Υπάρχει μια πυκνοκατοικημένη συνοικία στην Αθήνα, χωμένη ανάμεσα στους Αμπελόκηπους, τη Νεάπολη Εξαρχείων, τα Δικαστήρια, το Πολύγωνο και το Πεδίο του Άρεως, η γειτονιά του Γκύζη.

Πώς σχετίζεται ο Νικόλαος Γύζης, ο εμβληματικός ζωγράφος της Σχολής του Μονάχου, με την περιοχή; Ποια τα σημαντικά τοπόσημά της; Γιατί το 1884 ήταν έτος τομή για την ευρύτερη περιοχή; Υπάρχουν άλλα ιστορικά γεγονότα που τη σημάδεψαν; Ή, ακόμα, ιστορικά πρόσωπα; Γιατί εμφανίζεται στη «λογοτεχνία της ήττας»;

Σε αυτά και ακόμα μερικά ερωτήματα απαντά ο ιστορικός Γιάννης Φίλανδρος. Ο κ. Φίλανδρος έκανε μεταπτυχιακές και διδακτορικές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και στο Ευρωπαϊκό Πανεπιστημιακό Ινστιτούτο στη Φλωρεντία. Ειδικεύεται στη Νεότερη και Σύγχρονη Ιστορία. Εργάζεται στο Ίδρυμα «Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης» ως υπεύθυνος του Ιστορικού Αρχείου. Είναι επίσης Γενικός Γραμματέας της Εταιρείας Φίλων Παναγιώτη Κανελλόπουλου, υπεύθυνος του Ιστορικού Αρχείου Παναγιώτη Κανελλόπουλου και επιστημονικός σύμβουλος του Ιδρύματος Ιστορίας Ελευθερίου Βενιζέλου. Έχει δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες, επιμελείται ιστορικές εκδόσεις ενώ οι πιο πρόσφατες εκδόσεις του αφορούν το 1821. Τα ερευνητικά του ενδιαφέροντα είναι η πολιτική, ο φιλελευθερισμός, τα πολιτικά κόμματα, προσωπικότητες της πολιτικής και της διανόησης και η τοπική ιστορία.