
Sign up to save your podcasts
Or
ស្រាបៀរជាគ្រឿងស្រវឹងដែលមនុស្សបរិភោគច្រើនជាងគេបំផុតនៅលើពិភពលោក។ សូម្បីតែនៅក្នុងប្រទេសអ្នកផលិតស្រា ដូចយ៉ាងបារាំង ក៏ប៊ីយ៉ែរកំពុងឡើងប្រជាប្រិយភាព និងកំពុងពេញនិយមខ្លាំងដែរ។ ប៉ុន្តែប៊ីយ៉ែរឬស្រាបៀរ សុទ្ធតែអាចបង្កគ្រោះដល់សុខភាព។
កាលពីថ្ងៃទី៣១មីនា២០២៥ វិទ្យាស្ថាននយោបាយសាធារណៈអាស៊ីអាគ្នេយ៍និងវិទ្យាស្ថានចក្ខុវិស័យអាស៊ីអាគ្នេយ៍បានចេញរបាយការណ៍ បង្ហាញថាមួយភាគបួននៃយុវជនខ្មែរ អាយុពី១៥ទៅ១៩ឆ្នាំ (២៥ភាគរយ) មានទម្លាប់ផឹកគ្រឿងស្រវឹងជោគជាំលើសលុប។ ជាងនេះទៅទៀត មានមនុស្សដល់ទៅប្រមាណ៦០% យល់ថាស្រាបៀរជាជម្រើសគ្រឿងស្រវឹងដ៏មានសុវត្ថិភាព។ នេះបើតាមរបាយការណ៍ដដែល។
ចុះវេជ្ជសាស្ត្រនិងអ្នកស្រាវជ្រាវផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រសុខភាពយល់យ៉ាងណាទៅវិញ ចំពោះស្រាបៀរនេះ ? មនុស្សលោកបានស្គាល់ បានដឹង ចេះផលិត និងទទួលទានស្រាបៀរ តាំងពី៧០០០ឆ្នាំមុនគ្រឹស្តសករាជឯណោះ។ ក្នុងសម័យបុរប្រវត្តិ ជនជាតិអេហ្ស៊ីប ធ្លាប់ប្រើស្រាបៀរនេះជាប្រាក់សម្រាប់ដោះដូរ ជាប្រាក់បៀរវត្សរ៍ ឬជាថ្នាំព្យាបាលជំងឺផង។ ផលិតចេញពីគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ដូចយ៉ាង ស្រូវសាឡី បច្ចុប្បន្នស្រាបៀរបានក្លាយជាគ្រឿងស្រវឹង ដ៏ពេញនិយម និងដ៏មានប្រជាប្រិយភាព ដែលមានទទួលទានច្រើនជាងគេបំផុតនៅលើពិភពលោក។ សូម្បីតែនៅក្នុងប្រទេសផលិតស្រា ដូចយ៉ាងបារាំង ក៏ស្រាបៀរមានចំណែករួមតុ អមម្ហូបអាហារដ៏ប្រណិតៗប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិតខ្ពស់ដែរ។ ពលរដ្ឋបារាំងទទួលទានស្រាបៀរជាមធ្យម៣៣លីត្រ ក្នុងឆ្នាំ២០២១ ឬស្មើប្រមាណ២,៧៥លីត្រក្នុងមួយខែ។
