Geluiden zoals lachen hebben een belangrijke functie in speelgedrag. Als kinderen speel-vechten dan houden ze deze signalen ook in de gaten bij elkaar om te bepalen of ze door kunnen gaan of niet. 

Achter het produceren van die geluiden tijdens spel moet haast wel een georganiseerd hersenmechanisme zitten, menen onderzoekers. En om dat te onderzoeken, grepen ze terug op een ouderwets potje kietelen. Maar dan wel bij ratten. 

Daar ontstond gelijk een uitdaging. Want een dier gaat over het algemeen niet gezellig spelen als het angstig is of beperkt wordt qua bewegingsruimte. Daarom werden deze ratten eerst wat meer gesocialiseerd. Ze raakten gewend aan meer ruimte en een menselijk speelmaatje, dat hun vervolgens plagend kietelde, terwijl hun geluiden en hersenactiviteit werden gemeten.  

Zo vonden de onderzoekers een structuur in de hersenen van de ratten die essentieel bleek te zijn voor spelen en lachen. Was een rat niet op zijn of haar gemak, of zelfs angstig, dan lachten ze niet en nam de hersenactiviteit in het speelgebied ook duidelijk af. Andersom: als de hersenactiviteit in dit gebied kunstmatig werd geblokkeerd, speelden de ratten minder en lachten ze minder vaak.  

Van het betreffende hersengebied, afgekort PAG genoemd, is bekend dat het onder andere ook een link heeft met onze vecht-of-vluchtreactie. Wat het ook een interessante ontdekking maakt. Nu willen de onderzoekers nog gaan kijken naar dit mechanisme in andere dieren en naar hoe dit hersengebied zich op verschillende manieren kan ontwikkelen.

Lees hier meer over het onderzoek: Researchers tickle rats to identify part of the brain critical for laughter and playfulness.

See omnystudio.com/listener for privacy information.