
Sign up to save your podcasts
Or
ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមនៅអាហ្វហ្កានីស្ថាន មានករណីទាហានអាមេរិកសម្លាប់ខ្លួន ជាមធ្យមម្នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃ នៅឆ្នាំ២០១២។ នៅអ៊ីស្រាអែល មានទាហានច្រើននាក់ណាស់ ជួបវិបត្តិផ្លូវចិត្ត និងយ៉ាងហោច៤២នាក់បានធ្វើអត្តឃាត គិតចាប់តាំងពីសង្គ្រាមបានផ្ទុះឡើងនៅហ្កាហ្សា ដោយមានជំងឺបាក់ស្បាត។ តើអ្វីទៅជាជំងឺបាក់ស្បាត?
ក្នុងមួយឆ្នាំៗ មានមនុស្សរាប់លាននាក់បានជួបស្ថានភាពអាក្រក់បន្ទាន់ ដូចយ៉ាងជម្លោះប្រដាប់អាវុធ និងមហន្តរាយធម្មជាតិ។ វិបត្តិទាំងនេះ ប៉ះពាល់ខ្លាំងណាស់ដល់ជីវិតគ្រួសារ ដោយធ្វើឱ្យមានការព្រាត់ប្រាស ដោយធ្វើឱ្យបាត់បង់ជីវិត បាត់បង់មធ្យោបាយនិងសេវាចាំបាច់សម្រាប់ជីវិត ព្រមទាំងបង្កផលវិបាកដល់សុខភាពផ្លូវចិត្តដែលមិនគួរមើលរំលងទេ។
អ្នកឆ្លងកាត់សង្គ្រាម ជម្លោះប្រដាប់អាវុធ ឬគ្រោះមហន្តរាយធំៗ តែងដិតដាមដោយអារម្មណ៍មិនល្អ ខ្វល់ខ្វាយអោបទុក្ខកង្វល់ ហើយនឹងរំសាយទៅវិញបន្តិចម្តងៗទៅតាមពេលវេលា និងភាពប្រសើរឡើងនៃស្ថានការណ៍។ តែមួយភាគតូច បានធ្លាក់ខ្លួនមានវិបត្តិសុខភាពផ្លូវចិត្តតែម្តង ក្នុងទម្រង់ជាជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត ឬជំងឺបាក់ស្បាត Trouble de Stress post Traumatique(TSPT) ជាភាសាបារាំង ឬជាភាសាអង់គ្លេស Post traumatic stress disorder (PTSD)។
បើតាមរបាយការណ៍របស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក ក្នុងចំណោមអ្នកឆ្លងកាត់សង្គ្រាម និងជម្លោះក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំ១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ៥នាក់ មានម្នាក់ធ្លាក់ខ្លួនមានជំងឺថប់បារម្ភ បាក់ទឹកចិត្ត បាក់ស្បាត វិបត្តិបាយប៉ូឡា ឬជំងឺវិកលចរិក។ អង្គការសុខភាពពិភពលោកបានសម្គាល់ឃើញទៀតថា ប្រជាពលរដ្ឋរស់លើផែនដីប្រមាណ៧០% តែងបានជួបហេតុការណ៍ដែលនាំឱ្យមានភាពតក់ស្លុត យ៉ាងហោចណាស់ក៏ម្តងក្នុងមួយជីវិតរបស់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែការធ្លាក់ខ្លួនឈឺ កើតជារោគចិត្ត រហូតក្លាយជាជំងឺបាក់ស្បាត ជាករណីភាគតិច ក្នុងចំនួនប្រមាណតែ៥,៦%ប៉ុណ្ណោះ។ ជាសរុប ៣,៩%នៃប្រជាជននៅលើពិភពលោកបច្ចុប្បន្ន