
Sign up to save your podcasts
Or
ក្នុងបរិបទសង្គ្រាមនៅអ៊ុយក្រែន គេសង្កេតឃើញថា ឥណ្ឌាបានខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីធ្វើទំនើបកម្មលើគ្រឿងសព្វាវុធរបស់ខ្លួន។ ក៏ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាការកត់សំគាល់ គឺឥណ្ឌាបានកាត់បន្ថយយ៉ាងខ្លាំង ឈប់ទិញគ្រឿងសព្វាវុធរបស់រុស្ស៊ីដូចមុនទៀត។ ក្រៅតែពីផ្តល់អាទិភាពដល់ការទិញគ្រឿងសព្វាវុធទំនើប ពីបណ្តាប្រទេសលោកខាងលិច ឥណ្ឌាក៏បានប្រឹងបែងផ្តល់ឱកាស ដល់ឧស្សាហកម្មផលិតអាវុធក្នុងស្រុក ដោយខ្លួនឯងដែរ។
សង្គ្រាមផ្ទុះសឹងគ្រប់កន្លែង បានធ្វើឲ្យឥណ្ឌាពន្លឿនការខិតខំប្រឹងប្រែង ដើម្បីធ្វើទំនើបកម្មកងទ័ពរបស់ខ្លួន តាមរយៈការទិញគ្រឿងសព្វាវុធទំនើបៗ។ នៅឆ្នាំ២០២៣ ឥណ្ឌាបានចំណាយប្រាក់ លើវិស័យកងទ័ពចំនួន ជាង៨៣ពាន់លានដុល្លារ ដែលស្មើនឹង២,៤%នៃចំណូលដុលក្នុងស្រុករបស់ឥណ្ឌា។ នេះបើផ្អែកតាមទិន្នន័យរបស់វិទ្យាស្ថានអន្តរជាតិស្រាវជ្រាវសន្តិភាព ហៅកាត់ថា Sipri ដែលមានទីតាំងនៅទីក្រុងស្តុកខូលម៍។ តាមតួលេខនេះ ឥណ្ឌាគឺជាប្រទេសធំជាងគេលំដាប់ទីបួន ដែលចំណាយប្រាក់ច្រើនជាងគេបំផុតលើវិស័យកងទ័ព បន្ទាប់ពីចិន សហរដ្ឋអាមេរិក និងរុស្ស៊ី។
ភ្លឺភ្នែកពេលប៉ះទង្គិចជាមួយចិន
លោក Harsh V Pant អ្នកជំនាញនៅ Observer Research Foundation បានលើកឡើងថា ជាយូរឆ្នាំមកហើយ ដែលការធ្វើទំនើបកម្មរបស់កងទ័ពឥណ្ឌា បានដើរលើផ្លូវមួយដ៏អេះអុញស្ទាក់ស្ទើរ ព្រោះថាគ្រប់គ្នាគិតថាមិនថ្វីទេ នៅមានពេលយូរអង្វែងទៀត។ ក៏ប៉ុន្តែ ហេតុការណ៍ប៉ះទង្គិចគ្នាជាមួយកងទ័ពចិន នៅតំបន់ព្រំដែនភ្នំហិមាល័យ កាលពីឆ្នាំ២០២០ ដែលបានបណ្តាលឲ្យស្លាប់ទាហានឥណ្ឌា២០នាក់ បានធ្វើឲ្យឥណ្ឌាភ្លឺភ្នែក។
ការប៉ះទង្គិចជាមួយចិននេះ បានធ្វើឲ្យប្រែប្រួលយ៉ាងខ្លាំង ដល់ការយល់ឃើញរបស់ឥណ្ឌា ស្តីពីបញ្ហាសន្តិសុខរបស់ខ្លួន ព្រោះទាំងកងទ័ពឥណ្ឌា ខ្សោយទាំងសមត្ថភាព ខ្វះទាំងគ្រឿងសព្វាវុធទំនើប។ អ្នកជំនាញខាងលើបានពន្យល់ថា វិបត្តិនេះបូកបន្ថែមនឹងសង្គ្រាមនៅអ៊ុយក្រែន បានធ្វើឲ្យឥណ្ឌាខិតខំប្រឹងប្រែងឲ្យបានល្អ និងឲ្យបានឆាប់បំផុត។ និយាយឲ្យងាយស្តាប់ គឺក្នុងរយៈពេលខ្លីបន្ទាន់ ឥណ្ឌាត្រូវទិញគ្រឿងសព្វាវុធឲ្យបានច្រើនពីរបរទេស ហើយបន្ទាប់មកទៀតក្នុងរយៈពេលវែង គឺឥណ្ឌាត្រូវប្រឹងផលិតដោយខ្លួនឯង។
