Η κινηματογραφική φθινοπωρινή σεζόν μπαίνει πολύ γερά με δύο από τις καλύτερες ταινίες της χρονιάς να παίζονται στα σινεμά την ίδια στιγμή. Ταινίες που συζητιούνται, που αρέσουν, που ξεχώρισαν σε μεγάλα φεστιβάλ και που αναμένεται να φτάσουν και μέχρι τα Όσκαρ. Αλλά τι έχουμε εμείς να πούμε για αυτές;

Μετά τις προβολές τους στις φετινές Νύχτες Πρεμιέρας, το Past Lives (Περασμένες Ζωές) της πρωτάρας στο σινεμά Celine Song και το Killers of the Flower Moon (Δολοφόνοι του Ανθισμένου Φεγγαριού) του Martin Scorsese έρχονται από διαφορετικά άκρα του κινηματογραφικού σύμπαντους, από δύο τελείως διαφορετικούς δημιουργούς, και στοχεύοντας στην αφύπνιση του κοινού με έναν εντελώς διαφορετικό τρόπο – όμως και τα δύο έχουν πολλά να δείξουν, κι έχουν πολλά να αφήσουν στον θεατή καθώς φεύγει από την αίθουσα.

Το POP για τις Δύσκολες Ώρες βλέπει και σχολιάζει τα δύο φιλμ, τους λόγους που καθορίζουν την φετινή χρονιά, όλα τα πράγματα που κάνουν καλά, κι όσα ενδεχομένως δεν θα μπορούσαν (ή δεν ήθελαν) να κάνουν διαφορετικά.

Ποια είναι η περίεργη διαδρομή του Killers of the Flower Moon στην οθόνη και πώς άλλαξε η ταινία από αυτό που αρχικά θα ήταν; Γιατί το Past Lives μας κάνει να κλαίμε πιο πολύ όταν το ξαναβλέπουμε; Γιατί είναι, τελικά, Α’ Γυναικείος Ρόλος η Lily Gladstone του Killers; Και γιατί ευχόμαστε να μπορούσε να προταθεί για Όσκαρ ο John Magaro του Past Lives;

Μπορεί ποτέ ο Scorsese να διηγηθεί όσο βαθιά θα ήθελε μια ιστορία σαν αυτή – κι αν ναι, από ποια πλευρά (θα) το κάνει; Ποια άλλα ρομαντικά φιλμ θυμίζει το Past Lives αλλά γιατί τελικά δεν είναι σαν κανένα από αυτά; Τι έχουμε να πούμε για όλο αυτό το πρόσφατο σερί ταινιών του Marty Scorsese; Και, κυρίως, γιατί δεν τον λένε απλά Σχορτσέζε;

Αυτά και πολλά ακόμη στο POP για τις Δύσκολες Ώρες της εβδομάδας!