#107. Een nieuw jaar, een nieuwe aflevering van De Rudi & Freddie Show! Met dit keer te gast: Gijsbert Vonk, hoogleraar socialezekerheidsrecht in Groningen. We hebben het over hoe repressief, betuttelend en vernederend de verzorgingsstaat is geworden voor veel mensen. En of het tij nu eindelijk zal keren.

Hoe de bijstand betuttelend, vernederend en onderdrukkend werd

Geregeld voeren Rutger Bregman en Jesse Frederik gesprekken over economie en politiek waarvan ze achteraf denken: was dit niet ook een leuke podcast geweest? Die gesprekken zijn ze voor De Correspondent gaan opnemen.

Wil jij deze podcast mogelijk maken? Je kunt ook lid worden van De Correspondent voor 9,50 euro per maand. Als lid krijg je toegang tot nog veel meer journalistieke artikelen, podcasts en documentaires die voorbij de waan van de dag gaan. Heel erg bedankt! www.decorrespondent.nl/wordlid

News

In de aanloop naar de Europese Verkiezingen van 6 juni spreken wij Europese politici, aspirant-politici en lijsttrekkers over hoe Europa werkt en wat Europa doet. We trappen af met: Bas Eickhout, co-Spitzenkandidat van de Europese Groenen.

Lees hier het transcript:
https://decorrespondent.nl/15299/de-europese-verkiezingsshow-met-robbie-freddie-in-gesprek-met-bas-eickhout

Wil je vrijblijvend kennismaken met ons journalistieke platform? Schrijf je in voor de proefmail en ontvang gratis een selectie van onze beste verhalen in je inbox: decorrespondent.nl/proefmail

****** Voor de beste en meest privacyvriendelijke luisterervaring kun je terecht in de Correspondent-app. Ontdek 500+ shows en verhalen en ga in gesprek met je favoriete correspondenten. Download de app snel in de app-store! Geen lid? Maak ook onafhankelijke journalistiek mogelijk en krijg toegang tot de app: corr.es/wordlid. ******

Opname: Julius van IJperen
Montage: Romanee Rodriguez 
Voor vragen, opmerkingen of suggesties mail naar post@decorrespondent.nl

De Europese Verkiezingsshow met Robbie & Freddie: in gesprek met Bas Eickhout

Luisteraars! Nu er een rechtse meerderheid in de Tweede Kamer is, moet die zich natuurlijk ook laten gelden op energiegebied. Waar het vorige kabinet al voornemens was twee kerncentrales te bouwen, is er nu een motie aangenomen om er maar liefst vier te bouwen: in ieder geval de plannen gaan al exponentieel!
Is dit nou wel zo verstandig? Ik (Jesse) zal maar kleur bekennen: een nieuwe kerncentrale bouwen is peperdure rechtse identiteitspolitiek. Toegegeven, er zijn een heleboel slechte argumenten tegen kernenergie (dat het vreselijk onveilig is bijvoorbeeld). En zoals België en Duitsland prima werkende kerncentrales voortijdig sluiten is absolute waanzin. Maar... de kosten van kerncentrales, zeker de meest recent gebouwde kerncentrales in Europa en de Verenigde Staten, zijn schrikbarend.
Geen private partij die geld wil lenen aan een financieel zwart gat: kerncentrales worden alleen gebouwd als de overheid de omvangrijke risico's afdekt. Wat dat betreft is het opmerkelijk dat juist deze bij uitstek staatsgeleide energiebron zo populair is bij liberalen.
Er zijn zat goedkope koolstofvrije alternatieven
Waar je in de jaren tachtig nog kon zeggen dat er geen koolstofvrij alternatief bestond voor kernenergie, is dat alternatief er nu wel (zon, wind, batterijen). Deze alternatieven worden bovendien met de dag goedkoper, terwijl kerncentrales juist de wetten der technische vooruitgang tarten door almaar duurder te worden.
Het contrast tussen zon en kernenergie kan dan ook bijna niet groter. Zonnepanelen zijn kleinschalig en modulair: een soort Duplo, waar je blokje voor identiek blokje een veld mee kunt volleggen. Kerncentrales zijn energiekathedralen, met tienduizenden speciaal op maat gemaakte onderdelen. En van kathedralen weten we dat ze altijd duurder worden en zelden op tijd af komen. De belangrijkste opgave is dus om de kosten omlaag te brengen.
Voorstanders van kernenergie hebben hierbij een vast repertoire van argumenten. We moeten juist meer kerncentrales bouwen; als je steeds maar één uniek project doet, dan is het natuurlijk altijd duur. We moeten kleine, modulaire reactoren bouwen, waardoor kerncentrales meer op Duplo gaan lijken. We moeten de milieuhippies met hun domme regulering de mond snoeren. Helemaal onwaar is het allemaal niet, maar het gaat kernenergie niet redden.
Leesvoer bij deze aflevering
•	'Waarom megaprojecten misgingen, misgaan en blijven misgaan', een recent verschenen artikel van correspondent Michiel de Hoog. (https://corr.es/44cccd)
•	The costs of the nuclear power sector (2012), een rapport van de Franse Rekenkamer. (https://corr.es/a5f8f1)
•	De Scenariostudie kernenergie (2022) van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat. (https://corr.es/fc4e6a)
•	'Better late than never, but never late is better: Risk assessment of nuclear power construction projects' (2018), een artikel van Portugal-Perreira en anderen. (https://corr.es/307519)
Zoals altijd kun je suggesties en opmerkingen met ons delen via rudienfreddieshow@decorrespondent.nl.