ងាកពីរុស្ស៊ី ទៅរកប្រទេសលោកខាងលិច
ជាការពិតណាស់ ប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ឥណ្ឌាបានចុះហត្ថលេខាទិញពីបរទេស នូវគ្រឿងសព្វាវុធទំនើប ដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ ដូចជាយន្តហោះចម្បាំង នាវាមុជទឹកបាតសមុទ្រ និងប្រព័ន្ធមីស៊ីលទំនើប។ ឥណ្ឌាបានស៊ីញ៉េសែក ចាយប្រាក់រាប់រាប់ម៉ឺនលានដុល្លារ ទៅឲ្យក្រុមហ៊ុនផលិតអាវុធអាមេរិក បារាំង អាល្លឺម៉ង់ និងអ៊ីស្រាអែលជាដើម។
រវាងពីឆ្នាំ ២០១៤-២០១៨ រហូតដល់ឆ្នាំ ២០១៩-២០២៣ ការទិញគ្រឿងសព្វាវុធទំនើបពីបរទេសរបស់ឥណ្ឌា បានកើនឡើង ចំនួន៤,៧%។ ផ្អែកតាម Sipri ឥណ្ឌាជាអ្នកនាំចូលអាវុធច្រើនជាងគេបង្អស់ ក្នុងកំឡុងពេលនេះ។ ហើយបើផ្អែកតាមការចុះផ្សាយរបស់បណ្តាញព័ត៌មានឥណ្ឌាវិញ គឺលោកណារិន្ទ្រ ម៉ូឌី ដែលគ្រោងមកទីក្រុងប៉ារីសនៅខែកុម្ភៈខាងមុខ នឹងប្រាកដជាមកពិនិត្យមើលកិច្ចសន្យាទិញយន្តហោះចម្បាំង Rafale របស់បារាំង សម្រាប់យកទៅប្រើលើនាវាចម្បាំងនិងនាវាមុជទឹកបាតសមុទ្រប្រភេទ Scorpène។ ចំណែកក្រសួងការបរទេសអាមេរិកវិញ បានបង្ហាញសេចក្តីត្រេកអរ ដែលបានឃើញទំនាក់ទំនងសហប្រតិបត្តិការយោធារវាងអាមេរិកនិងឥណ្ឌា ដែលមានតម្លៃស្មើសូន្យ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ រុស្ស៊ីនៅតែជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់ដ៏ធំមួយ នូវគ្រឿងសព្វាវុធឲ្យឥណ្ឌា។ តែផ្អែកតាមវិទ្យាស្ថានSipri គឺទំហំនៃលក់អាវុធរុស្ស៊ីទៅឲ្យឥណ្ឌា បានធ្លាក់ចុះ ចំនួនប្រមាណ៧៦% នៅចន្លោះពីឆ្នាំ២០០៩-២០១៣ និងធ្លាក់ចុះបន្ថែម៣៦%ទៀត ចន្លោះពីឆ្នាំ២០១៩ ដល់២០២៣។ តែទន្ទឹមនឹងនេះ លោក Nitin Gokhale អ្នកជំនាញសព្វាវុធអន្តរជាតិ បានលើកឡើងថា ទោះជាយ៉ាងនេះក្តីក៏វាមិនបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ ដល់ទំនាក់ទំនងរវាងឥណ្ឌានិងរុស្ស៊ីដែរ។ រុស្ស៊ីនៅតែជាដៃគូដ៏សំខាន់ និងពិសេសដែលឥណ្ឌាអាចពឹងពាក់បាន ព្រោះថារុស្ស៊ីតែម្នាក់គត់ ដែលបានយល់ព្រមផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យាទំនើបមកឲ្យឥណ្ឌា។
