Η ηθοποιός Νένα Μεντή αφηγείται την συγκλονιστική ιστορία της Σπυριδούλας Ράπτη, της 12χρονης ψυχοκόρης που σιδέρωσε με καυτό ηλεκτρικό σίδερο η αφεντικίνα της, προκαλώντας της σοβαρά εγκαύματα στο πρόσωπο, το στήθος και αλλού, με τη βοήθεια του συζύγου της, επειδή πίστευε πως η μικρή είχε κλέψει ένα πενηντοδόλαρο. Η υπόθεση συντάραξε την Ελλάδα στα μέσα της δεκαετίας του ’50.

Η υπόθεση Σεχίδη, «το έγκλημα του αιώνα» όπως χαρακτηρίστηκε από τις εφημερίδες της εποχής, δεν είχε προηγούμενο για τα ελληνικά ποινικά χρονικά. Οι πέντε φόνοι του 24χρονου κατά συρροή δολοφόνου, που την εποχή που σκότωσε και τεμάχισε την οικογένειά του ήταν φοιτητής στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Κομοτηνής, ήταν πρωτοφανείς και ιδιαιτέρως ανατριχιαστικοί στις λεπτομέρειές του. Την ιστορία διαβάζει ο ηθοποιός Νικολάκης Ζεγκίνογλου.

Η Θέμις Μπαζάκα αφηγείται το φρικιαστικό «έγκλημα του αιώνα», ανήμερα Φώτων, με θύμα τον έργολάβο που η πεθερά του και η γυναίκα του, τον έκαψαν, τον τεμάχισαν και τον πέταξαν μέσα σε σακούλες στον Κηφισσό.

Ο ηθοποιός Κωνσταντίνος Μπιμπής αφηγείται την μαρτυρία του ρεμπέτη Μπαγιαντέρα για τον φόνο του Σακαφλιά στα «στενά» της φυλακής των Τρικάλων, η οποία μνημειώθηκε στο έξοχο τραγούδι του Τσιτσάνη

Τρεις δολοφονίες ιερόδουλων, τεμαχισμός πτωμάτων, διάσπαρτα μέλη σε διαφορετικές συνοικίες της Αθήνας, πολλαπλές απόπειρες δολοφονίας. Ο Αντώνης Δαγκλής, «ο δράκος με το πριόνι», ήταν ένας από τους ειδεχθέστερους σίριαλ κίλερ της Ελλάδας, με τεράστιο αίσθημα μειονεξίας για την μπαρ γούμαν μάνα του και τα μικρά γεννητικά του όργανα. ― Με την συναρπαστική αφήγηση του ηθοποιού και σκηνοθέτη Δημήτρη Καταλειφού.

Η ηθοποιός Νένα Μεντή αφηγείται την ανατριχιαστική ιστορία της Σταυρούλα Γκουβούση, η οποία στις 7 Ιανουαρίου του ’59 έδεσε με σχοινί την έγκυο νύφη της και με τη βοήθεια του γιου της την πέταξε ζωντανή στην στέρνα του σπιτιού της και την έπνιξε. Μάνα και γιός, αργότερα έκλαιγαν και έψαχναν δήθεν με αγωνία να την βρουν! Καταδικάστηκαν σε θάνατο και εκτελέστηκαν. Η Σταυρούλα Γκουβούση είναι πρώτη γυναίκα που καταδικάστηκε σε θάνατο και εκτελέστηκε, όσο ίσχυε η θανατική ποινή στην Ελλάδα, και μία από τις τέσσερις που εκτελέστηκαν στην Ελλάδα μετά το τέλος του Εμφυλίου Πολέμου.

Στις αρχές Ιανουαρίου του 1972, ο 29χρονος Βασίλης Λυμπέρης πυρπόλησε το σπίτι της πεθεράς του, στη περιοχή των Βριλησσίων Αττικής, καίγοντας την ίδια, την εν διαστάσει σύζυγό του και τα δύο ανήλικα παιδιά τους. Η υπόθεση συντάραξε την κοινή γνώμη και αποτέλεσε το βασικό θέμα συζήτησης για πολλές εβδομάδες, κυρίως λόγω της πρωτοφανούς αγριότητας της. Μερικούς μήνες αργότερα, ο δράστης στήθηκε απέναντι στις κάνες του εκτελεστικού αποσπάσματος. Χωρίς να το γνωρίζει εκείνη τη μέρα περνούσε στην Ιστορία: ήταν ο τελευταίος θανατοποινίτης που εκτελέστηκε στην Ελλάδα./ ΤΟ ΕΠΕΙΣΟΔΙΟ ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ Ο ΗΘΟΠΟΙΟΣ ΜΙΧΑΛΗΣ ΣΥΡΙΟΠΟΥΛΟΣ

Την άνοιξη του 1969, οι Γερμανοί Χέρμαν Ντουφτ και Χανς Μπασενάουερ έφτασαν στην Αθήνα και σε διάστημα σαράντα ημερών διέπραξαν έξι δολοφονίες, πέντε ληστείες και έναν βαρύ τραυματισμό. Ήταν η πρώτη φορά, που στην Ελλάδα δρούσαν δύο «αυθεντικοί» κατά συρροή δολοφόνοι (serial killers), οι οποίοι καθώς διάλεγαν «τυχαίους» στόχους προκάλεσαν τον τρόμο σε μεγάλη μερίδα του πληθυσμού και άλλαξαν βίαια και οριστικά τη σχέση της ελληνικής κοινωνίας με την ίδια την έννοια του εγκλήματος…