Het was ‘een kleine wereld in een grote’: het nieuwe burgerweeshuis dat in 1960 in Amsterdam aan het IJsbaanpad in gebruik genomen werd. Architect Aldo van Eyck creëerde een complex dat oogde als een kashba of een labyrint. Wezen, maar ook uit huis geplaatste kinderen werden er onderverdeeld in verschillende groepen: de meeuwen, de merels, de duiven en de eagles. Hoe hebben zij hun verblijf ervaren? En wat waren de idealen achter het complex?

Nederland zit midden in een windrevolutie, want windmolens zijn het helemaal. Maar hoe zit het met de idealen van begin jaren zeventig toen het motto was: ‘bouw zelf je eigen windmolen’? Documentairemaker Marten Minkema ging op zoek naar pioniers en theologen van de windmolens uit vroegere alternatieve tijden en maakte de documentaire: de windrevolutie.

De student Theo Vogels uit Hilvarenbeek weigerde in april 1943 de zogeheten loyaliteitsverklaring van de bezetter te ondertekenen. In plaats daarvan ging hij bij het verzet. Hij werd gepakt, naar Duitsland getransporteerd en overleed in een kleine cel in een gevangenis in Siegburg, een paar dagen voor de bevrijding. Documentairemaker Rene Oomen reconstrueerde zijn verzetsdaden, gevangenneming en laatste jaren en maakte daar de documentaire Zuchthaus Siegburg over.

De eerste bezetting door studenten was niet die van het Maagdenhuis, maar was de bezetting van Katholieke Economische Hogeschool in Tilburg in het voorjaar van 1969. Al voor die tijd hadden studenten de letters Karl Marx Universiteit op de gevel van het lesgebouw gekalkt. Die tekst op de muur zou de opstandige studenten tot in lengte van dagen achtervolgen. Want noch in het rode Nijmegen, noch in het hippe Amsterdam verwezen actievoerders zo direct naar de oervader van hun opstandigheid. Paul van der Gaag maakte een reconstructie van de vijftig jaar oude bezetting.

De A1, de weg door de Veluwe, over de IJssel naar de grens met Duitsland gaat op de schop. De weg wordt verbreed en er komen ijzeren poorten met verkeersbegeleiding. Ooit werd de weg aangelegd om ons patriottisme aan te wakkeren. Want wie langs de Veluwe en andere landschappen raasde, zou vanzelf een goede vaderlander worden; dromend van brede rivieren door traag oneindig landschap en de handen vast aan het stuur. Maar wat is er straks nog over van die natuur-patriottistische educatie? Mathijs Deen maakte de documentaire over de A1.

Enorme stoomwolken, gloeiend ijzererts, blokken staal en vooral zwetende stoere gespierde mannen. Dat was de uitstraling van de staalfabriek aan de IJmond, de Hoogovens. Dat er ook vrouwen werkten is minder bekend. Maar naast de koffiejuffrouwen en secretaresses waren ze er ook, de vrouwen van staal, die zwoegden en zweten tussen de mannen. Gerard Leenders maakte een documentaire over de vrouwen van Hoogovens.

Samenstelling Gerard Leenders en Pauline van Vliet, gemonteerd door Alfred Koster. Met dank aan Ed Bosma, Mieke Jansen van het Hoogovenmuseum, Robert Moens, het TataSteel Orkest en Stichting Kist.

‘De schaamte voorbij’ was de feministische klassieker bij uitstek. Meer dan een half miljoen vrouwen lazen het vrouwenzelfhulpboek voor lichaam en geest, en bij menig man lag het boek op het nachtkastje. Bij het veertigjarig jubileum in 2016 maakte Michal Citroen een documentaire over de feministische vrouwenbijbel. In deze boekenweek met als thema ‘de moeder de vrouw’ een herhaling van deze documentaire over het vaderlandse vrouwenboek.

Ze waren de lievelingen van de laatste Poolse koning, er werd om hen gevochten door Hitler en Goring en even leken ze in een grote brand verloren te zijn gegaan. Tot ze in 1994 opeens weer opdoken: de twee Rembrandtschilderijen ‘Meisje in een schilderijlijst’ en ‘Geleerde aan zijn lessenaar’. Nu hangen ze in het Koninklijk Paleis in Warschau. Laura Stek maakte een documentaire over de wonderbaarlijke reis en tijdelijke verdwijning van de twee Rembrandts.

Precies veertig jaar geleden vertrokken onze jongens naar Libanon om daar als UNIFIL-soldaat de vrede te bewaken. Wat als een ‘makkie’ werd voorgesteld voor een vakantieleger, bleek een zeer zware opgave. In totaal zouden 6.000 blauwhelmen afreizen naar het precaire vredesgebied om daar de Dutch Approach te ontwikkelen. Vandaag deel twee van ‘Onze jongens in Libanon’, gemaakt door Michal Citroen voor Het Spoor Terug.

Precies veertig jaar geleden vertrokken onze jongens naar Libanon om daar als UNIFIL-soldaat de vrede te bewaken. Wat als een ‘makkie’ werd voorgesteld voor een vakantieleger, bleek een zeer zware opgave. In totaal zouden 6.000 blauwhelmen afreizen naar het precaire vredesgebied om daar de Dutch Approach te ontwikkelen. Michal Citroen maakte voor Het Spoor Terug ‘Onze jongens in Libanon’.