Karolina studiuje fizjoterapię i Akademię Pożarniczą, a w wolnych chwilach… gasi pożary. Jest strażaczką z powołania, która łamie stereotypy i pokazuje, że siła to nie tylko mięśnie, ale też determinacja, empatia i odwaga. Straż pożarna to nie tylko akcje ratunkowe, ale też stresy i traumy, z którymi trzeba się zmierzyć, gdy wraca się z interwencji, gdzie stawką było ludzkie życie. Karolina mierzy się z tym codziennie. Jej tata też jest strażakiem, choć nie wierzy, że to zawód dla kobiet. Czy ma rację? Jak Karolina godzi dwa kierunki studiów, służbę i życie prywatne? I jak widzi swoją przyszłość? O tym opowiada w reportażu "To nie praca, to służba".

Wielogodzinne oczekiwanie, tłum i napięcie. Dla wielu pacjentów to codzienność na SOR-ze. Ale czy winny jest system? Medycy twierdzą, że problemem często są sami chorzy. Dane NIK pokazują, że aż 80 procent pacjentów nie powinno trafiać na oddział ratunkowy, lecz do lekarza rodzinnego lub Nocnej i Świątecznej Opieki. "Pacjenci zalegają na SOR-ach" - mówi jeden z bohaterów reportażu Jakuba Tarki. Przeciążenie prowadzi do frustracji, agresji, a w skrajnych przypadkach także do błędów medycznych. SOR to miejsce dla osób w stanie nagłego zagrożenia zdrowia. O realiach pracy w takich warunkach opowiadają Artur Zając i Michał Gościński - ratownicy medyczni, którzy każdego dnia mierzą się z chaosem i presją.

W lipcu minęło 70 lat, odkąd Pałac Kultury i Nauki wpisał się w krajobraz Warszawy. Od dekad budzi skrajne emocje. Jednych drażni jako radziecki "dar narodu", innych fascynuje swoją architekturą i historią. Przez niemal 60 lat jego codzienność dokumentowała Hanna Szczubełek - jedyna taka kronikarka w Europie. Jej ręcznie prowadzona kronika to bezcenna dokumentacja życia Pałacu i przemian Warszawy. Powstały z niej liczne prace naukowe, artykuły i książki. To skarbnica wiedzy, anegdot i osobistych historii - bo Pałac to nie tylko beton i marmur, ale też miejsce, które potrafiło wywołać szewską pasję… albo doznania tak intensywne, że trudno je opisać.

Lech Wałęsa - ikona wolności czy postać pełna sprzeczności? 45 lat po pamiętnych protestach Sierpnia '80, które odmieniły bieg historii Polski i Europy, Antoni Rokicki zaprasza do rozmowy o człowieku, który stał się symbolem nadziei i zmian. Laureat Pokojowej Nagrody Nobla, były prezydent, bohater i celebryta - jak dziś postrzega świat? Co sprawiło, że jego nazwisko trafiło do popkultury? Jak zostanie zapamiętany przez przyszłe pokolenia? W reportażu głos zabiorą m.in. Janina Jankowska, Danuta Kuroń, Aleksander Kwaśniewski, Leszek Balcerowicz, Jarosław Kurski, Andrzej Friszke i Michał Marszał. Wykorzystano archiwalia Polskiego Radia oraz nagrania Małgorzaty Żerwe.

Reportaż to wspomnienie Krystyny Usarek. Ci, którzy ją pamiętają najczęściej mówią, że była ideową komunistką i piękną kobietą. Mocna osobowość, niezwykły temperament, reporterka z krwi i kości. Jednak sama Usarek była kompozycją sprzeczności, a w jej biografii mieszają się ze sobą - pryncypialny komunizm i uczciwość, ateizm i religijność, obóz koncentracyjny i romanse. Czy reporterce Katarzynie Błaszczyk uda się choć trochę poznać tę królową niepowiązań? "Kiedy byłam internowana wstawiła się za mną u Rakowskiego" - wspomina Krystynę Usarek Janina Jankowska - "Powiedziała mu - wprawdzie Jankowska ma poglądy nam obce, ale nie zasługuje na to, żeby ją zamykać". Reportaż powstał w 2025 roku.