គេត្រូវរង់ចាំរហូតដល់ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០ ទើបចាប់ឃើញមានអ្នកស្រាវជ្រាវផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភ អេពីដេមីសាស្ត្រ និងវិទ្យាសាស្ត្រសង្គម ផ្តើមចាប់អារម្មណ៍សិក្សាអំពីឥទ្ធិពល និងផលប៉ះពាល់នៃជាតិអាល់កុល (ស្រាបៀរ) ចំពោះសុខភាព។ ជាលទ្ធផល និងដោយគ្មានអ្វីគួរឱ្យសង្ស័យ អាល់កុលឬគ្រឿងស្រវឹង ទោះជាស្រាបិត ស្រាផ្អាប់ ឬស្រាបៀរ សុទ្ធតែបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពទាំងអស់ ឱ្យតែផឹកច្រើនហួសហេតុ។ ប៉ុន្តែជំនឿ និងសម្មតិកម្មបញ្ច្រាសអួតអាងអំពីគុណប្រយោជន៍នៃស្រាបៀរ ក៏មានច្រើន។ ការសិក្សាចុងក្រោយ របស់សាកលវិទ្យាល័យហាវ៉ាតអាមេរិកដែលសារព័ត៌មានជាច្រើនបានយកមកចុះផ្សាយ បានអះអាងគុណប្រយោជន៍ជាច្រើននៃស្រាបៀរចំពោះសុខភាព តាមរយៈការសង្កេត ដែលឃើញថា ការទទួលទានស្រាបៀរស្រាលៗ ក្នុងបរិមាណបន្តិចបន្តួច បីថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍ អាចជួយសម្រួលការរំលាយអាហារជួយបញ្ចុះជាតិខ្លាញ់អាក្រក់ក្នុងឈាម ដែលអាចជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យមានគ្រោះស្ទះឬដាច់សរសៃឈាមបេះដូង ឬជួយកាត់បន្ថយគ្រោះកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជួយពង្រឹងឆ្អឹង។ ប៉ុន្តែសម្រាប់សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត Olivier Cottencin ឯកទេសផ្នែកចិត្តវិទ្យានិងវិទ្យាញៀនគ្រឿងស្រវឹង នៅមន្ទីរពេទ្យនិងមហាវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្ត្រក្រុងLille ប្រទេសបារាំង លោកបានប្រកាសដោយច្បាស់លាស់ថា គ្មានអាល់កុលណាដែលល្អសម្រាប់សុខភាពទេ ហើយគ្មានទេភស្តុតាងតាមបែបវិទ្យាសាស្ត្របញ្ជាក់អំពីផលល្អនៃសុរាមកលើរាងកាយ។ គុណសម្បត្តិនៃស្រាបៀរចំពោះសុខភាព ជាជំនឿចាស់គំរិលដែលក្រុមអ្នកជំនួញ យកមកធ្វើហេតុផលសម្រាប់បម្រើផលប្រយោជន៍ទីផ្សារលក់ស្រាបៀរតែប៉ុណ្ណោះ។
លោកសាស្ត្រាចារ្យOlivier Cottencin បានរៀបរាប់ដូច្នេះថា ស្រាបៀរល្អសម្រាប់សុខភាព ជាសំណល់ទស្សនៈ កាលពីសម័យដែលមនុស្សមានអាយុខ្លី រស់បានមិនដល់៤០ឆ្នាំ និងមានទឹកបរិភោគជាទឹកមិនស្អាត។ ជាទឹកកខ្វក់ មានមេរោគ ពិសាទៅនាំឱ្យមានជំងឺជាច្រើន។ ហេតុដូច្នេះហើយមនុស្សសម័យនោះស្វែងរកភេសជ្ជៈស្អាត។ ភេសជ្ជៈមានជាតិអាល់កុលដែលរកឃើញមុនគេក្នុងសម័យបុរេប្រវត្តិអេហ្ស៊ីប គឺស្រាបៀរ។ បន្ទាប់មកទើប ជនជាតិក្រិកនិងរ៉ូម៉ាំងចេះស្រាបិត។ ស្រា ស្រាបៀ គឺទឹកមានជាតិអាល់កុល ដែលផលិតឡើងដោយការផ្អាប់ បិតគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ទើបជាប់ឈ្មោះជាភេសជ្ជៈស្អាត ព្រោះបានបិត ព្រោះមានជាតិអាល់កុល។ បើប្រៀបទៅនឹងទឹកមិនស្អាត ដែលមនុស្សសម័យនោះហូបទៅអាចឆ្លងរោគកើតជំងឺ ច្បាស់ណាស់ដែលថាស្រាបៀរជាភេសជ្ជៈល្អ ស្អាតនោះ។ នេះហើយជាប្រភពនិងជាដើមហេតុនាំឱ្យគេលេចគំនិតជឿថា ស្រាបៀរ ជាថ្នាំព្យាបាលរោគ ជាឱសថ អាចជួយឱ្យជាពីជំងឺ អាចការពារពីរោគាផ្សេង ពោលគឺស្រាបៀរល្អសម្រាប់សុខភាពនិងសម្រាប់ឆ្អឹង។
គ្រោះថ្នាក់នៃការផឹកស្រាបៀរច្រើនជ្រុល
ជំនឿនេះបានដក់ជាប់ក្នុងចិត្ត និងជឿតគ្នាៗ ឆ្លងសតវត្សរ៍ បើទោះបីបច្ចុប្បន្ននេះវិទ្យាសាស្ត្រាបញ្ជាក់យ៉ាងប្រាកដថា អាល់កុលបង្កើនហានិភ័យគ្រោះថ្នាក់តាំងពីផឹកចូលមួយកែវដំបូងក៏ដោយ។ នៅក្នុងបទសម្ភាសន៍ផ្តល់ឱ្យសារព័ត៌មានតំបន់ នាយុទ្ធនាការ ខែមករាគ្មានសុរាសោះ លោកសាស្ត្រាចារ្យ Olivier Cottencin បានសង្កត់ធ្ងន់ថា ការទទួលទានភេសជ្ជៈស្រវឹងអាល់កុល ជាគ្រោះថ្នាក់ដ៏ពិតៗសម្រាប់សុខភាព។ អ្នកផឹកតិច និងអ្នកផឹកច្រើន មានសុខភាពខុសឆ្ងាយគ្នាស្រលះ។ អ្នកផឹកច្រើន មានសុខភាពមិនល្អ ផឹកកាន់តែច្រើន អាយុសង្ឃឹមរស់កាន់តែខ្លី កាន់តែទាប តែមានគ្រោះកើតជំងឺមហារីក ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូងកាន់តែច្រើន ព្រមទាំងជំងឺថ្លើម ជំងឺខួរក្បាល និងផ្លូវចិត្តទៀត។ ផលប៉ះពាល់មានខ្លាំងជាពិសេសដល់ខួរក្បាល បើជាក្មេងអាយុក្រោម១៥ឆ្នាំ។