មានបាក់ស្បាត។ នេះបើតាមរបាយការណ៍អង្គការសុខភាពពិភពលោកដដែល ដោយលម្អិតថា ការធ្លាក់ខ្លួនមានវិបត្តិបាក់ស្បាត អាស្រ័យទៅលើប្រភេទព្រឹត្តិការណ៍ដែលគេបានឆ្លងកាត់។ បើជាជម្លោះហិង្សាឬសង្គ្រាម នោះប្រូបាប៊ីលីតេធ្លាក់ខ្លួនមានជំងឺបាក់ស្បាត កើនឡើងខ្ពស់ដល់ទៅបីដង និងខ្ពស់ខ្លាំងមែនទែន ចំពោះជនរងគ្រោះអំពើហិង្សារំលោភបំពានផ្លូវភេទ។
ថ្វីបើស្ត្រីងាយរងគ្រោះធ្លាក់បាក់ស្បាតជាងបុរស។ ទាហានធ្លាប់ប្រឡូកក្នុងសមរភូមិសង្គ្រាម ក៏ប្រឈមខ្លាំងនឹងគ្រោះមានវិបត្តិផ្លូវចិត្ត និងជំងឺបាក់ស្បាតដែរ នៅពេលត្រលប់មកវិញ។ ជាឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែង នៅប្រទេសអ៊ីស្រាអែល បើតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយជាតិបារាំង តាំងពីផ្ទុះសង្គ្រាមនៅហ្កាហ្សាមក មានទាហានអ៊ីស្រាអែលយ៉ាងហោច៤២នាក់ បានធ្វើអត្តឃាត ដោយមានជំងឺផ្លូវចិត្ត ស្លុត បាក់ស្បាត។ ក្នុងពេលកំពុងធ្វើសង្គ្រាមនៅអាហ្វហ្កានីស្ថាន មានទាហានអាមេរិកសម្លាប់ខ្លួនស្ទើរជារៀងរាល់ថ្ងៃ (ជាមធ្យមម្នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃ)នៅឆ្នាំ២០១២ ។ ទាហានអាមេរិកមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ដែលបានបញ្ជូនត្រលប់មកស្រុកកំណើតវិញ មានចំនួនច្រើនជាងទាហានរងរបួសដល់ទៅពីរដងនៅគ្រានោះ។ អ្នកជំនាញសុខភាពបានយល់យ៉ាងច្បាស់អំពីផលប៉ះពាល់នៃសង្គ្រាមទៅលើសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់សាធារណជន ក៏ដូចជាទាហាន។
លោកសាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត Patrick Clervoy គ្រូពេទ្យឯកទេសចិត្តវិទ្យា នៅមន្ទីរពេទ្យយោធា ក្រុងទូឡុងប្រទេសបារាំង ៖ “សង្គ្រាមគឺជាអ្វីដែលធ្វើឱ្យឡើងស្ត្រេសខ្លាំងបំផុត ហើយជាការប្រឈមដ៏យូរនឹងស្ត្រេស ដែលផ្លូវចិត្តឬខួរក្បាលរបស់យើងពិបាកទ្រាំណាស់។ ខួរក្បាលមនុស្សម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានកំរិតសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន ក្នុងការយល់ដឹង វិភាគ ពិចារណា និងបញ្ចេញប្រតិកម្មល្អត្រឹមត្រូវ សមស្របទៅតាមកាល។ តែនៅពេលឡើងស្ត្រេសដល់កំរិតកំពូលណាមួយ ខួរក្បាលលែងមានអានុភាពគ្រប់គ្រងបាន ទើបលេចបញ្ហាផ្លូវចិត្តឡើង”។
តើអ្វីទៅជាជំងឺបាក់ស្បាត?
មានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ចេះតែភ័យខ្លាច តក់ស្លុត ក្រោយជួបហេតុការណ៍គួរឱ្យរន្ធត់តក់ស្លុតខ្លាំង ជាអាការៈធម្មតា។ មនុស្សទូទៅ តែងមានអារម្មណ៍ភ័យស្លុតខ្លាំង នៅពេលរងគ្រោះដោយផ្ទាល់ ឬជួបព្រឹត្តិការណ៍អាក្រក់គួរឱ្យតក់ស្លុតដោយផ្ទាល់ និងបន្តភ័យខ្លាចទៀតទោះហេតុការណ៍អាក្រក់ ដូចយ៉ាង សង្គ្រាម គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ គ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិ ឬអំពើហិង្សាផ្លូវភេទ កន្លងផុតទៅក៏ដោយ។ សម្រាប់មនុស្សភាគច្រើន ភាពតក់ស្លុត ភ័យខ្លាច នឹងរលត់រលាយទៅតាមពេលវេលា តែមនុស្សមួយភាគតូច ការភ័យ ស្លុត បានក្លាយជាបញ្ហា សុខភាព ជាជំងឺផ្លូវចិត្ត ដែលអាចអូសបន្លាយខែ ដល់រាប់ឆ្នាំ រហូតប៉ះពាល់ដល់សកម្មភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ទាំងក្នុងជីវិតឯកជន ការងារ និងសង្គម។ វិបត្តិផ្លូវចិត្តភ័យខ្លាច ខុសពីជំងឺបាក់ស្បាត។
លោកសាស្ត្រាចារ្យ Patrick Clervoy ៖ “ការភ័យ ការខ្លាច ការស្លុតរន្ធត់ ជាអាការៈដែលកើតឡើងភ្លាមនៅក្នុងហេតុការណ៍អាក្រក់ខ្លាំងណាមួយ។ ឯ ជំងឺបាក់ស្បាត ដែលបណ្តាលមកពីការភ័យខ្លាច តក់ស្លុតពេក គឺផលវិបាក ដែលលេចឡើងនៅក្រោយពេលជួបហេតុការណ៍អាក្រក់។ រោគសញ្ញាមួយនៃជំងឺបាក់ស្បាត គឺវិបត្តិដំណេក ដេកមិនលក់ និងមើលឃើញតែរូបភាពនៃព្រឹត្តិការណ៍អាក្រក់នោះដដែលៗ។ នៅពេលថ្ងៃ អ្នកជំងឺបានដឹងខ្លួនយ៉ាងច្បាស់ ថារឿងហេតុបានកន្លងផុត ហើយគេបានមកដល់ទីសុខស្ងាត់ ប៉ុន្តែអារម្មណ៍ចេះតែជំរុញឱ្យនឹកស្រមៃដល់ហេតុការណ៍នោះភ្លាម។ នឹកឃើញភ្លាម អ្នកជំងឺនៅតែមានអារម្មណ៍ដូចកំពុងស្ថិតលើសមរភូមិសង្គ្រាម នៅកន្លែងកើតហេតុ នៅកន្លែងរងគ្រោះមែនទែន ហើយក៏ចាប់ ភ័យ ញ័រខ្លួន បែកញើស ដកដង្ហើមស្ទើរមិនដល់គ្នា បេះដូងលោតញាប់ឡើងៗ ...។ នៅពេលយប់ អ្នកជំងឺយល់សប្តិឃើញរូបភាពរងគ្រោះដដែលនេះ ដូចនៅ ពិតៗ ទើបត្រូវភ្ញាក់ទាំងស្លុតភ័យ ទាំងបែកញើសសស្រាក់។ មិនសម្រាកឱ្យបានពេញលេញ អ្នកជំងឺធ្លាក់ខ្លួនហត់អស់កម្លាំងយ៉ាងខ្លាំង។ មានន័យថា បើទោះបីជាបានមកដល់កន្លែងសន្តិភាពហើយក៏ដោយ ក៏ខ្លួនប្រាណនិងខួរក្បាលពួកគាត់មិនព្រមសម្រាកដែរ”។
