بعد از بیست سال حضور پر رنگ نیروهای بین‌المللی در افغانستان، این کشور بیش از دو سال است که از نظر سیاسی دوباره سر جای اولش برگشته و مردم افغانستان، بخصوص زنان با مشکلات فراوان اجتماعی و اقتصادی روبرو شده‌اند. نادر نادری، مذاکره‌کننده ارشد دولت پیشین افغانستان که در آخرین روز های عمر نظام جمهوری با طالبان در دوحه قطر سرگرم مذاکرات بود، در گفت و گو با داود قاری‌زاده می‌گوید اشتباه از همان آغاز و در کنفرانس بن در سال ۲۰۰۱ شروع شد: « در کنفرانس بن از حضور نماینده طالبان با کوته‌بینی شرکای بین‌المللی افغانستان جلوگیری شده بود تا آنها را از یک گروه نظامی به یک گروه سیاسی تعدیل بکند...و مدغم بشوند به یک افغانستان جدید». این مذاکره‌کننده برجسته پیشین افغانستان که به نظر می رسد امید و ایمان خود را به قشر سیاسی پیشین از دست داده، راه حل را در حرکت نسل نو کشورش و دادخواهی آنها در کوچه و خیابان می‌جوید: «به این امید هستم که نسل نوی افغانستان، اکثر مردم افغانستان، قهرمان‌هایی که در داخل کشور هستند، آنها هستند که مایه امید شده می‌توانند». گفت و گوی ویژه این هفته با نادر نادری.