សម្រាប់អ្នកចូលចិត្តស្រាបៀរ សូមប្រយ័ត្ន គ្រោះថ្នាក់ដ៏ធំនិងធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃស្រាបៀរគឺ ភាពញៀន ផឹកច្រើនជ្រុលហួសហេតុ។ មានជាតិអាល់កុលទាប ៥ដឺក្រេ ទៅ៨ដឺក្រេជាទូទៅ ស្រាបៀរត្រូវបានគេចាត់ទុកថាគ្រឿងស្រវឹងដែលមានសុវត្ថិភាពជាងគេ។ មេឃក្តៅ អស់កម្លាំងពេញមួយថ្ងៃ បានទទួលទានស្រាបៀរដ៏ត្រជាក់ កាលណា អារម្មណ៍ហាក់បានស្រស់ស្រាយកាលណោះ ហើយចិត្តចង់ថែមមួយកែវហើយមួយកែវទៀតក៏លេចឡើងភ្លាម។ នេះជាកាយវិការដែលនាំគ្រោះថ្នាក់ធំណាស់ដល់សុខភាព ព្រោះស្រាបៀរផឹកក្នុងបរិមាណច្រើន គឺជាសត្រូវដ៏អាក្រក់បំផុតរបស់ថ្លើមនិងលំពែង។ បើតាមវេជ្ជបណ្ឌិត Réginald Allouche ជាគ្រូពេទ្យនិងជាវិស្វករផ្នែកជីវវេជ្ជសាស្ត្រ ក្នុងស្រាបៀរមានតែជាតិរាវអាមីដុងផ្អាប់ ពោលគឺស្ករនិងអាល់កុលតែប៉ុណ្ណោះ ដែលបើជ្រាបចូលក្នុងខ្លួនច្រើននិងយូរទៅនឹងធ្វើឱ្យសរីរាង្គចុះខ្សោយរលាកយ៉ាងស្ងាត់ៗ។ កំរិតជាតិស្ករក្នុងស្រាបៀរដ៏ខ្ពស់ខ្លាំង ស្រូបចូលម្តងៗក្នុងបរិមាណដ៏ច្រើននឹងទៅបំពុលថ្លើមដែលគ្មានសមត្ថភាពបំប្លែងទាន់ទេ។ ថ្លើមនឹងដំណើរការលែងប្រក្រតី ហើយបំប្លែងច្រានខ្លាញ់ទម្លាក់ទៅចុកក្នុងពោះ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាអ្នកផឹកស្រាបៀរច្រើនតែធាត់ និងដុះពោះធំ រួចប្រឈមនឹងគ្រោះធ្លាក់ខ្លួនមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទីពីរ។
ជាសរុប គ្មានទេការបរិភោគជាតិអាល់កុលដោយគ្មានគ្រោះហានិភ័យនោះ។ គឺមានការទទួលទានប្រកបដោយហានិភ័យតិច ឬខ្ពស់ខ្លាំងតែប៉ុណ្ណោះ។ និងក៏គ្មានដែរ កំរិតអប្បបរិមានៃសុរា ឬស្រាបៀរដែលបរិភោគចូលទៅដោយគ្មានហានិភ័យនោះ។ ប៉ុន្តែ ដោយយល់ថាគេមិនអាចហាមឃាត់ទាំងស្រុងការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងអាល់កុល នៅប្រទេសបារាំង អាជ្ញាធរសុខាភិបាល និងអ្នកជំនាញនៃវិទ្យាស្ថានជាតិប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីក បានសាកល្បងកំណត់ហានិភ័យដែលអាចទទួលយកបាននិងបរិមាណគោលតែមួយសម្រាប់ឱ្យពលរដ្ឋទាំងប្រុសទាំងស្រីពិចារណានិងគោរពតាម។
