Tydzień temu ruszyłem rowerem z Darwin, a dzisiaj licznik mojej wyprawy przekroczył 1000 kilometrów. Dojechałem do Tennant Creek, które stało się bardzo znane w czasie australijskiej gorączki złota. Teraz to po prostu małe i senne miasteczko, gdzieś na końcu świata.

***
Po tysiącu km mogę sobie chyba pozwolić na pierwsze podsumowania:

- Jest strasznie gorąco. Nawet na Saharze nie było aż tak wysokich temperatur.
- Tu prawie nie ma ludzi. Gęstość zaludnienia podobna do Mongolii. Można jechać cały dzień i nie spotkać ludzkiej siedziby.
- Pociągi drogowe (wbrew obiegowym opiniom) wcale nie są takie groźne. Wystarczy pamiętać, że to są po prostu bardzo długie ciężarówki
- Australijczycy są kompletnie wyluzowani i bardzo mili.

Jedziemy dalej?

Miało być 150 km do Elliott, było 242 do Renner Springs. Dlaczego? Bo w Elliott zamknęli hotel i nie miałem gdzie spać. W ten sposób zrobiłem za jednym zamachem dzisiejszy i jutrzejszy etap.

Nagroda - wspaniała kolacja i wygodne łóżko. Było warto!

Miało być chłodnej. Miało. Z programu informacyjnego, który leciał w knajpie, w której jadłem obiad dowiedziałem się, że trafiłem na rekordową pod względem upałów wiosnę. Zalecenia? Zostać w domu i pić dużo wody. Nie tym razem! Ja tu mam plan do wykonania. Zatem jadę dalej!

Spotkania w podróży zawsze sprawiają mi ogromną frajdę, a to dzisiejsze zapamiętam z pewnością na długo. Miałem wielką przyjemność spotkać Syo Kubota - Japończyka, który objeżdża świat na rowerze. Zmierzał w przeciwnym kierunku niż ja, z Sydney do Darwin. Dobytek, który ze sobą wiózł był gigantyczny. 4 lata w drodze - to robi ogromne wrażenie!

Zapraszam Was na kolejny odcinek mojego Dziennika Podróży!

To był dzień pełen wrażeń! Nareszcie spotkałem krokodyla! Ale zanim to się stało – spotkałem też Marvina, który od kilku lat podróżuje swoim samochodem przez Australię. Te starszy pan wyglądał na bardzo szczęśliwego i chwalił sobie taki styl życia. Dowiedział się ode mnie, że dziś poniedziałek – chociaż dla niego nie miało to zdecydowanie żadnego znaczenia. Tak też można żyć!

Ciekawostką na trasie były ubrane w koszulki lub czapki kopce termitów. Dlaczego? Musicie posłuchać!

Hitem dnia okazało się jednak spotkanie z krokodylem, który żyje w Larrimah – miejscowości liczącej zaledwie 11 mieszkańców. Jest tu hotel, pub… i krokodyl. Kiedyś miał jeszcze 2 ziomeczków - w tym jednego niewidomego, ale po zmianie właściciela hotelu – został tylko on.

Hotel pełen różowych panter to też niesamowite miejsce. Kiedyś w dziwnych okolicznościach zniknął tu gość hotelowy. Do dziś nie wiadomo co się z nim stało. Na szczęście ja – wyjeżdżam stąd cały, zdrowy i z takimi właśnie wspomnieniami. Więcej dowiecie się z kolejnego odcinka mojego Dziennika Podróży!

To był piękny dzień, bo zupełnie przypadkowo trafiłem do raju dla zmęczonych kolarzy. A wszystko zaczęło się całkiem normalnie. Pobudka po 4 i wyjazd z hotelu w Katherine przed 6 rano. Każdy dzień budzi się tutaj w magiczny sposób i uwielbiam oglądać ten spektakl z perspektywy roweru.

Przypadek (pokój, w którym miałem spać nie był jeszcze gotowy) sprawił, że trafiłem dziś do Bitter Springs - miejsca z krystalicznie czystą wodą, ciepłą jak w wannie. Na odcinku 500 metrów można spływać z prądem leniwie płynącej wody. A wszystko wśród bujnej tropikalnej roślinności. Krokodyli na szczęście nie było - dlatego teraz mogę dla Was nagrać ten odcinek Dziennika Podróży.

Po czterech dniach od przylotu do Australii nie mogę sobie poradzić z jetlagiem. Mój biologiczny zegar uparcie trzyma się europejskiej strefy czasowej i śpię tu po 2-3 godziny na dobę. Podobno każda godzina zmiany czasu wymaga jednego dnia na adaptację. Jeśli to prawda, to czeka mnie koszmarny tydzień, bo różnica między Wrocławiem a Darwin to siedem i pół godziny!

Ale za to poranki są fantastyczne! Zmienia się też codziennie krajobraz, który obecnie przypomina mi nieco moje wojaże po Senegalu.

Zapraszam Was na kolejny odcinek Dziennika Wyprawy "Rowerem po Australii"

Bez wody nie ma jazdy. Trudno też o komfortową jazdę kiedy żar leje się z nieba. Dlatego dziś sprawdziłem jak dobrze wyjechać zanim wstanie słońce. Australia wciąż mnie zaskakuje. Przede wszystkim odległościami do kolejnych miejsc w których toczy się życie. Pustkowia ciągną się tutaj kilometrami, a upał przypomina jak bardzo jesteś zdany na siebie i na to co zabrałeś ze sobą.

Dziś na trasie spotkałem stado bawołów i kolejne monumentalne termitiery. Jedziecie ze mną?

Ufff jak gorąco – zastanawiam się ile razy Wam to jeszcze napiszę! Wyjeżdżam z Darwin i przemierzam pierwszy odcinek mojej wyprawy przez Australię. Już wiem, że trzeba wyjeżdżać przed świtem i próbować przejechać jak najwięcej zanim upały staną się tak nieznośne, że trudno będzie pokonać każdy kolejny kilometr. Wystarczyło 109 km, żeby się o tym przekonać.

Zapraszam do odsłuchania trzeciego odcinka mojego Dziennika Podróży.

28 godzin spędzonych w podróży i nareszcie jestem w Australii. Składanie roweru na lotnisku w Darwin, poranna przejażdzka przy akompaniamencie ptactwa, niepokojące tabliczki z ostrzeżeniami przy plaży oraz wąż domownik. Właśnie tak rozpoczyna się moja australijska, rowerowa przygoda.

Zapraszam do odsłuchania kolejnego odcinka Dziennika Podróży "Rowerem przez Australię".

Czas na zdradzenie nieco więcej szczegółów rowerowej wyprawy, którą rozpocznę już niedługo - 11 września 2023 ruszam do Australii. Mam nadzieję, że będzieci mi towarzyszyć w tej drodze.

Zapraszam na mój pierwszy odcinek podcastu i wstęp do Dziennika Podróży, który zamierzam prowadzić z Australii.