Made in India
ស្របពេលដែលឥណ្ឌាដើរទិញគ្រឿងសព្វាវុធពីបរទេស តែនៅក្នុងស្រុកវិញ ឥណ្ឌាក៏ខំប្រឹងពង្រឹងសមត្ថភាពឧស្សាហកម្មសព្វាវុធ Made in India របស់ខ្លួនដែរ។ កាលពីឆ្នាំ២០២៣ រដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិឥណ្ឌាបានអះអាងថា នឹងត្រៀមកញ្ចប់ប្រាក់ចំនួន១០ម៉ឺនលានដុល្លារ សម្រាប់ពេល១០ឆ្នាំទៅមុខ។ លោក Nitin Gokhale បានពន្យល់ថា ទើបតែប្រមាណ១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះទេ ដែលឥណ្ឌាបានផ្តោតអាទិភាពដល់ការផលិតក្នុងស្រុក។ ដូច្នេះវាមិនមែនជារឿងងាយស្រួលឡើយសម្រាប់ឥណ្ឌា ហើយឥណ្ឌាក៏មិនទាន់អាចផលិតខ្លួនឯងបានគ្រប់មុខដែរ ជាពិសេសសព្វាវុធដែលត្រូវការបច្ចេកវិទ្យាទំនើបចុងក្រោយ។ គិតមកទល់ពេលនេះ ឥណ្ឌាបានផលិតនាំចេញទៅក្រៅប្រទេស តែអាវុធធុនតូចៗ ដូចជាគ្រាប់កាំភ្លើង ក្បាលគ្រាប់បាញ់ក្នុងសមុទ្រ និងដ្រូនជាដើម ដែលបានលក់ទៅឲ្យអេហ្ស៊ីប អេត្យូពី និងម៉ូហ្សំប៊ិកជាដើម។
ដោយឡែក នៅឆ្នាំ២០២៤ ផ្អែកតាមតួលេខក្រសួងការពារជាតិឥណ្ឌា គឺឥណ្ឌាបានលក់សព្វាវុធទៅក្រៅ គិតជាទឹកប្រាក់ ចំនួន ២,៦៣ពាន់លានដុល្លារ។ រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាបានដាក់ក្តីសង្ឃឹម ថានឹងអាចនាំចេញទៅលក់ឲ្យឥណ្ឌូណេស៊ី ឲ្យបាន៤៥០ពាន់លានដុល្លារ នូវមីស៊ីលក្រ័រស្យែរ ដែលឥណ្ឌាបានចម្លងម៉ូដនិងបច្ចេកទេសរបស់រុស្ស៊ី។ ផ្អែកតាមបណ្ដាញព័ត៌មានក្នុងស្រុកឥណ្ឌា កិច្ចសន្យាជាមួយឥណ្ឌូណេស៊ីនេះ ត្រូវបានយកមកជជែកគ្នា កាលពីថ្ងៃសៅរ៍ទី២៥មករា នៅទីក្រុងញូដេលី រវាងលោកប្រធានាធិបតីឥណ្ឌូណេស៊ី Prabowo Subianto និងលោកណារិន្ទ្រ ម៉ូឌី។
ខ្សោយបច្ចេកវិទ្យា ខ្វះការវិនិយោគស្រាវជ្រាវ