តាំងពីឆ្នាំ២០១៧មក បារាំងបានណែនាំឱ្យពលរដ្ឋទទួលទានអាល់កុល ស្រា ស្រាបៀរ យ៉ាងច្រើនបំផុត១០កែវ ក្នុងមួយសប្តាហ៍ និងកុំជាប់គ្នារាល់ថ្ងៃ ដោយប្រើពាក្យស្លោកថា ពីរកែវយ៉ាងច្រើនក្នុងមួយថ្ងៃ និងមិនរាល់ថ្ងៃ។ ដូច្នេះសម្រាប់ស្រាបៀរ ដែលមានភាគរយអាល់កុល៥ដឺក្រេ ការបរិភោគជាអតិបរិមា គឺ២កែវចំណុះ២៥មីល្លីត្រ យ៉ាងច្រើនបំផុត ក្នុងមួយថ្ងៃ និងមិនជាប់គ្នារាល់ថ្ងៃទេ៕
ស្រាបៀរជាគ្រឿងស្រវឹងដែលមនុស្សបរិភោគច្រើនជាងគេបំផុតនៅលើពិភពលោក។ សូម្បីតែនៅក្នុងប្រទេសអ្នកផលិតស្រា ដូចយ៉ាងបារាំង ក៏ប៊ីយ៉ែរកំពុងឡើងប្រជាប្រិយភាព និងកំពុងពេញនិយមខ្លាំងដែរ។ ប៉ុន្តែប៊ីយ៉ែរឬស្រាបៀរ សុទ្ធតែអាចបង្កគ្រោះដល់សុខភាព។
កាលពីថ្ងៃទី៣១មីនា២០២៥ វិទ្យាស្ថាននយោបាយសាធារណៈអាស៊ីអាគ្នេយ៍និងវិទ្យាស្ថានចក្ខុវិស័យអាស៊ីអាគ្នេយ៍បានចេញរបាយការណ៍ បង្ហាញថាមួយភាគបួននៃយុវជនខ្មែរ អាយុពី១៥ទៅ១៩ឆ្នាំ (២៥ភាគរយ) មានទម្លាប់ផឹកគ្រឿងស្រវឹងជោគជាំលើសលុប។ ជាងនេះទៅទៀត មានមនុស្សដល់ទៅប្រមាណ៦០% យល់ថាស្រាបៀរជាជម្រើសគ្រឿងស្រវឹងដ៏មានសុវត្ថិភាព។ នេះបើតាមរបាយការណ៍ដដែល។
ចុះវេជ្ជសាស្ត្រនិងអ្នកស្រាវជ្រាវផ្នែកវិទ្យាសាស្ត្រសុខភាពយល់យ៉ាងណាទៅវិញ ចំពោះស្រាបៀរនេះ ? មនុស្សលោកបានស្គាល់ បានដឹង ចេះផលិត និងទទួលទានស្រាបៀរ តាំងពី៧០០០ឆ្នាំមុនគ្រឹស្តសករាជឯណោះ។ ក្នុងសម័យបុរប្រវត្តិ ជនជាតិអេហ្ស៊ីប ធ្លាប់ប្រើស្រាបៀរនេះជាប្រាក់សម្រាប់ដោះដូរ ជាប្រាក់បៀរវត្សរ៍ ឬជាថ្នាំព្យាបាលជំងឺផង។ ផលិតចេញពីគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ដូចយ៉ាង ស្រូវសាឡី បច្ចុប្បន្នស្រាបៀរបានក្លាយជាគ្រឿងស្រវឹង ដ៏ពេញនិយម និងដ៏មានប្រជាប្រិយភាព ដែលមានទទួលទានច្រើនជាងគេបំផុតនៅលើពិភពលោក។ សូម្បីតែនៅក្នុងប្រទេសផលិតស្រា ដូចយ៉ាងបារាំង ក៏ស្រាបៀរមានចំណែករួមតុ អមម្ហូបអាហារដ៏ប្រណិតៗប្រកបដោយភាពច្នៃប្រឌិតខ្ពស់ដែរ។ ពលរដ្ឋបារាំងទទួលទានស្រាបៀរជាមធ្យម៣៣លីត្រ ក្នុងឆ្នាំ២០២១ ឬស្មើប្រមាណ២,៧៥លីត្រក្នុងមួយខែ។
