Κι όμως, το POP για τις Δύσκολες Ώρες συνεχίζει το μεγάλο του ταξίδι στη Μέση Γη. Μιλήσαμε για τα τρία Lord of the Rings, για τα τρία Hobbit και για την περίπτωση Peter Jackson, όμως δεν είμαστε ακόμα έτοιμοι να επιστρέψουμε. Η περιήγησή μας συνεχίζεται, με καλεσμένη την Επίκουρη Καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, Δήμητρα Φήμη.

Η Ιωσηφίνα Γριβέα και ο Θοδωρής Δημητρόπουλος έχουν την τεράστια χαρά και τιμή να φιλοξενούν την καθηγήτρια και συν-διευθύντρια του νέου Κέντρου για τη Φανταστική Λογοτεχνία στο Πανεπιστήμιο της Γλασκώβης, συγγραφέα επίσης βραβευμένων βιβλίων πάνω στον Tolkien και όχι μόνο, για να προσπαθήσουμε να απαντήσουμε μαζί στην ερώτηση των εκατομμυρίων: Σε τελική ανάλυση, θα άρεσαν στον Tolkien οι μεταφορές του Lord of the Rings;

Γράφοντας στον Milton Waldman, ο J.R.R. Tolkien έλεγε κάποτε πως οραματιζόταν να αφήσει το περιθώριο σε «άλλα μυαλά και χέρια» ώστε να χρησιμοποιήσουν τα δικά τους χρώματα, τη δική τους μουσική, τη δική τους δραματουργία για να γεμίσουν τις ιστορίες του. Αυτή δε θα ήταν άλλωστε η απόδειξη ότι είχε φτάσει τον πολυπόθητο στόχο του, να φτιάξει μία μυθολογία για την Αγγλία; Γιατί όμως είχε νιώσει αυτή την ανάγκη και πώς εξηγείται από τις κοινωνικοπολιτικές συνθήκες στα τέλη του 19ου αιώνα; Τι ένιωθε αρχικά για πιθανές μεταφορές του Lord of the Rings, γιατί είχε πρόβλημα με τα παράθυρα στο σπίτι του Elrond (!) στο σενάριο του Morton Grady Zimmerman που δε γυρίστηκε ποτέ, και πώς έφτασε στην τελική του απόφαση να πουλήσει τα δικαιώματα στη United Artists;

Ποιες σκηνές στα Lord of the Rings του Peter Jackson θα πίστευε ότι μάλλον τσάκισαν το έργο του, τι θα εκτιμούσε πιθανώς ως προς το DNA των ταινιών, και ποιο είναι το στοιχείο κάθε κινηματογραφικής, τηλεοπτικής ή θεατρικής μεταφοράς όπως τις γνωρίζουμε σήμερα που τον έκανε να αμφιβάλλει για το τελικό αποτέλεσμα; Ποια ήταν η προσωπική του εξέλιξη μέσα στα εξήντα χρόνια συγγραφής του ως προς τη φυλετική πολιτική και γιατί θα μπορούσαμε να τον δούμε να εξελίσσεται με τους καιρούς; Τι βάση έχουν τα ξωτικά διαφορετικού χρώματος στο έργο του, γιατί η πηγή της έμπνευσής του σε παλαιότερους ευρωπαϊκούς πολιτισμούς δεν εμποδίζει το diversity στο Lord of the Rings του Amazon, και από πότε συνέβαινε στ’ αλήθεια το διαφυλετικό κάστινγκ στις μεταφορές τραγωδιών;

Και μεταξύ άλλων, είναι δίκαιος ο χαρακτηρισμός του Tolkien ως Master of Retconning και γιατί πιστεύουμε ότι είχε γράψει κι αυτός το δικό του fanfiction;