ឥណ្ឌាមានការជឿជាក់ណាស់ ថាខ្លួនអាចនឹងពង្រីកការនាំចេញអាវុធមួយគុណជា៣ ពីនេះដល់ឆ្នាំ២០២៩។ ជាជំហានយុទ្ធសាស្ត្រអាទិភាពពេលនេះ ឥណ្ឌាអះអាងថាខ្លួនត្រៀមបើកទ្វាររោងចក្រផលិតឧទ្ថម្ភាគចក្រ ចាប់ផ្តើមផលិតនាវាផ្ទុកយន្តហោះចម្បាំងដំបូងបំផុតរបស់ខ្លួន ចាប់ផ្តើមផលិតមីស៊ីលអ៊ីពែរសូនិកចម្ងាយឆ្ងាយ ព្រមទាំងគ្រោងផលិតនាវាមុជទឹកបាតសមុទ្រ ដើរដោយប្រើថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ ថែមទៀតផង។
ក៏ប៉ុន្តែ ដូចលោក Nitin Gokhale បានពន្យល់ថា ថ្វីបើឥណ្ឌាប្រឹងប្រែងខ្លាំងដល់ម្លឹងមែន តែឥណ្ឌានៅតែមានឧបសគ្គដរាបណា គ្មានការផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យាពីបណ្តាប្រទេសផលិតសព្វាវុធធំៗ។ មិនត្រឹមប៉ុណ្ណោះទេ ឥណ្ឌានៅខ្វះខាតច្រើនក្នុងការចំណាយប្រាក់វិនិយោគលើការស្រាវជ្រាវ។ អ្នកជំណាញជនជាតិឥណ្ឌារូបនេះ បានលើកឡើងថា ការលំបាកដ៏ធំមួយដែលមេដឹកនាំឥណ្ឌាក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នត្រូវប្រឈម គឺត្រូវស្វែងរកតុល្យភាព រវាងការនាំចូលគ្រឿងសព្វាវុធទំនើបៗឲ្យបានច្រើនពីបរទេស ព្រោះឥណ្ឌាត្រូវការប្រើវាបន្ទាន់ក្នុងរយៈពេលឆាប់ៗ ហើយនិងការអភិវឌ្ឍរយៈពេលវែងទៅមុខ ដើម្បីពង្រឹងសមត្ថភាពផលិតគ្រឿងសព្វាវុធទំនើបដោយខ្លួនឯង៕
5
11 ratings
ក្នុងបរិបទសង្គ្រាមនៅអ៊ុយក្រែន គេសង្កេតឃើញថា ឥណ្ឌាបានខិតខំប្រឹងប្រែងយ៉ាងខ្លាំង ដើម្បីធ្វើទំនើបកម្មលើគ្រឿងសព្វាវុធរបស់ខ្លួន។ ក៏ប៉ុន្តែអ្វីដែលជាការកត់សំគាល់ គឺឥណ្ឌាបានកាត់បន្ថយយ៉ាងខ្លាំង ឈប់ទិញគ្រឿងសព្វាវុធរបស់រុស្ស៊ីដូចមុនទៀត។ ក្រៅតែពីផ្តល់អាទិភាពដល់ការទិញគ្រឿងសព្វាវុធទំនើប ពីបណ្តាប្រទេសលោកខាងលិច ឥណ្ឌាក៏បានប្រឹងបែងផ្តល់ឱកាស ដល់ឧស្សាហកម្មផលិតអាវុធក្នុងស្រុក ដោយខ្លួនឯងដែរ។
សង្គ្រាមផ្ទុះសឹងគ្រប់កន្លែង បានធ្វើឲ្យឥណ្ឌាពន្លឿនការខិតខំប្រឹងប្រែង ដើម្បីធ្វើទំនើបកម្មកងទ័ពរបស់ខ្លួន តាមរយៈការទិញគ្រឿងសព្វាវុធទំនើបៗ។ នៅឆ្នាំ២០២៣ ឥណ្ឌាបានចំណាយប្រាក់ លើវិស័យកងទ័ពចំនួន ជាង៨៣ពាន់លានដុល្លារ ដែលស្មើនឹង២,៤%នៃចំណូលដុលក្នុងស្រុករបស់ឥណ្ឌា។ នេះបើផ្អែកតាមទិន្នន័យរបស់វិទ្យាស្ថានអន្តរជាតិស្រាវជ្រាវសន្តិភាព ហៅកាត់ថា Sipri ដែលមានទីតាំងនៅទីក្រុងស្តុកខូលម៍។ តាមតួលេខនេះ ឥណ្ឌាគឺជាប្រទេសធំជាងគេលំដាប់ទីបួន ដែលចំណាយប្រាក់ច្រើនជាងគេបំផុតលើវិស័យកងទ័ព បន្ទាប់ពីចិន សហរដ្ឋអាមេរិក និងរុស្ស៊ី។