គេត្រូវរង់ចាំរហូតដល់ទសវត្សរ៍ឆ្នាំ១៩៩០ ទើបចាប់ឃើញមានអ្នកស្រាវជ្រាវផ្នែកអាហារូបត្ថម្ភ អេពីដេមីសាស្ត្រ និងវិទ្យាសាស្ត្រសង្គម ផ្តើមចាប់អារម្មណ៍សិក្សាអំពីឥទ្ធិពល និងផលប៉ះពាល់នៃជាតិអាល់កុល (ស្រាបៀរ) ចំពោះសុខភាព។ ជាលទ្ធផល និងដោយគ្មានអ្វីគួរឱ្យសង្ស័យ អាល់កុលឬគ្រឿងស្រវឹង ទោះជាស្រាបិត ស្រាផ្អាប់ ឬស្រាបៀរ សុទ្ធតែបង្កគ្រោះថ្នាក់ដល់សុខភាពទាំងអស់ ឱ្យតែផឹកច្រើនហួសហេតុ។ ប៉ុន្តែជំនឿ និងសម្មតិកម្មបញ្ច្រាសអួតអាងអំពីគុណប្រយោជន៍នៃស្រាបៀរ ក៏មានច្រើន។ ការសិក្សាចុងក្រោយ របស់សាកលវិទ្យាល័យហាវ៉ាតអាមេរិកដែលសារព័ត៌មានជាច្រើនបានយកមកចុះផ្សាយ បានអះអាងគុណប្រយោជន៍ជាច្រើននៃស្រាបៀរចំពោះសុខភាព តាមរយៈការសង្កេត ដែលឃើញថា ការទទួលទានស្រាបៀរស្រាលៗ ក្នុងបរិមាណបន្តិចបន្តួច បីថ្ងៃក្នុងមួយសប្តាហ៍ អាចជួយសម្រួលការរំលាយអាហារជួយបញ្ចុះជាតិខ្លាញ់អាក្រក់ក្នុងឈាម ដែលអាចជួយកាត់បន្ថយហានិភ័យមានគ្រោះស្ទះឬដាច់សរសៃឈាមបេះដូង ឬជួយកាត់បន្ថយគ្រោះកើតជំងឺទឹកនោមផ្អែម និងជួយពង្រឹងឆ្អឹង។ ប៉ុន្តែសម្រាប់សាស្ត្រាចារ្យវេជ្ជបណ្ឌិត Olivier Cottencin ឯកទេសផ្នែកចិត្តវិទ្យានិងវិទ្យាញៀនគ្រឿងស្រវឹង នៅមន្ទីរពេទ្យនិងមហាវិទ្យាល័យវេជ្ជសាស្ត្រក្រុងLille ប្រទេសបារាំង លោកបានប្រកាសដោយច្បាស់លាស់ថា គ្មានអាល់កុលណាដែលល្អសម្រាប់សុខភាពទេ ហើយគ្មានទេភស្តុតាងតាមបែបវិទ្យាសាស្ត្របញ្ជាក់អំពីផលល្អនៃសុរាមកលើរាងកាយ។ គុណសម្បត្តិនៃស្រាបៀរចំពោះសុខភាព ជាជំនឿចាស់គំរិលដែលក្រុមអ្នកជំនួញ យកមកធ្វើហេតុផលសម្រាប់បម្រើផលប្រយោជន៍ទីផ្សារលក់ស្រាបៀរតែប៉ុណ្ណោះ។
លោកសាស្ត្រាចារ្យOlivier Cottencin បានរៀបរាប់ដូច្នេះថា ស្រាបៀរល្អសម្រាប់សុខភាព ជាសំណល់ទស្សនៈ កាលពីសម័យដែលមនុស្សមានអាយុខ្លី រស់បានមិនដល់៤០ឆ្នាំ និងមានទឹកបរិភោគជាទឹកមិនស្អាត។ ជាទឹកកខ្វក់ មានមេរោគ ពិសាទៅនាំឱ្យមានជំងឺជាច្រើន។ ហេតុដូច្នេះហើយមនុស្សសម័យនោះស្វែងរកភេសជ្ជៈស្អាត។ ភេសជ្ជៈមានជាតិអាល់កុលដែលរកឃើញមុនគេក្នុងសម័យបុរេប្រវត្តិអេហ្ស៊ីប គឺស្រាបៀរ។ បន្ទាប់មកទើប ជនជាតិក្រិកនិងរ៉ូម៉ាំងចេះស្រាបិត។ ស្រា ស្រាបៀ គឺទឹកមានជាតិអាល់កុល