Al 3000 jaar bezoeken generaties van groene zeeschildpadden dezelfde zeegrasvelden om te voeden. Het is kennis die kan helpen bij het beschermen van de soort.  

Dat zeeschildpadden hun helen leven migreren tussen broedgebieden en voedselgebieden, dat wisten we al. Maar dat velen generaties na elkaar dezelfde kieskeurigheid voor hun eten laten zien, dat was nog onbekend. 

Tegen de tijd dat jonge zeeschildpadjes uit het ei komen, zijn hun ouders allang met de horizon vertrokken. Als de jonge diertjes de onhandige tocht van het nest naar de zee overleven, drijven ze vaak jaren een beetje rond, nog niet in staat om lange afstanden af te leggen. In die periode eten ze vrijwel alles. Maar na een jaar of vijf zwemmen ze, net als hun ouders, naar specifieke locaties om te eten en is zeegras het enige op het menu.

Nou wordt wereldwijd veel moeite gedaan om nesten te beschermen en te zorgen dat baby schildpadjes het water halen, maar zeegrasvelden, daar was nog weinig aandacht voor. Dit onderzoek, uitgevoerd door Willemien de Kock van de universiteit van Groningen, benadrukt het belang van het beschermen van deze belangrijke zeegrasgebieden.  

De Kock kwam tot de ontdekking door dozen vol met zeeschildpadbotten te bestuderen. Botten die op de zolder van de universiteit stonden en in de Middellandse Zee waren gevonden door archeologen. Aan de hand van de botten kon ze onder andere zien wat de schildpadden hadden gegeten. Ze combineerde dit met satellietdata en recente data over het dieet van de groene zeeschildpad van de universiteit van Exeter en kon zo bepalen dat de dieren al duizenden jaren vaste bezoekers zijn van zeegrasvelden langs de kust van Egypte en West-Libië.

Lees hier meer over het onderzoek: Picky green sea turtle has travelled to the same place to eat for generations.

See omnystudio.com/listener for privacy information.