Kerncentrales bouwen? Peperdure rechtse identiteitspolitiek

Luisteraars! Het was een koude dag in november, toen ik (Jesse) het boek Je bent jong en je wil wat toekomst van Hannah Prins en Jantijn Anema (beiden bekend van Extinction Rebellion) kreeg toegestuurd. Vol interesse begon ik te lezen, tot ik op pagina 26 opeens mijn eigen naam zag prijken tussen een VVD-Kamerlid en de ceo van Corendon (foute boel!).
Ik herkende mij niet in het geschetste beeld.
Een aardige aanleiding dus om het rebellenduo uit te nodigen voor onze podcast! Want wat denken zij dan bij de toch tamelijk indrukwekkende cijfers over de opmars van hernieuwbare energie? Gloort daar dan geen enkele hoop? 'In de komende jaren is groene groei een illusie', schrijven ze. Is dat zo? En zo ja, waarom dan?
Waar ik me blijkbaar wat te optimistisch uitliet over de energietransitie, daar kunnen we Prins niet verdenken van hoopgevende geluiden. In interviews wordt door haar steevast gewezen op de naderende ecologische ondergang. En in het meest recente IPCC-rapport zouden we kunnen lezen dat 'de mensheid misschien het einde van de eeuw niet gaat redden'. Het is nogal wat, maar klopt het ook? 
Bovendien, is het als communicatiestrategie eigenlijk wel verstandig steeds te wijzen op de klimaatkladderadatsch? Valt er niet – juist nu! – een opbeurender verhaal te vertellen?

Leesvoer bij deze aflevering:
•	Hannah Prins zei in de podcast van de JOVD dat we 'minimaal in 2100 – en dit zijn dus  conservatieve inschattingen – naar 1,5 tot 2 meter zeespiegelstijging' gaan. Maar uit het KNMI Klimaatsignaal 2021 (pp. 26-31) blijkt dat 1,5 tot 2 meter zeespiegelstijging mogelijk is in een SSP5-RCP 8.5-scenario (waarin de aarde 4,5 graad opwarmt, omdat we alle koolreserves die er zijn gaan verstoken, de bevolking enorm groeit, en de wereldeconomie vertienvoudigd), daarbinnen dan de 10 procent kans op de hoogste zeespiegelstijging, en daarbij ook nog eens uitgaan van Antarctische ijskapinstabiliteit (een speculatief kantelpunt). (https://corr.es/ab71d4)
•	In hun boek schrijven Hannah en Jantijn dat 'het smeltwater [van Antarctica] de zeespiegelstijgingstijging in de komende eeuwen al kan doen oplopen tot 15 meter'. Daarvoor citeren ze een paper getiteld 'Contribution of Antarctica to past and future sea-level rise’. Volgens dit paper kan de smelt van Antarctica in SSP5-RCP8.5 (wederom: 4,5 graden opwarming, alle koolreserves wegstoken) een zeespiegelstijging tot 15 meter veroorzaken in 2500. Bij 2 graden opwarming blijft het volgens het paper beperkt tot 0.23 meter. (https://corr.es/3582c0)
•	In de podcast ging het over de gevolgen van klimaatverandering voor de voedselvoorziening. Sinds de jaren zestig is de aarde met 1,2 graden opgewarmd. Het IPCC laat weten dat door klimaatverandering de oogsten van tarwe (-4,9 procent), mais (-5,9 procent) en rijst (-4.2 procent) zullen afnemen. In dezelfde periode zijn de opbrengsten van tarwe (+218%), mais (+196%) en rijst (+147%) echter enorm toegenomen. Daaruit valt op zijn minst op te maken dat verbeteringen in irrigatie, (kunst)mestgebruik, mechanisering, verdeling, pestbestrijding en ga zo maar door,  vooralsnog een grotere impact hebben op de opbrengsten dan klimaatverandering. (https://corr.es/643fc4)
•	Je bent jong en je wil wat toekomst, het boek waarin Hannah Prins en Jantijn Anema betogen dat een radicale aanpak nodig is in de strijd tegen klimaatverandering. (https://corr.es/e74ffa)
•	'Zelfs optimisten zijn te pessimistisch: schone energie wordt spotgoedkoop’, een eerder gepubliceerd artikel van Jesse over wat er allemaal goed gaat bij het oplossen van het klimaatprobleem. (https://corr.es/1fd653)
•	Niet het einde van de wereld, van datawetenschapper Hannah Ritchie. Een boek dat stelt dat we voor een enorme uitdaging staan op het gebied van klimaat, maar dat veel van de problemen wel oplosbaar zijn. (https://corr.es/13bd5f)
Heb je nog suggesties of opmerkingen? Deel die dan met ons via rudienfreddieshow@decorrespondent.nl.

