Iedereen slaat aan op DNA. Iedereen heeft genen en de genetica spreekt daardoor enorm tot de verbeelding. Media spelen daarbij een rol: zij kijken nog steeds naar de genetica als heroïsch onderzoek. Waar geestes- en sociale wetenschappen op de kritische ogen van leken mogen rekenen, wordt er gedaan alsof bèta te moeilijk is voor buitenstaanders. Maar ook bèta's zijn mensen en doen mensenwerk, en nemen ideeën en oordelen - bijvoorbeeld over ras - mee in hun onderzoek. In deze aflevering verwonderen ons over de genetica, en de rol die concepten als ras daarin spelen. Dat doen we met Amade M’Charek, hoogleraar (wetenschaps)antropologie aan de Universiteit van Amsterdam. 

Wat moet je kunnen om bètawetenschappers te kunnen bestuderen? Wat voor normatieve praktijken hanteren zij? Het grootste deel van de genetici is angstig voor het racialiseren van groepen maar ras blijkt een werkpaardje aan het worden om orde in de chaos van data te krijgen. Hoe schrijven we het verhaal van de bèta's?