ភ្លឺភ្នែកពេលប៉ះទង្គិចជាមួយចិន
លោក Harsh V Pant អ្នកជំនាញនៅ Observer Research Foundation បានលើកឡើងថា ជាយូរឆ្នាំមកហើយ ដែលការធ្វើទំនើបកម្មរបស់កងទ័ពឥណ្ឌា បានដើរលើផ្លូវមួយដ៏អេះអុញស្ទាក់ស្ទើរ ព្រោះថាគ្រប់គ្នាគិតថាមិនថ្វីទេ នៅមានពេលយូរអង្វែងទៀត។ ក៏ប៉ុន្តែ ហេតុការណ៍ប៉ះទង្គិចគ្នាជាមួយកងទ័ពចិន នៅតំបន់ព្រំដែនភ្នំហិមាល័យ កាលពីឆ្នាំ២០២០ ដែលបានបណ្តាលឲ្យស្លាប់ទាហានឥណ្ឌា២០នាក់ បានធ្វើឲ្យឥណ្ឌាភ្លឺភ្នែក។
ការប៉ះទង្គិចជាមួយចិននេះ បានធ្វើឲ្យប្រែប្រួលយ៉ាងខ្លាំង ដល់ការយល់ឃើញរបស់ឥណ្ឌា ស្តីពីបញ្ហាសន្តិសុខរបស់ខ្លួន ព្រោះទាំងកងទ័ពឥណ្ឌា ខ្សោយទាំងសមត្ថភាព ខ្វះទាំងគ្រឿងសព្វាវុធទំនើប។ អ្នកជំនាញខាងលើបានពន្យល់ថា វិបត្តិនេះបូកបន្ថែមនឹងសង្គ្រាមនៅអ៊ុយក្រែន បានធ្វើឲ្យឥណ្ឌាខិតខំប្រឹងប្រែងឲ្យបានល្អ និងឲ្យបានឆាប់បំផុត។ និយាយឲ្យងាយស្តាប់ គឺក្នុងរយៈពេលខ្លីបន្ទាន់ ឥណ្ឌាត្រូវទិញគ្រឿងសព្វាវុធឲ្យបានច្រើនពីរបរទេស ហើយបន្ទាប់មកទៀតក្នុងរយៈពេលវែង គឺឥណ្ឌាត្រូវប្រឹងផលិតដោយខ្លួនឯង។
ងាកពីរុស្ស៊ី ទៅរកប្រទេសលោកខាងលិច
ជាការពិតណាស់ ប៉ុន្មានឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ឥណ្ឌាបានចុះហត្ថលេខាទិញពីបរទេស នូវគ្រឿងសព្វាវុធទំនើប ដ៏ច្រើនសន្ធឹកសន្ធាប់ ដូចជាយន្តហោះចម្បាំង នាវាមុជទឹកបាតសមុទ្រ និងប្រព័ន្ធមីស៊ីលទំនើប។ ឥណ្ឌាបានស៊ីញ៉េសែក ចាយប្រាក់រាប់រាប់ម៉ឺនលានដុល្លារ ទៅឲ្យក្រុមហ៊ុនផលិតអាវុធអាមេរិក បារាំង អាល្លឺម៉ង់ និងអ៊ីស្រាអែលជាដើម។
រវាងពីឆ្នាំ ២០១៤-២០១៨ រហូតដល់ឆ្នាំ ២០១៩-២០២៣ ការទិញគ្រឿងសព្វាវុធទំនើបពីបរទេសរបស់ឥណ្ឌា បានកើនឡើង ចំនួន៤,៧%។ ផ្អែកតាម Sipri ឥណ្ឌាជាអ្នកនាំចូលអាវុធច្រើនជាងគេបង្អស់ ក្នុងកំឡុងពេលនេះ។ ហើយបើផ្អែកតាមការចុះផ្សាយរបស់បណ្តាញព័ត៌មានឥណ្ឌាវិញ គឺលោកណារិន្ទ្រ ម៉ូឌី ដែលគ្រោងមកទីក្រុងប៉ារីសនៅខែកុម្ភៈខាងមុខ នឹងប្រាកដជាមកពិនិត្យមើលកិច្ចសន្យាទិញយន្តហោះចម្បាំង Rafale របស់បារាំង សម្រាប់យកទៅប្រើលើនាវាចម្បាំងនិងនាវាមុជទឹកបាតសមុទ្រប្រភេទ Scorpène។ ចំណែកក្រសួងការបរទេសអាមេរិកវិញ បានបង្ហាញសេចក្តីត្រេកអរ ដែលបានឃើញទំនាក់ទំនងសហប្រតិបត្តិការយោធារវាងអាមេរិកនិងឥណ្ឌា ដែលមានតម្លៃស្មើសូន្យ។
ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ រុស្ស៊ីនៅតែជាអ្នកផ្គត់ផ្គង់ដ៏ធំមួយ នូវគ្រឿងសព្វាវុធឲ្យឥណ្ឌា។ តែផ្អែកតាមវិទ្យាស្ថានSipri គឺទំហំនៃលក់អាវុធរុស្ស៊ីទៅឲ្យឥណ្ឌា បានធ្លាក់ចុះ ចំនួនប្រមាណ៧៦% នៅចន្លោះពីឆ្នាំ២០០៩-២០១៣ និងធ្លាក់ចុះបន្ថែម៣៦%ទៀត ចន្លោះពីឆ្នាំ២០១៩ ដល់២០២៣។ តែទន្ទឹមនឹងនេះ លោក Nitin Gokhale អ្នកជំនាញសព្វាវុធអន្តរជាតិ បានលើកឡើងថា ទោះជាយ៉ាងនេះក្តីក៏វាមិនបានធ្វើឲ្យប៉ះពាល់ ដល់ទំនាក់ទំនងរវាងឥណ្ឌានិងរុស្ស៊ីដែរ។ រុស្ស៊ីនៅតែជាដៃគូដ៏សំខាន់ និងពិសេសដែលឥណ្ឌាអាចពឹងពាក់បាន ព្រោះថារុស្ស៊ីតែម្នាក់គត់ ដែលបានយល់ព្រមផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យាទំនើបមកឲ្យឥណ្ឌា។
Made in India
ស្របពេលដែលឥណ្ឌាដើរទិញគ្រឿងសព្វាវុធពីបរទេស តែនៅក្នុងស្រុកវិញ ឥណ្ឌាក៏ខំប្រឹងពង្រឹងសមត្ថភាពឧស្សាហកម្មសព្វាវុធ Made in India របស់ខ្លួនដែរ។ កាលពីឆ្នាំ២០២៣ រដ្ឋមន្ត្រីការពារជាតិឥណ្ឌាបានអះអាងថា នឹងត្រៀមកញ្ចប់ប្រាក់ចំនួន១០ម៉ឺនលានដុល្លារ សម្រាប់ពេល១០ឆ្នាំទៅមុខ។ លោក Nitin Gokhale បានពន្យល់ថា ទើបតែប្រមាណ១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះទេ ដែលឥណ្ឌាបានផ្តោតអាទិភាពដល់ការផលិតក្នុងស្រុក។ ដូច្នេះវាមិនមែនជារឿងងាយស្រួលឡើយសម្រាប់ឥណ្ឌា ហើយឥណ្ឌាក៏មិនទាន់អាចផលិតខ្លួនឯងបានគ្រប់មុខដែរ ជាពិសេសសព្វាវុធដែលត្រូវការបច្ចេកវិទ្យាទំនើបចុងក្រោយ។ គិតមកទល់ពេលនេះ ឥណ្ឌាបានផលិតនាំចេញទៅក្រៅប្រទេស តែអាវុធធុនតូចៗ ដូចជាគ្រាប់កាំភ្លើង ក្បាលគ្រាប់បាញ់ក្នុងសមុទ្រ និងដ្រូនជាដើម ដែលបានលក់ទៅឲ្យអេហ្ស៊ីប អេត្យូពី និងម៉ូហ្សំប៊ិកជាដើម។