Komt de grote klimaatapocalyps? Een bij vlagen ongemakkelijk gesprek met twee XR-activisten

Luisteraars! Het was in mei 2021 een historische uitspraak: Shell moet de uitstoot van broeikasgassen veel sneller terugbrengen. Natuurlijk kwam daar een hoger beroep over, waarvan deze week de zitting is. 

Vlak na de uitspraak namen wij een podcast op met correspondent Jelmer Mommers, die de zaak nauwgezet had gevolgd. Zelfs was ik (Jesse) tamelijk kritisch: als Shell minder olie en gas produceert, springen andere bedrijven dan niet in dat gat? En is het wel logisch om één bedrijf een verplichting op te leggen die eigenlijk voor de hele wereld zou moeten gelden? 

Jelmer legt uit waarom hij tóch denkt dat deze uitspraak goed is, en de transitie naar een duurzame wereld zal versnellen. In de aanloop naar het hoger beroep het terugluisteren waard!

Shell moet zijn uitstoot verlagen, maar gaat in beroep. Hoe zat het ook alweer met dat vonnis?

Luisteraars! De compensatieregeling voor gedupeerden van de toeslagenaffaire is een compleet fiasco. 'Ik sluit niet dat we hier nog eens een parlementaire enquête over krijgen,' zei Peter Heijkoop, wethouder te Dordrecht en kopstuk bij de Vereniging Nederlandse Gemeenten, deze week in een interview met Algemeen Dagblad.
Ik (Jesse) begrijp wel wat hij bedoelt. Waar eerder naar de kleinste fouten werd gespeurd om grote bedragen aan toeslagen terug te vorderen, wordt nu naar de minste aanleiding gezocht om grote bedragen aan compensatie uit te keren. 
Het is makkelijk om achteraf te constateren dat het uit de hand is gelopen. Het is wat zinniger om dat te constateren op het moment dat belangrijke beslissingen worden gemaakt. En de compensatieregeling is rijp voor een contracyclisch geluid. 
De ervaring van de meest ernstig gedupeerden is inmiddels maatgevend gemaakt voor de hele groep van zo'n 33.000 gedupeerden. Maar wat doorgaat voor 'gedupeerde' heeft soms nauwelijks verband met daadwerkelijke dupering. Een boze brief – waarbij niks is teruggevorderd – geeft inmiddels ook al recht op enorme bedragen en compensatie.
Wie is aangemerkt als gedupeerde van de toeslagenaffaire heeft namelijk recht op 30.000 euro, kwijtschelding van alle publieke schulden (waaronder studiefinanciering, belastingschulden en zorgverzekeringsschulden), kwijtschelding van private schulden, 2.000 en 10.000 euro voor elk kind, 10.000 euro voor ex-partner. Daarnaast is er nog recht op een integrale beoordeling (waarbij nog meer dan 30.000 euro kan worden verkregen), en een ruimhartige beoordeling van de 'werkelijke schade' (waarbij nog eens bedragen van meer dan 100.000 euro naar gedupeerden kan gaan). 
Staat dit nog in enige verhouding tot de geleden schade? De laatste keer dat ik over de compensatieregeling schreef, in 2022, zou het nog zo'n 5 miljard euro kosten – dat is inmiddels opgelopen tot 7,2 miljard euro, waarbij er in stukken voor de formatie gewag wordt gemaakt van tegenvallers van nog eens 1 tot 2 miljard euro. Er werken straks 2.350 mensen bij de herstelorganisatie, terwijl er in 2013 bij Belastingdienst/Toeslagen slechts 600 man werkten. 
De politiek blijkt onmachtig om het tij te keren. Sterker nog: de regeling loopt alleen maar verder uit de klauwen, dankzij onmogelijke beloftes en onwerkbare eisen. 

Leesvoer bij deze aflevering:
•	‘Na de toeslagenaffaire is nu de compensatie-affaire in de maak (en weer wil niemand het horen)’, een stuk dat Jesse eerder schreef over de compensatieregeling. (https://corr.es/965e95)
•	De boetefabriek, het recent verschenen boek van Merel van Rooy over de verkeersboetewet Mulder. (https://corr.es/4a74ce)
•	Een interview van Charlotte Huisman met wethouder Peter Heijkoop: ‘Gemeenten voelen zich soms een pinautomaat voor de wensen van toeslagenouders.’ (https://corr.es/c28c4c)

Hoe de bijstand betuttelend, vernederend en onderdrukkend werd

Download our free app to listen on your phone