អ្នកមានជំងឺបាក់ស្បាត ច្រើនតែមានអាការៈសញ្ញាបែបបាក់ទឹកចិត្ត ថប់កង្វល់ ងាយធ្លាក់ក្នុងគ្រោះប្រព្រឹត្តគ្រឿងញៀន គ្រឿងស្រវឹង និងងាយគិតចង់បញ្ចប់ជីវិត។
ដូចជាបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្តផ្សេងទៀតដែរ ជំងឺបាក់ស្បាត បណ្តាលមកពីកត្តាជាច្រើន ដែលអាចជាកត្តាសង្គម ផ្លូវចិត្តនិងជីវសាស្ត្រ។ ជនណាក៏អាចធ្លាក់ខ្លួនមានជំងឺបាក់ស្បាតបានដែរ ក្រោយជួបហេតុការណ៍រន្ធត់ខ្លាំង។ ប៉ុន្តែអ្នកជួបហេតុការណ៍ម្តងហើយ ងាយបាក់ស្បាតជាថ្មី។ ជំងឺបាក់ស្បាត អាចព្យាបាលជា។ ជិត៤០%នៃអ្នកជំងឺបាក់ស្បាត នឹងបានជាមកនៅរវាងតែមួយឆ្នាំ។ បច្ចុប្បន្នមានថ្នាំច្រើនមុខ មានប្រសិទ្ធភាពខ្លាំងប្រឆាំងនឹងជំងឺបាក់ស្បាតនេះ។ ប៉ុន្តែ បើតាមអង្គការសុខភាពពិភពលោក នៅក្នុងប្រទេសក្រីក្រនិងមធ្យម មានអ្នកជំងឺតែមួយភាគបួនប៉ុណ្ណោះ បានទៅស្វែងរកការព្យាបាល ព្រោះភាគច្រើនមិនដឹងថាជំងឺនេះអាចព្យាបាលបាន។ ប្រទេសគ្មានសេវាថែទាំសុខភាពផ្លូវចិត្តត្រឹមត្រូវ និងគ្មានពេទ្យជំនាញប្រកបដោយគុណភាព៕
ក្នុងអំឡុងសង្គ្រាមនៅអាហ្វហ្កានីស្ថាន មានករណីទាហានអាមេរិកសម្លាប់ខ្លួន ជាមធ្យមម្នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃ នៅឆ្នាំ២០១២។ នៅអ៊ីស្រាអែល មានទាហានច្រើននាក់ណាស់ ជួបវិបត្តិផ្លូវចិត្ត និងយ៉ាងហោច៤២នាក់បានធ្វើអត្តឃាត គិតចាប់តាំងពីសង្គ្រាមបានផ្ទុះឡើងនៅហ្កាហ្សា ដោយមានជំងឺបាក់ស្បាត។ តើអ្វីទៅជាជំងឺបាក់ស្បាត?
ក្នុងមួយឆ្នាំៗ មានមនុស្សរាប់លាននាក់បានជួបស្ថានភាពអាក្រក់បន្ទាន់ ដូចយ៉ាងជម្លោះប្រដាប់អាវុធ និងមហន្តរាយធម្មជាតិ។ វិបត្តិទាំងនេះ ប៉ះពាល់ខ្លាំងណាស់ដល់ជីវិតគ្រួសារ ដោយធ្វើឱ្យមានការព្រាត់ប្រាស ដោយធ្វើឱ្យបាត់បង់ជីវិត បាត់បង់មធ្យោបាយនិងសេវាចាំបាច់សម្រាប់ជីវិត ព្រមទាំងបង្កផលវិបាកដល់សុខភាពផ្លូវចិត្តដែលមិនគួរមើលរំលងទេ។
