្រះរាជាម៉ារ៉ុក​ពីគម្រោងចង់បង្កើតកុងស៊ុលក្នុងតំបន់សាហារ៉ាខាងលិច នៅទីក្រុង​ Dakhlaដែលស្ថិតក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់​រដ្ឋាភិបាលម៉ារ៉ុក។

សម្រាប់មន្រ្តីជាន់ខ្ពស់ម៉ារ៉ុក ការសម្រេចចិត្តរបស់អ៊ីស្រាអែលនឹងធ្វើឲ្យការទទួលស្គាល់ដែនអធិបតេយ្យភាពរបស់ម៉ារ៉ុកលើតំបន់សាហារ៉ាខាងលិចកាន់តែបោះជំហានទៅមុខដោយស្វាហាប់ ជាពិសេស នៅក្រោយការទទួលស្គាល់របស់អាមេរិកនិងការបើកកុងស៊ុលរបស់ប្រទេសជាង៣០នៅ​សាហារ៉ាខាងលិច។

បន្ទាប់ពីរារែកអស់២ឆ្នាំកន្លះ រដ្ឋអ៊ីស្រាអែលសម្រេចចិត្តទទួលស្គាល់តំបន់សាហារ៉ាខាងលិចជាដែនដីរបស់ម៉ារ៉ុក ក៏ព្រោះតែចង់បំពេញចិត្តរាជវាំងរ៉ាបា ដែលមួយរយៈចុងក្រោយនេះ ចេះតែពន្យារលើកពេល មួយដង ជា២ដង ជំនួបកំពូល Neguevដែលជាវេទិកាជួបជុំថ្នាក់ដឹកនាំរបស់អ៊ីស្រាអែល និង​ប្រទេស​អារ៉ាប់ទាំង៤ដែលបានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងភ្ជាប់ទំនាក់ទំនងជាមួយអ៊ីស្រាអែល ដូចជាអេមីរ៉ាតអារ៉ាប់រួម បារ៉ែន ស៊ូដង់ និងម៉ារ៉ុក។​

វេទិកា Neguevសំខាន់ណាស់សម្រាប់អ៊ីស្រាអែលដែលប្រឹងប្រែងធ្វើយុទ្ធនាការទូតខិតចូលជិតប្រទេស​អារ៉ាប់នៅក្នុងតំបន់ដើម្បីពង្រឹងសម្ព័ន្ធភាព នៅចំពោះមុខអ៊ីរ៉ង់ដែលជាសត្រូវ។ ប៉ុន្តែ ការសម្រេចចិត្តរបស់​អ៊ីស្រាអែលមិនមែនគ្មានផលវិបាក។ នៅពេល​ម៉ារ៉ុកទាមទារកម្មសិទ្ធិគ្រប់គ្រងផ្តាច់មុខលើ​សាហារ៉ាខាងលិច តំបន់ភាគខាងត្បូងរបស់​សាហារ៉ាខាងលិច ប្រមាណ២០%កំពុងស្ថិតក្រោមការកាន់កាប់របស់រណសិរ្សទាមទារឯករាជ្យ ប៉ូលីសារីយ៉ូដែលប្រយុទ្ធដណ្តើមទឹកដីជាមួយម៉ារ៉ុកតាំងពី​ឆ្នាំ ១៩៧៥។

រណសិរ្សប៉ូលីសារីយ៉ូត្រូវបានបង្កើតឡើងនៅ​ឆ្នាំ​១៩៧៣ ដោយមានជំនួយយោធាពីប្រទេស​អាល់ហ្សេរី ដើម្បីរំដោះសាហារ៉ាខាងលិចពីអាណានិគមនិយមអេស្ប៉ាញ។ នៅក្រោមការដាក់សម្ពាធរបស់អង្គការសហប្រជាជាតិ អេស្ប៉ាញបានដកខ្លួនចេញពីសាហារ៉ាខាងលិច​នៅ​ឆ្នាំ១៩៧៦។ ឆ្លៀតឱកាសដែលអេស្ប៉ាញបញ្ចប់អាណានិគមនៅសាហារ៉ាខាងលិច ម៉ូរីតានីប្រយុទ្ធដណ្តើមទឹកដីជាមួយម៉ារ៉ុក មុននឹង​ដកខ្លួនទៅវិញ ដោយ​ទុកឲ្យកងទ័ពម៉ារ៉ុកនៅបន្តប្រយុទ្ធជាមួយរណសិរ្សប៉ូលីសារីយ៉ូចាប់តាំងពី​ឆ្នាំ​១៩៧៥។ ក្រោមអន្តរាគមន៍របស់អង្គការសហប្រជាជាតិ ភាគីជម្លោះទាំងពីរបានចុះកិច្ចព្រមព្រៀងលើបទឈប់បាញ់នៅ​ឆ្នាំ ១៩៩១ ប៉ុន្តែ ត្រូវ​ផុតរលត់ទៅវិញ នៅ​ឆ្នាំ ២០២០ នៅពេល​ម៉ារ៉ុកបើកការបង្រ្កាបហិង្សា​ទៅលើ​បាតុករសារ៉ាវី Sahrawi ដែលជាប្រជាជនរស់នៅតំបន់សាហារ៉ាខាងលិច។