Córkę Katii zabrali z Mariupola kadyrowcy. Kazali jej wsiąść do autobusu wypełnionego innymi przestraszonymi kobietami i dziećmi. Potem był punkt filtracyjny - metalowe kraty, przesłuchania, odciski palców. A później transport w głąb Rosji. Jej mama, Kateryna – bohaterka tej opowieści – wtedy już nie żyła. Dziś Nadia jest bezpieczna. Razem z mężem próbuje ułożyć sobie życie w Niemczech. Babcia Nadii, Liudmyła, dzięki której ocalał Dziennik Kateryny, wróciła do Mariupola.

Hannibal Smoke to pseudonim pisarza i fotoreportera, który od lat dokumentuje dramatyczną historię dziedziectwa Dolnego Śląska. Nie interesują go odrestaurowane pałace z przewodnikiem, lecz ruiny. Te ukryte w chaszczach, zapomniane przez ludzi i historię. Od Świebodzina po Nysę, odwiedza miejsca, które zniknęły z mapy i pamięci - zamki, pałace, dwory. W 1945 roku było ich tu ponad dwa tysiące. Dziś połowa to już tylko wspomnienie. Zrównane z ziemią, podpalone, zatopione, wysadzone. Smoke opowiada historię od końca. Od współczesności, w której obojętność doprowadziła do nieodwracalnych strat. Reportażu "Zapomniane" to podróż przez miejsca, których nie ma. Czy kieruje nim miłość do regionu, czy gniew? Odpowiedź kryje się w ruinach.

Podczas porządkowania rodzinnych pamiątek Michał Zabłocki - poeta, reżyser, autor tekstów piosenek trafia na nieznany pamiętnik swojej mamy, aktorki Aliny Janowskiej. To zapiski z czasów powstania warszawskiego, o których nigdy nie wspominała. "Wiedzieliśmy, że mama była w powstaniu, ale szczegółów nie znaliśmy" – mówi Zabłocki. Dziennik to unikatowy dokument. Trzy tygodnie walk, codzienność powstańców, charakterystyki dowódców, a w tle historia miłosna - uczucie do dwóch mężczyzn, z których jeden ginie. W tym miejscu pamiętnik się urywa. Być może właśnie z powodu osobistej treści Alina Janowska nigdy go nie ujawniła. Dziś, po latach, jej syn zdecydował się pokazać go światu. Dziennik można oglądać w Muzeum Powstania Warszawskiego. Fragmenty czyta Olga Żmuda.

Reportaż o głosie, który niósł nadzieję. To wspomnienie Hanki Brzezińskiej - aktorki i piosenkarki, która w czasie Powstania Warszawskiego nie tylko śpiewała dla walczących żołnierzy, ale też z oddaniem opiekowała się rannymi w szpitalu polowym przy ulicy Długiej, mieszczącym się w dawnym hotelu Polskim. Jej piosenki były jak tlen - dodawały sił, wzruszały, podnosiły na duchu. Wspomnienia Brzezińskiej to poruszająca opowieść o odwadze, empatii i sile sztuki w czasach, gdy każdy dzień mógł być ostatnim. To historia kobiety, która nie miała broni, ale miała głos i potrafiła nim walczyć o życie, godność i nadzieję.Reportaż powstał w 1999 roku.

"Błyskawica" to historia powstańczej radiostacji, która nadawała głos walczącej Warszawie. O jej budowie i działaniu opowiadają inż. Roman Kitzner ps. "Zbigniew" oraz strzelec ps. "Marek" z batalionu "Kiliński". Ich wspomnienia to świadectwo odwagi i technicznego geniuszu w ekstremalnych warunkach. Reportaż powstał w 1984 roku.