Σε μια χώρα όπου οι πλαγιές των νησιών χτίζονται πιο γρήγορα από ότι φυτρώνουν τα αγριολούλουδα, ο υπερτουρισμός δοκιμάζει τα όρια της φέρουσας ικανότητας νησιών και τόπων, αλλοιώνει το φυσικό τοπίο και διαβρώνει την αρχιτεκτονική μνήμη, ο πρωτογενής τομέας παραμένει παραγκωνισμένος και υποτιμημένος, χωρίς την πολιτική και αναπτυξιακή προσοχή που του αναλογεί.

Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα διαθέτει ένα σπάνιο φυσικό θησαυρό, πληθώρα ενδημικών φυτών, πολύτιμα οικοσυστήματα, μια βιοποικιλότητα δηλαδή που μπορεί να αποτελέσει θεμέλιο λίθο για ένα αγροδιατροφικό μοντέλο ανθεκτικό, παραγωγικό και μακροπρόθεσμα βιώσιμο.

Ποια είναι η σημασία της περιβαλλοντικά υπεύθυνης αξιοποίησης της ελληνικής φύσης; Ποιες ευκαιρίες μπορεί να προκύψουν για τη χώρα από ένα παραγωγικό μοντέλο που θα δώσει βαρύτητα στον πρωτογενή τομέα, μέσα από πρακτικές όπως η αναγεννητική γεωργία;

Μπορεί ο πρωτογενής τομέας να αποτελέσει βασικό πυλώνα για την οικονομική ανάπτυξη της χώρας; Μπορεί η Ελλάδα να επανεφεύρει το αναπτυξιακό της αφήγημα, επενδύοντας στη γη και όχι αποκλειστικά στο τουριστικό της κεφάλαιο, όπως κατεξοχήν κάνει μέχρι σήμερα;

Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον Νίκο Κουτσιανά, ιδρυτή της Apivita και δημιουργό της Symbeeosis, για τις ευκαιρίες που μπορούν να προκύψουν για τη χώρα, από ένα παραγωγικό μοντέλο που δεν θα αντιμετωπίζει τη γη μόνο ως «real estate».