علی ساریخانی در این پادکست درباره انواع بیمه مسئولیت صحبت می کند و به ما می گوید که کدام بهتر است.

از دست ندید :)

هنگامی که تفنگداران دریایی مشغول خوردن غذا می‌شوند، اولین گروهی که غذا می‌خورند، کم سابقه‌ترین سربازان هستند. سپس مقاماتی با ردۀ بالاتر و در‌نهایت رهبران غذای خود را تحویل می‌‌گیرند. اگر غذا به اندازه کافی نباشد، این رهبران هستند که گرسنه می‌مانند نه کم‌سابقه‌ها. وقتی این صحنه را مشاهده می‌کنید، متوجه می‌شوید که این یک قانون نیست و تفنگداران دریایی به انتخاب خودشان این‌گونه عمل می‌کنند. در این عمل ساده نوعی نگاه ویژه به جایگاه رهبری وجود دارد. از رهبران انتظار می‌رود که آخر غذا بخورند؛ چرا که یک فرد زمانی به رهبری واقعی تبدیل می‌شود که نیاز دیگران برایش در اولویت باشد. 

بی‌گمان آن‌هایی که کوچک‌ترین ارتباطی با دنیای تبلیغات و بازاریابی دارند با نام زیمن آشنا هستند. شهرت جهانی‌ای که او به دست آورده، معلول راهکارهایی است که در زمینه‌ی تبلیغات و بازاریابی ارائه کرده است. انتخاب روش‌های جسورانه‌ی او تحولی شگرف در استراتژی تبلیغات و بازاریابی به وجود آورده به طوری که مجله‌ی معروف تایم او را جز سه مرد کلیدی موفق در قرن بیستم منظور کرده است.

نتیجه علاقه، پشتکار و همچنین اطلاعات وسیع زیمن، خلق نوعی از تبلیغات است که قطعاً سبب فروش بیشتر می‌گردد.

شما چه مشغول خرید یک خانه باشید یا پختن غذا، همیشه این احتمال وجود دارد که از عمل خود پشیمان بشوید. شاید طبقه‌ی همکف ساختمان انتخاب عاقلانه‌تری برای کودکان پرسروصدایتان می‌بود و یا اگر لیموعمانی را چند دقیقه دیرتر اضافه می‌کردید، خورشت طعم بهتری می‌گرفت. این دو مورد در ظاهر کاملاً بی‌ربطند، اما هر دو به احساسی مشترک ختم می‌شوند: ندامت. تصمیم اشتباه چه کوچک باشد و چه بزرگ، تصمیم‌گیرنده را آزار می‌دهد و او را بر سر یک دوراهی رها می‌کند: یا عواقب آن را بپذیر و بگذر، یا تا ابد در حسرت لغزشت بسوز... دنیل اچ. پینک اما در کتاب قدرت پشیمانی (The Power of Regret) راه سومی را پیش‌رویتان می‌گذارد.

شما در دورانی زندگی می‌کنید که فرصت‌های زیادی پیش رو دارید؛ ولی زندگی مدرن مانند کوهنوردی در ارتفاع بالاست. ذهن‌تان خوب کار نمی‌کند و انگار مِه‌گرفته است. زمین زیرپای‌تان متزلزل به نظر می‌رسد. هوا رقیق است و احساس می‌کنید حتی سه سانتی‌متر پیش‌رفتن هم به طرز عجیبی خسته‌کننده است. شاید این حال به‌دلیل ترس بی‌پایان و نبود قطعیت در مورد آینده باشد. شاید به‌دلیل تنهایی و انزواست. شاید به علت نگرانی‌ها و مشکلات مالی‌ست. شاید به‌خاطر مسئولیت‌هاست؛ همه‌ی فشارهایی که روزانه شما را خفه می‌کنند. علت هرچه باشد، نتیجه این است که دو برابر کار می‌کنید ولی نیمی از حقوق سابق را دارید چون حقوق‌تان تغییری نکرده است.

همواره یک شخصیت اساطیری به‌عنوان مثالی ناب برای دوری جستن از خطر بازگو شده است: ایکاروس، شخصیت اساطیری یونان باستان، محو زیبایی و شکوه خورشید شده بود، علی‌رغم توصیه‌های پدر، ایکاروس به امید رسیدن به خورشید و با بال‌هایی که پدرش ساخته بود در آسمان اوج ‌گرفت، بالا و بالاتر رفت تا زمانی که موم‌ِ پرهایش آب شدند و او را به زمین افتاد...

چند سال پیش که قرار بود کنفرانسی را در یک نشست ارائه دهم، همان‌طور که راهی صحنه بودم، پایم به چیزی گیر کرد و روی پله‌ها افتادم. اتفاق چندان بزرگی نیفتاد. اما من به‌جای این‌که تجدیدقوا کنم و مسیر خود را به‌سمت صحنه ادامه دهم، لحظۀ زمین‌ خوردن خود را مثل یک نوار کاست به عقب برگرداندم و قدم‌هایم را یک‌به‌یک به عقب برداشتم و پس از لحظه‌ای توقف، حرکت خود را بدون کوچک‌ترین خطایی از آغاز تکرار کردم و فارغ از هرگونه احساس ناخوشایندی، با هیجان بسیاری برای سخنرانی روی صحنه رفتم.

قصه برندهای ایرانی - اپیزود آخر داستان بنیانگذار برند پسته آگاه

استاد شهرزاد اسفرجانی

@radiosedayebazaryabi

قصه برندهای ایرانی - اپیزود چهارم داستان بنیانگذار

استاد شهرزاد اسفرجانی

@radiosedayebazaryabi

قصه برندهای ایرانی - اپیزود سوم قهرمان کیست؟

استاد شهرزاد اسفرجانی