ដោយឡែក នៅឆ្នាំ២០២៤ ផ្អែកតាមតួលេខក្រសួងការពារជាតិឥណ្ឌា គឺឥណ្ឌាបានលក់សព្វាវុធទៅក្រៅ គិតជាទឹកប្រាក់ ចំនួន ២,៦៣ពាន់លានដុល្លារ។ រដ្ឋាភិបាលឥណ្ឌាបានដាក់ក្តីសង្ឃឹម ថានឹងអាចនាំចេញទៅលក់ឲ្យឥណ្ឌូណេស៊ី ឲ្យបាន៤៥០ពាន់លានដុល្លារ នូវមីស៊ីលក្រ័រស្យែរ ដែលឥណ្ឌាបានចម្លងម៉ូដនិងបច្ចេកទេសរបស់រុស្ស៊ី។ ផ្អែកតាមបណ្ដាញព័ត៌មានក្នុងស្រុកឥណ្ឌា កិច្ចសន្យាជាមួយឥណ្ឌូណេស៊ីនេះ ត្រូវបានយកមកជជែកគ្នា កាលពីថ្ងៃសៅរ៍ទី២៥មករា នៅទីក្រុងញូដេលី រវាងលោកប្រធានាធិបតីឥណ្ឌូណេស៊ី Prabowo Subianto និងលោកណារិន្ទ្រ ម៉ូឌី។
ខ្សោយបច្ចេកវិទ្យា ខ្វះការវិនិយោគស្រាវជ្រាវ
ឥណ្ឌាមានការជឿជាក់ណាស់ ថាខ្លួនអាចនឹងពង្រីកការនាំចេញអាវុធមួយគុណជា៣ ពីនេះដល់ឆ្នាំ២០២៩។ ជាជំហានយុទ្ធសាស្ត្រអាទិភាពពេលនេះ ឥណ្ឌាអះអាងថាខ្លួនត្រៀមបើកទ្វាររោងចក្រផលិតឧទ្ថម្ភាគចក្រ ចាប់ផ្តើមផលិតនាវាផ្ទុកយន្តហោះចម្បាំងដំបូងបំផុតរបស់ខ្លួន ចាប់ផ្តើមផលិតមីស៊ីលអ៊ីពែរសូនិកចម្ងាយឆ្ងាយ ព្រមទាំងគ្រោងផលិតនាវាមុជទឹកបាតសមុទ្រ ដើរដោយប្រើថាមពលនុយក្លេអ៊ែរ ថែមទៀតផង។
ក៏ប៉ុន្តែ ដូចលោក Nitin Gokhale បានពន្យល់ថា ថ្វីបើឥណ្ឌាប្រឹងប្រែងខ្លាំងដល់ម្លឹងមែន តែឥណ្ឌានៅតែមានឧបសគ្គដរាបណា គ្មានការផ្ទេរបច្ចេកវិទ្យាពីបណ្តាប្រទេសផលិតសព្វាវុធធំៗ។ មិនត្រឹមប៉ុណ្ណោះទេ ឥណ្ឌានៅខ្វះខាតច្រើនក្នុងការចំណាយប្រាក់វិនិយោគលើការស្រាវជ្រាវ។ អ្នកជំណាញជនជាតិឥណ្ឌារូបនេះ បានលើកឡើងថា ការលំបាកដ៏ធំមួយដែលមេដឹកនាំឥណ្ឌាក្នុងពេលបច្ចុប្បន្នត្រូវប្រឈម គឺត្រូវស្វែងរកតុល្យភាព រវាងការនាំចូលគ្រឿងសព្វាវុធទំនើបៗឲ្យបានច្រើនពីបរទេស ព្រោះឥណ្ឌាត្រូវការប្រើវាបន្ទាន់ក្នុងរយៈពេលឆាប់ៗ ហើយនិងការអភិវឌ្ឍរយៈពេលវែងទៅមុខ ដើម្បីពង្រឹងសមត្ថភាពផលិតគ្រឿងសព្វាវុធទំនើបដោយខ្លួនឯង៕
12 Listeners
13 Listeners
104 Listeners
9 Listeners
0 Listeners
0 Listeners
0 Listeners
1 Listeners
0 Listeners
2 Listeners
3 Listeners
0 Listeners
1 Listeners
0 Listeners
7 Listeners
3 Listeners
5 Listeners
0 Listeners
12 Listeners
28 Listeners
0 Listeners
5 Listeners
0 Listeners