ความอัจฉริยะของ "มาทิลดา" สร้างความแตกตื่นและตื่นเต้นให้แก่ผู้ใหญ่ที่เห็นคุณค่าและมีความคิดอย่าง บรรณารักษ์ห้องสมุด และครูฮันนี่ เพราะแม้อายุจะไม่ถึง 5 ขวบ มาทิลดาก็เริ่มเดินเตาะแตะไปอ่านหนังสือที่ห้องสมุดเอง แถมหนังสือที่อ่านก็ยังเป็นหนังสือที่ฅนตัวโตๆ บางคนอ่านไม่เข้าใจด้วย

แต่ความช่างคิด ช่างจำ ชอบอ่านหนังสือของมาทิลดาจะมีประโยชน์อะไร ถ้าเธอต้องอยู่ท่ามกลางพ่อผู้มีนิสัยฉลาดแกมโกง แม่ที่ชื่นชอบการเล่นบิงโกและดูทีวีมากกว่าดูแลลูกๆ และพี่ชายซึ่งพร้อมจะเชื่อฟัง ศรัทธาในเล่ห์เหลี่ยมของพ่อ จึงเป็นธรรมดาที่มาทิลดาจะเป็นผู้รองรับอารมณ์บูดๆของพ่อเป็นประจำ จนคิดแก้แค้นด้วยกลอุบายแสบๆ คันๆ ผู้ใหญ่บางคนอาจมองว่าบางส่วนของหนังสือเล่มนี้ทำให้เด็กๆ แก้ปัญหาด้วยความรุนแรง แต่ "โรอัลด์ ดาห์ล" ก็แสดงให้เห็นว่า การกลั่นแกล้งพ่อของมาทิลดานั้น ทำให้พ่อของเธอมีพฤติกรรมดีขึ้นเพียงใด รวมทั้งชี้ให้เห็นว่า ความเฉลียวฉลาดรอบรู้ของเด็กๆ นั้น จะเป็นผลดีแก่ตัวเด็กเอง ก็ต่อเมื่อเด็กได้อยู่ในความดูแลของผู้ใหญ่ที่มีเหตุผลและเห็นคุณค่าในตัวเขาเท่านั้น