ដែលផលិតឡើងដោយការផ្អាប់ បិតគ្រាប់ធញ្ញជាតិ ទើបជាប់ឈ្មោះជាភេសជ្ជៈស្អាត ព្រោះបានបិត ព្រោះមានជាតិអាល់កុល។ បើប្រៀបទៅនឹងទឹកមិនស្អាត ដែលមនុស្សសម័យនោះហូបទៅអាចឆ្លងរោគកើតជំងឺ ច្បាស់ណាស់ដែលថាស្រាបៀរជាភេសជ្ជៈល្អ ស្អាតនោះ។ នេះហើយជាប្រភពនិងជាដើមហេតុនាំឱ្យគេលេចគំនិតជឿថា ស្រាបៀរ ជាថ្នាំព្យាបាលរោគ ជាឱសថ អាចជួយឱ្យជាពីជំងឺ អាចការពារពីរោគាផ្សេង ពោលគឺស្រាបៀរល្អសម្រាប់សុខភាពនិងសម្រាប់ឆ្អឹង។
គ្រោះថ្នាក់នៃការផឹកស្រាបៀរច្រើនជ្រុល
ជំនឿនេះបានដក់ជាប់ក្នុងចិត្ត និងជឿតគ្នាៗ ឆ្លងសតវត្សរ៍ បើទោះបីបច្ចុប្បន្ននេះវិទ្យាសាស្ត្រាបញ្ជាក់យ៉ាងប្រាកដថា អាល់កុលបង្កើនហានិភ័យគ្រោះថ្នាក់តាំងពីផឹកចូលមួយកែវដំបូងក៏ដោយ។ នៅក្នុងបទសម្ភាសន៍ផ្តល់ឱ្យសារព័ត៌មានតំបន់ នាយុទ្ធនាការ ខែមករាគ្មានសុរាសោះ លោកសាស្ត្រាចារ្យ Olivier Cottencin បានសង្កត់ធ្ងន់ថា ការទទួលទានភេសជ្ជៈស្រវឹងអាល់កុល ជាគ្រោះថ្នាក់ដ៏ពិតៗសម្រាប់សុខភាព។ អ្នកផឹកតិច និងអ្នកផឹកច្រើន មានសុខភាពខុសឆ្ងាយគ្នាស្រលះ។ អ្នកផឹកច្រើន មានសុខភាពមិនល្អ ផឹកកាន់តែច្រើន អាយុសង្ឃឹមរស់កាន់តែខ្លី កាន់តែទាប តែមានគ្រោះកើតជំងឺមហារីក ជំងឺសរសៃឈាមបេះដូងកាន់តែច្រើន ព្រមទាំងជំងឺថ្លើម ជំងឺខួរក្បាល និងផ្លូវចិត្តទៀត។ ផលប៉ះពាល់មានខ្លាំងជាពិសេសដល់ខួរក្បាល បើជាក្មេងអាយុក្រោម១៥ឆ្នាំ។
សម្រាប់អ្នកចូលចិត្តស្រាបៀរ សូមប្រយ័ត្ន គ្រោះថ្នាក់ដ៏ធំនិងធ្ងន់ធ្ងរបំផុតនៃស្រាបៀរគឺ ភាពញៀន ផឹកច្រើនជ្រុលហួសហេតុ។ មានជាតិអាល់កុលទាប ៥ដឺក្រេ ទៅ៨ដឺក្រេជាទូទៅ ស្រាបៀរត្រូវបានគេចាត់ទុកថាគ្រឿងស្រវឹងដែលមានសុវត្ថិភាពជាងគេ។ មេឃក្តៅ អស់កម្លាំងពេញមួយថ្ងៃ បានទទួលទានស្រាបៀរដ៏ត្រជាក់ កាលណា អារម្មណ៍ហាក់បានស្រស់ស្រាយកាលណោះ ហើយចិត្តចង់ថែមមួយកែវហើយមួយកែវទៀតក៏លេចឡើងភ្លាម។ នេះជាកាយវិការដែលនាំគ្រោះថ្នាក់ធំណាស់ដល់សុខភាព ព្រោះស្រាបៀរផឹកក្នុងបរិមាណច្រើន គឺជាសត្រូវដ៏អាក្រក់បំផុតរបស់ថ្លើមនិងលំពែង។ បើតាមវេជ្ជបណ្ឌិត Réginald