អ្នកឆ្លងកាត់សង្គ្រាម ជម្លោះប្រដាប់អាវុធ ឬគ្រោះមហន្តរាយធំៗ តែងដិតដាមដោយអារម្មណ៍មិនល្អ ខ្វល់ខ្វាយអោបទុក្ខកង្វល់ ហើយនឹងរំសាយទៅវិញបន្តិចម្តងៗទៅតាមពេលវេលា និងភាពប្រសើរឡើងនៃស្ថានការណ៍។ តែមួយភាគតូច បានធ្លាក់ខ្លួនមានវិបត្តិសុខភាពផ្លូវចិត្តតែម្តង ក្នុងទម្រង់ជាជំងឺបាក់ទឹកចិត្ត ឬជំងឺបាក់ស្បាត Trouble de Stress post Traumatique(TSPT) ជាភាសាបារាំង ឬជាភាសាអង់គ្លេស Post traumatic stress disorder (PTSD)។
បើតាមរបាយការណ៍របស់អង្គការសុខភាពពិភពលោក ក្នុងចំណោមអ្នកឆ្លងកាត់សង្គ្រាម និងជម្លោះក្នុងរយៈពេលប៉ុន្មានឆ្នាំ១០ឆ្នាំចុងក្រោយនេះ ៥នាក់ មានម្នាក់ធ្លាក់ខ្លួនមានជំងឺថប់បារម្ភ បាក់ទឹកចិត្ត បាក់ស្បាត វិបត្តិបាយប៉ូឡា ឬជំងឺវិកលចរិក។ អង្គការសុខភាពពិភពលោកបានសម្គាល់ឃើញទៀតថា ប្រជាពលរដ្ឋរស់លើផែនដីប្រមាណ៧០% តែងបានជួបហេតុការណ៍ដែលនាំឱ្យមានភាពតក់ស្លុត យ៉ាងហោចណាស់ក៏ម្តងក្នុងមួយជីវិតរបស់ខ្លួន។ ប៉ុន្តែការធ្លាក់ខ្លួនឈឺ កើតជារោគចិត្ត រហូតក្លាយជាជំងឺបាក់ស្បាត ជាករណីភាគតិច ក្នុងចំនួនប្រមាណតែ៥,៦%ប៉ុណ្ណោះ។ ជាសរុប ៣,៩%នៃប្រជាជននៅលើពិភពលោកបច្ចុប្បន្ន មានបាក់ស្បាត។ នេះបើតាមរបាយការណ៍អង្គការសុខភាពពិភពលោកដដែល ដោយលម្អិតថា ការធ្លាក់ខ្លួនមានវិបត្តិបាក់ស្បាត អាស្រ័យទៅលើប្រភេទព្រឹត្តិការណ៍ដែលគេបានឆ្លងកាត់។ បើជាជម្លោះហិង្សាឬសង្គ្រាម នោះប្រូបាប៊ីលីតេធ្លាក់ខ្លួនមានជំងឺបាក់ស្បាត កើនឡើងខ្ពស់ដល់ទៅបីដង និងខ្ពស់ខ្លាំងមែនទែន ចំពោះជនរងគ្រោះអំពើហិង្សារំលោភបំពានផ្លូវភេទ។
ថ្វីបើស្ត្រីងាយរងគ្រោះធ្លាក់បាក់ស្បាតជាងបុរស។ ទាហានធ្លាប់ប្រឡូកក្នុងសមរភូមិសង្គ្រាម ក៏ប្រឈមខ្លាំងនឹងគ្រោះមានវិបត្តិផ្លូវចិត្ត និងជំងឺបាក់ស្បាតដែរ នៅពេលត្រលប់មកវិញ។ ជាឧទាហរណ៍ជាក់ស្តែង នៅប្រទេសអ៊ីស្រាអែល បើតាមប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយជាតិបារាំង តាំងពីផ្ទុះសង្គ្រាមនៅហ្កាហ្សាមក មានទាហានអ៊ីស្រាអែលយ៉ាងហោច៤២នាក់ បានធ្វើអត្តឃាត ដោយមានជំងឺផ្លូវចិត្ត ស្លុត បាក់ស្បាត។ ក្នុងពេលកំពុងធ្វើសង្គ្រាមនៅអាហ្វហ្កានីស្ថាន មានទាហានអាមេរិកសម្លាប់ខ្លួនស្ទើរជារៀងរាល់ថ្ងៃ (ជាមធ្យមម្នាក់ក្នុងមួយថ្ងៃ)នៅឆ្នាំ២០១២ ។ ទាហានអាមេរិកមានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ដែលបានបញ្ជូនត្រលប់មកស្រុកកំណើតវិញ មានចំនួនច្រើនជាងទាហានរងរបួសដល់ទៅពីរដងនៅគ្រានោះ។ អ្នកជំនាញសុខភាពបានយល់យ៉ាងច្បាស់អំពីផលប៉ះពាល់នៃសង្គ្រាមទៅលើសុខភាពផ្លូវចិត្តរបស់សាធារណជន ក៏ដូចជាទាហាន។
លោកសាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត Patrick Clervoy គ្រូពេទ្យឯកទេសចិត្តវិទ្យា នៅមន្ទីរពេទ្យយោធា ក្រុងទូឡុងប្រទេសបារាំង ៖ “សង្គ្រាមគឺជាអ្វីដែលធ្វើឱ្យឡើងស្ត្រេសខ្លាំងបំផុត ហើយជាការប្រឈមដ៏យូរនឹងស្ត្រេស ដែលផ្លូវចិត្តឬខួរក្បាលរបស់យើងពិបាកទ្រាំណាស់។ ខួរក្បាលមនុស្សម្នាក់ៗសុទ្ធតែមានកំរិតសមត្ថភាពរបស់ខ្លួន ក្នុងការយល់ដឹង វិភាគ ពិចារណា និងបញ្ចេញប្រតិកម្មល្អត្រឹមត្រូវ សមស្របទៅតាមកាល។ តែនៅពេលឡើងស្ត្រេសដល់កំរិតកំពូលណាមួយ ខួរក្បាលលែងមានអានុភាពគ្រប់គ្រងបាន ទើបលេចបញ្ហាផ្លូវចិត្តឡើង”។
តើអ្វីទៅជាជំងឺបាក់ស្បាត?
មានបញ្ហាផ្លូវចិត្ត ចេះតែភ័យខ្លាច តក់ស្លុត ក្រោយជួបហេតុការណ៍គួរឱ្យរន្ធត់តក់ស្លុតខ្លាំង ជាអាការៈធម្មតា។ មនុស្សទូទៅ តែងមានអារម្មណ៍ភ័យស្លុតខ្លាំង នៅពេលរងគ្រោះដោយផ្ទាល់ ឬជួបព្រឹត្តិការណ៍អាក្រក់គួរឱ្យតក់ស្លុតដោយផ្ទាល់ និងបន្តភ័យខ្លាចទៀតទោះហេតុការណ៍អាក្រក់ ដូចយ៉ាង សង្គ្រាម គ្រោះថ្នាក់ចរាចរណ៍ គ្រោះមហន្តរាយធម្មជាតិ ឬអំពើហិង្សាផ្លូវភេទ កន្លងផុតទៅក៏ដោយ។ សម្រាប់មនុស្សភាគច្រើន ភាពតក់ស្លុត ភ័យខ្លាច នឹងរលត់រលាយទៅតាមពេលវេលា តែមនុស្សមួយភាគតូច ការភ័យ ស្លុត បានក្លាយជាបញ្ហា សុខភាព ជាជំងឺផ្លូវចិត្ត ដែលអាចអូសបន្លាយខែ ដល់រាប់ឆ្នាំ រហូតប៉ះពាល់ដល់សកម្មភាពរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ ទាំងក្នុងជីវិតឯកជន ការងារ និងសង្គម។ វិបត្តិផ្លូវចិត្តភ័យខ្លាច ខុសពីជំងឺបាក់ស្បាត។
លោកសាស្ត្រាចារ្យ Patrick Clervoy ៖ “ការភ័យ ការខ្លាច ការស្លុតរន្ធត់ ជាអាការៈដែលកើតឡើងភ្លាមនៅក្នុងហេតុការណ៍អាក្រក់ខ្លាំងណាមួយ។ ឯ ជំងឺបាក់ស្បាត ដែលបណ្តាលមកពីការភ័យខ្លាច តក់ស្លុតពេក គឺផលវិបាក ដែលលេចឡើងនៅក្រោយពេលជួបហេតុការណ៍អាក្រក់។ រោគសញ្ញាមួយនៃជំងឺបាក់ស្បាត គឺវិបត្តិដំណេក ដេកមិនលក់ និងមើលឃើញតែរូបភាពនៃព្រឹត្តិការណ៍អាក្រក់នោះដដែលៗ។ នៅពេលថ្ងៃ អ្នកជំងឺបានដឹងខ្លួនយ៉ាងច្បាស់ ថារឿងហេតុបានកន្លងផុត ហើយគេបានមកដល់ទីសុខស្ងាត់ ប៉ុន្តែអារម្មណ៍ចេះតែជំរុញឱ្យនឹកស្រមៃដល់ហេតុការណ៍នោះភ្លាម។ នឹកឃើញភ្លាម អ្នកជំងឺនៅតែមានអារម្មណ៍ដូចកំពុងស្ថិតលើសមរភូមិសង្គ្រាម នៅកន្លែងកើតហេតុ នៅកន្លែងរងគ្រោះមែនទែន ហើយក៏ចាប់ ភ័យ ញ័រខ្លួន បែកញើស ដកដង្ហើមស្ទើរមិនដល់គ្នា បេះដូងលោតញាប់ឡើងៗ ...។ នៅពេលយប់ អ្នកជំងឺយល់សប្តិឃើញរូបភាពរងគ្រោះដដែលនេះ ដូចនៅ ពិតៗ ទើបត្រូវភ្ញាក់ទាំងស្លុតភ័យ ទាំងបែកញើសសស្រាក់។ មិនសម្រាកឱ្យបានពេញលេញ អ្នកជំងឺធ្លាក់ខ្លួនហត់អស់កម្លាំងយ៉ាងខ្លាំង។ មានន័យថា បើទោះបីជាបានមកដល់កន្លែងសន្តិភាពហើយក៏ដោយ ក៏ខ្លួនប្រាណនិងខួរក្បាលពួកគាត់មិនព្រមសម្រាកដែរ”។
អ្នកមានជំងឺបាក់ស្បាត ច្រើនតែមានអាការៈសញ្ញាបែបបាក់ទឹកចិត្ត ថប់កង្វល់ ងាយធ្លាក់ក្នុងគ្រោះប្រព្រឹត្តគ្រឿងញៀន គ្រឿងស្រវឹង និងងាយគិតចង់បញ្ចប់ជីវិត។
ដូចជាបញ្ហាសុខភាពផ្លូវចិត្តផ្សេងទៀតដែរ ជំងឺបាក់ស្បាត បណ្តាលមកពីកត្តាជាច្រើន ដែលអាចជាកត្តាសង្គម ផ្លូវចិត្តនិងជីវសាស្ត្រ។ ជនណាក៏អាចធ្លាក់ខ្លួនមានជំងឺបាក់ស្បាតបានដែរ ក្រោយជួបហេតុការណ៍រន្ធត់ខ្លាំង។ ប៉ុន្តែអ្នកជួបហេតុការណ៍ម្តងហើយ ងាយបាក់ស្បាតជាថ្មី។ ជំងឺបាក់ស្បាត អាចព្យាបាលជា។ ជិត៤០%នៃអ្នកជំងឺបាក់ស្បាត នឹងបានជាមកនៅរវាងតែមួយឆ្នាំ។ បច្ចុប្បន្នមានថ្នាំច្រើនមុខ មានប្រសិទ្ធភាពខ្លាំងប្រឆាំងនឹងជំងឺបាក់ស្បាតនេះ។ ប៉ុន្តែ បើតាមអង្គការសុខភាពពិភពលោក នៅក្នុងប្រទេសក្រីក្រនិងមធ្យម មានអ្នកជំងឺតែមួយភាគបួនប៉ុណ្ណោះ បានទៅស្វែងរកការព្យាបាល ព្រោះភាគច្រើនមិនដឹងថាជំងឺនេះអាចព្យាបាលបាន។ ប្រទេសគ្មានសេវាថែទាំសុខភាពផ្លូវចិត្តត្រឹមត្រូវ និងគ្មានពេទ្យជំនាញប្រកបដោយគុណភាព៕
1,758 Listeners
14 Listeners
108 Listeners
3 Listeners
9 Listeners
0 Listeners
1 Listeners
1 Listeners
0 Listeners
2 Listeners
3 Listeners
0 Listeners
0 Listeners
9 Listeners
3 Listeners
0 Listeners
0 Listeners
0 Listeners
12 Listeners
0 Listeners
45 Listeners
3 Listeners