Κόκκινο. Βαθύ σαν το αίμα. Πορφυρό. Σαν βασιλικό βελούδο. Κεχριμπάρι. Σαν λάβα που ξεπηδάει από τα έγκατα της γης.

Στην χειμωνιάτικη χριστουγεννιάτικη θαλπωρή, τα σπίτια γεμίζουν κάλαντα, μυρωδιές από μελομακάρονα, κορδέλες για δώρα, κουτιά τυλιγμένα με αστραφτερά χαρτιά και παντού κυκλοφορεί η αγάπη. Σε άλλα σπίτια, τα δώρα είναι πιτσιλισμένα με αίμα, οι κορδέλες έχουν γίνει φονικά όπλα και το μίσος και η παράνοια έχουν πάρει τον έλεγχο.

Στην Αγγλία, τα κακόφημα σοκάκια του Sheffield φωτίζονται από φανάρια στο χρώμα του αίματος. Αναμέσά τους παραμονεύει μια σαδιστική σκιά, έτοιμη να σπείρει τον πανικό και τον τρόμο. Για πέντε χρόνια, οι δρόμοι βάφονται στο αίμα. Για πέντε χρόνια, η κόλαση θα πάρει μαζί της 13 αθώες ψυχές.

Στην Canberra της Αυστραλίας ξεδιπλώνεται ένας κόσμος σκοτεινών επιθυμιών και ψυχρών υπολογισμών, όσο σερβίρεται το τελευταίο δείπνο. Δύο άτομα βρίσκονται σε μια βασανιστική πορεία προς τον θάνατο, υποκινούμενα από ολέθριες εμμονές, μπλεγμένα στην παγίδα του απόλυτου ελέγχου. Στο τέλος, ένας θα μείνει όρθιος.

Στο μικρό ετοιμόροπο σπίτι στο Baraboo του Winsconsin, ο μόνος κάτοικος είναι ο πόνος. Τις βρώμικες γωνίες του γεμίζουν κραυγές απελπισίας. Την ξύλινη σκάλα διακοσμούν ίχνη από απάνθρωπα βασανιστήρια. Ουρλιαχτά, δάκρυα και ώρες που δεν περνάνε είναι σκόρπια στα πατώματα. Ίσως η ελπίδα κάπου να αχνοφαίνεται. Ίσως... ανάμεσα στα δεκάδες σπασμένα οστά.

Κρύβονται σκυμμένοι πίσω από ξερούς θάμνους. Τα πρόσωπά τους γεμάτα χώματα. Γεμάτα αίμα. Τα μάτια τους κοιτούν ανεξέλεγκτα δεξιά και αριστερά. Τρέμουν από τον φόβο και την αδρεναλίνη. Ίσως γλύτωσαν. Προσπαθούν ακόμα να ηρεμήσουν τις ανάσες τους. Τυλιγμένοι μέσα στο βαθύ σκοτάδι της νύχτας ελπίζουν να μην τους έχουν δει. Τεντώνουν τα αυτιά τους για κάθε περίεργο ήχο. Ίσως γλύτωσαν.

Είναι όμως τα θύματα; Ή οι θύτες μιας σκληρής σκηνής θανάτου;

Στην Οδό Moorhouse 3, ένα φαινομενικά απλό και παραμελημένο σπίτι έστεκε αδιάφορο ανάμεσα σε άλλες κατοικίες. Η εξωτερική του όψη, ταπεινή και χωρίς ιδιαίτερη φροντίδα, δεν πρόδιδε την κόλαση που κρυβόταν εντός. Μέσα σε αυτούς τους τέσσερις τοίχους, όμως, γεννιόντουσαν πράξεις φρίκης που ξεπερνούσαν κάθε φαντασία. Εκεί, όπου η καθημερινότητα φαινόταν ήρεμη και φυσιολογική, κρυβόταν μια παρανοϊκή πραγματικότητα, ικανή να τρομάξει ακόμη και τον πιο σκληρό.

Στις σκοτεινές γωνιές μιας ήσυχης πόλης στην Νέα Υόρκη, ο κόσμος ακόμα το συζητάει. Οι κάτοικοι θυμούνται τον τρόμο και την απάνθρωπη σκληρότητα που ξεπερνά κάθε φαντασία. Σε έναν δημόσιο δρόμο κείτεται ένα σώμα. Γύρω του τα σημάδια μιας βάναυσης πράξης που κανείς δεν μπορεί να εξηγήσει. Ένα βράδυ που έχει μείνει χαραγμένο στους εφιάλτες όλων.

Σε μια ήσυχη γειτονιά των Βρυξελλών, ζούσε απαρατήρητος, υφαίνοντας το σκοτεινό του σχέδιο. Όσοι βρίσκονταν κοντά του τον ακολουθούσαν πρόθυμα, ανυποψίαστοι ότι η αγάπη και η αφοσίωση ήταν όπλα στα χέρια του. Η χειραγώγηση ήταν η τέχνη του—η σιωπή, η ασπίδα του. Σκιές συγκεντρώνονταν γύρω του, κρύβοντας ανείπωτες πράξεις, ξετυλίγοντας ζωές, κομμάτι-κομμάτι. Αλλά το σκοτάδι αφήνει ίχνη, διαμελισμένα μέλη.... ακόμη και στα πιο συνηθισμένα μέρη.

Μια μορφή τυλιγμένη στο σκοτάδι και το μυστήριο. Τον αποκαλούν «Το Τέρας των Άνδεων» και οι φρικτές του πράξεις άφησαν πληγές σε τρεις χώρες, όμως η ιστορία του παραμένει ένα ανατριχιαστικό αίνιγμα. Πίσω από το πρόσωπο ενός φαινομενικά συνηθισμένου ανθρώπου, ξετυλίγεται ένα μονοπάτι τρόμου, στο οποιο η αθωότητα χάθηκε. Αλλά τι πραγματικά συνέβη σε εκείνα τα μακρινά βουνά; Οι απαντήσεις ίσως είναι πιο τρομακτικές απ' ό,τι φαντάζεστε.

ΠΡΟΣΟΧΗ το επεισόδιο περιέχει σκληρές περιγραφές και αναφέρεται σε ευαίσθητα θέματα.