មានទំហំផ្ទៃដីធំ២ដងប្រទេស​កម្ពុជា សាហារ៉ាខាងលិចដែលស្ថិតនៅភាគខាងត្បូងម៉ារ៉ុក មានព្រំដែនជាប់អាល់ហ្សេរី​ និងម៉ូរីតានី ត្រូវអង្គការសហប្រជាជាតិចាត់បញ្ចូលក្នុងបញ្ជីតំបន់មិនស្វ័យតតាមការទាមទាររបស់ម៉ារ៉ុក។ ប៉ុន្តែ អង្គការសហប្រជាជាតិផ្ទាល់ធ្លាប់ទទួលស្គាល់រណសិរ្សប៉ូលីសារីយ៉ូជាអ្នកតំណាងស្របច្បាប់របស់​ប្រជាជនសារ៉ាវី Sahrawi នៅសាហារ៉ាខាងលិច និងជំរុញឲ្យមានការបោះឆ្នោតប្រជាមតិ តាមការចង់បានរបស់ក្រុមទាមទារឯករាជ្យដែលចង់ប្រែក្លាយសាហារ៉ាខាងលិចជា​ដែនដីស្វ័យត។ ប៉ុន្តែ ​ម៉ារ៉ុកដែលចង់យកសាហារ៉ាខាងលិចទាំងអស់មកក្រោមការគ្រប់គ្រងរបស់ខ្លួន បាន​ខ្ទាស់ជើងមិនឲ្យមានការបោះឆ្នោតប្រជាមតិ។ ជាតំបន់វាលខ្សាច់សោះកក្រោះ សាហារ៉ាខាងលិចជាគោលដៅចង់បាន​របស់ម៉ារ៉ុក ដោយសារផលិតផលនេសាទនៅមហាសមុទ្រអាត្លង់ទិក និង​ធនធានរ៉ែក្រោមដី ដូចជា​ផូស្វ័រសំខាន់​សម្រាប់ធ្វើជីគីមីក្នុងបរិបទសង្រ្គាមរុស្ស៊ីឈ្លានពានអ៊ុយក្រែន។

ការសម្រេចចិត្តរបស់អ៊ីស្រាអែលទទួលស្គាល់​ដែនអធិបតេយ្យភាពរបស់ម៉ារ៉ុកលើសាហារ៉ាខាងលិចមិនត្រឹមធ្វើឲ្យរណសិរ្សប៉ូលីសារីយ៉ូខឹងក្តៅក្រហាយ ប៉ុន្តែនឹងអាចដុតកំដៅបង្កើនភាពតានតឹងក្នុងតំបន់ ព្រោះថា អាល់ហ្សេរីដែលគាំទ្រផ្នែកយោធា​និងផ្តល់ជំរកដល់ក្រុមរណសិរ្សប៉ូលីសារីយ៉ូ ប្រាកដជាមិនសប្បាយចិត្ត។ មានជំនួយយោធាពីអាមេរិក ម៉ារ៉ុក​បាន​ពង្រឹងកងទ័ព បង្កើនទិញអាវុធពីខាងក្រៅ។ ចំណែក អាល់ហ្សេរីដែលឧបត្ថម្ភគាំទ្រពីក្រោយរណសិរ្សប៉ូលីសារីយ៉ូដែលមានចំនួនទ័ព​១៥០០០នាក់ ក៏ពង្រឹងកងទ័ពនៅតាមព្រំដែនរបស់ខ្លួនជាមួយ​ម៉ារ៉ុក​នៅប៉ុន្មានឆ្នាំមកនេះ។ អ្នកវិភាគវាយតម្លៃថា ការខិតចូលជិតគ្នា​រវាង​ម៉ារ៉ុក និង​អ៊ីស្រាអែល នឹង​បើកផ្លូវកាន់តែ​ធំ សម្រាប់​ឲ្យ​អ៊ីស្រាអែល​​ទាញ​យក​ប្រយោជន៍​ច្រើនពីម៉ារ៉ុក មិនថា ការលក់សព្វាវុធ ឬ​កងទ័ព​ម៉ារ៉ុកក្នុងការតាមដាន​បច្ចេកវិទ្យា ការត្រួតពិនិត្យ​ដែនអាកាស ដ្រូន ចារកម្ម និង​ការពង្រីក​ឥទ្ធិពល​របស់​អ៊ីស្រាអែល​លើ​បណ្តាញ​គ្រប់គ្រង​អ៊ីនធ័រនែត​របស់​ម៉ារ៉ុក៕