Allouche ជាគ្រូពេទ្យនិងជាវិស្វករផ្នែកជីវវេជ្ជសាស្ត្រ ក្នុងស្រាបៀរមានតែជាតិរាវអាមីដុងផ្អាប់ ពោលគឺស្ករនិងអាល់កុលតែប៉ុណ្ណោះ ដែលបើជ្រាបចូលក្នុងខ្លួនច្រើននិងយូរទៅនឹងធ្វើឱ្យសរីរាង្គចុះខ្សោយរលាកយ៉ាងស្ងាត់ៗ។ កំរិតជាតិស្ករក្នុងស្រាបៀរដ៏ខ្ពស់ខ្លាំង ស្រូបចូលម្តងៗក្នុងបរិមាណដ៏ច្រើននឹងទៅបំពុលថ្លើមដែលគ្មានសមត្ថភាពបំប្លែងទាន់ទេ។ ថ្លើមនឹងដំណើរការលែងប្រក្រតី ហើយបំប្លែងច្រានខ្លាញ់ទម្លាក់ទៅចុកក្នុងពោះ ហេតុដូច្នេះហើយបានជាអ្នកផឹកស្រាបៀរច្រើនតែធាត់ និងដុះពោះធំ រួចប្រឈមនឹងគ្រោះធ្លាក់ខ្លួនមានជំងឺទឹកនោមផ្អែមប្រភេទទីពីរ។
ជាសរុប គ្មានទេការបរិភោគជាតិអាល់កុលដោយគ្មានគ្រោះហានិភ័យនោះ។ គឺមានការទទួលទានប្រកបដោយហានិភ័យតិច ឬខ្ពស់ខ្លាំងតែប៉ុណ្ណោះ។ និងក៏គ្មានដែរ កំរិតអប្បបរិមានៃសុរា ឬស្រាបៀរដែលបរិភោគចូលទៅដោយគ្មានហានិភ័យនោះ។ ប៉ុន្តែ ដោយយល់ថាគេមិនអាចហាមឃាត់ទាំងស្រុងការទទួលទានគ្រឿងស្រវឹងអាល់កុល នៅប្រទេសបារាំង អាជ្ញាធរសុខាភិបាល និងអ្នកជំនាញនៃវិទ្យាស្ថានជាតិប្រឆាំងនឹងជំងឺមហារីក បានសាកល្បងកំណត់ហានិភ័យដែលអាចទទួលយកបាននិងបរិមាណគោលតែមួយសម្រាប់ឱ្យពលរដ្ឋទាំងប្រុសទាំងស្រីពិចារណានិងគោរពតាម។
តាំងពីឆ្នាំ២០១៧មក បារាំងបានណែនាំឱ្យពលរដ្ឋទទួលទានអាល់កុល ស្រា ស្រាបៀរ យ៉ាងច្រើនបំផុត១០កែវ ក្នុងមួយសប្តាហ៍ និងកុំជាប់គ្នារាល់ថ្ងៃ ដោយប្រើពាក្យស្លោកថា ពីរកែវយ៉ាងច្រើនក្នុងមួយថ្ងៃ និងមិនរាល់ថ្ងៃ។ ដូច្នេះសម្រាប់ស្រាបៀរ ដែលមានភាគរយអាល់កុល៥ដឺក្រេ ការបរិភោគជាអតិបរិមា គឺ២កែវចំណុះ២៥មីល្លីត្រ យ៉ាងច្រើនបំផុត ក្នុងមួយថ្ងៃ និងមិនជាប់គ្នារាល់ថ្ងៃទេ៕
14 Listeners
104 Listeners
4 Listeners
9 Listeners
0 Listeners
1 Listeners
1 Listeners
0 Listeners
2 Listeners
3 Listeners
0 Listeners
0 Listeners
8 Listeners
3 Listeners
0 Listeners
0 Listeners
0 Listeners
12 Listeners
2 Listeners
0 Listeners
0 Listeners
2 Listeners