Η Δαρεία από το six thousand islands podcast επιστρέφει και συζητάμε για τα λάθη που κάνουμε στα ελληνικά και σε άλλες γλώσσες - και γιατί δεν πρέπει να τα φοβόμαστε. Eπίσης, μιλάμε για τα ονόματα μας και το burnout.

Δημήτρης:

Δαρεία:

Δημήτρης:

Δαρεία:

Δημήτρης:

Δαρεία:

Δημήτρης:

Δαρεία:

Δημήτρης:

Δαρεία:

Δημήτρης:

Δαρεία:

Δημήτρης:

Δαρεία:

Δημήτρης:

Δαρεία:

Δημήτρης:

Δαρεία:

Δημήτρης:

Για την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση, γίνετε μέλη μας στο Patreon.

Sponsored By:

• italki: Αποκτήστε $10 στο italki μετά το πρώτο σας ιδιαίτερο μάθημα. Μπείτε στο go.italki.com/easygreekpodcast

Η Μαριλένα έρχεται αντιμέτωπη με τη διαχείριση των αντικειμένων αγαπημένων ανθρώπων που δεν είναι πια στη ζωή.

Nomadland (2020)

Το e-mail μας: [email protected]

Μαριλένα:

[1:24] ...με την απώλεια της αδελφής μου και εδώ στην Κίμωλο μεγαλώσαμε μαζί, γιατί περάσαμε όλα μας τα καλοκαίρια παρέα από τότε που ήμασταν ενός εγώ και μηδέν η Κατερίνα και μέχρι και τα 34 της χρόνια και εμένα αντίστοιχα τα 36 περάσαμε όλα τα καλοκαίρια ή σχεδόν όλα τα καλοκαίρια μαζί. Οπότε καταλαβαίνετε ότι η Κίμωλος έχει ένα ιδιαίτερο πρόσημο συναισθηματικό για μένα και ιδιαίτερο συναισθηματικό πρόσημο για μένα έχει και το σπίτι όπου μέναμε και μεγαλώσαμε σε αυτό το υπέροχο σπίτι που έφτιαξε η γιαγιά πριν 42 χρόνια και για μένα είναι το νούμερο ένα σπίτι, όπως συνηθίζω να λέω στον Δημήτρη, δηλαδή είναι το σπίτι που νιώθω πιο πολύ σπίτι μου από όλα τα σπίτια που έχω μείνει μέχρι τώρα ακόμα και αυτά στης Αθήνας. Δεν θα σας μιλήσω για το πόσο όμορφο σπίτι έχουμε, άλλωστε αυτό είναι κάτι τελείως αντικειμενικό... Υποκειμενικό, συγγνώμη. Γιατί αν έρθει κάποιος μπορεί να το βρει πολύ φτωχικό, πολύ μικρό, δεν ξέρω κι εγώ τι. Θα σας μιλήσω, όμως, για το πόσο δύσκολο είναι να επιστρέφεις σε ένα σπίτι το οποίο είναι γεμάτο από πράγματα ανθρώπων που δεν είναι πια στη ζωή.

[2:47] Γιατί τα τελευταία αυτά τρεισήμισι-τέσσερα χρόνια πέρα από την αδελφή μου έχασα και τη γιαγιά αλλά και τον παππού που ήτανε από την πλευρά του μπαμπά μου με τους οποίους μεγάλωσα μαζί γιατί οι γονείς μου δούλευαν πάρα πολύ, οπότε ουσιαστικά ήτανε σαν γονείς και εκείνοι τους οποίους τους είχα πάρα πολύ μεγάλη αγάπη και πάρα πολύ μεγάλη αδυναμία και η Κίμωλος είναι συνυφασμένη και μ' αυτό το ζευγάρι. Οπότε λοιπόν καταλαβαίνετε ότι επιστρέφοντας την Κίμωλο φυσικά επιστρέφω σε όλες αυτές αναμνήσεις και επιστρέφω σε ένα σπίτι που είναι γεμάτο με τα δικά τους πράγματα, αλλά η ζωή προχωράει. Θέλοντας ή μη θέλοντας προχωράει όμως, και όπως λέει και ένα πολύ ωραίο τραγούδι, «Η ζωή ορμάει μπροστά» και εμείς οφείλουμε να την ακολουθήσουμε και αυτό σας το λέω γιατί με τον ερχομό του Σταύρου...

[3:49] ...έρχονται μαζί με το Σταύρο, το μωρό που είναι πια ενάμιση χρονών, αυτές τις μέρες γίνεται 18 μηνών, και όλα του τα πράγματα και τα ρούχα του και τα παιχνίδια του και τα pampers του κι έρχονται και τα πράγματα του Δημήτρη και έρχονται και τα πράγματα που αφορούν το Easy Greek και είναι πάρα πολλά και χρειαζόμαστε χώρο και εγώ καλούμαι να σκεφτώ και να προσπαθήσω να ισορροπήσω μέσα μου τι να κάνω με όλα αυτά τα πράγματα των ανθρώπων που δεν υπάρχουνε πια. Εννοείται πως δεν υπάρχει ποτέ περίπτωση να πετάξω όλα τους τα πράγματα και να μην υπάρχει τίποτα εδώ μέσα, αλλά η διαδικασία του να ξεχωρίσεις τι χρειάζεσαι και τι όχι και τι θα κρατήσεις και τι όχι είναι οδυνηρή, αλλά είναι μία διαδικασία η οποία πρέπει και οφείλουμε να γίνει για να μπορέσει λιγάκι να ανασάνει και ο χώρος και να ανασάνουμε και εμείς, γιατί είναι πολύ βαρύ το να κοιτάς τριγύρω και οτιδήποτε και να βλέπεις να σου θυμίζει τους ανθρώπους που έχεις χάσει. Όχι ότι ποτέ φεύγει από το μυαλό μου ότι η αδελφή μου δεν είναι πια εδώ, είναι όπως συνηθίζω να λέω η πρώτη μου σκέψη όταν ξυπνήσω και η τελευταία πριν κοιμηθώ. Από την άλλη, όμως, πολλές φορές όταν βλέπω τα παιχνίδια του Σταύρου ξεχνιέμαι λίγο όταν πρέπει να παίξουμε με τα κουβαδάκια και τα παπάκια και τα καράβια εδώ που έχουμε κουβαλήσει στην Κίμωλο.

[5:18] Και άρχισα, λοιπόν, να ξεδιαλύνω τα πράγματα της Κατερίνας, της γιαγιάς της Μαρίας και του παππού του Κώστα. Το πιο δύσκολο κομμάτι, παιδιά, τελικά αν και είναι νομίζω αυτό που... Είναι και το πρώτο κομμάτι που κάποιος θα σκεφτεί είναι τα ρούχα.

Για την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση, γίνετε μέλη μας.

Ανακοινώνουμε το λανσάρισμα του Easy Greek Podcast και στο YouΤube με ένα επεισόδιο που επίσης μπορείτε να δείτε σε βίντεο, αν το θέλετε! Μιλάμε για το επερχόμενο πρόγραμμα του Easy Greek, τις διακοπές στην Κίμωλο, κατά πόσο είναι διακοπές, και τι ακριβώς έκανε ο Δημήτρης στη Γερμανία και το Fusion Festival που τόσο του άρεσε.

Το e-mail μας: [email protected]

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

[4:01] Είναι καλύτερο από το Google translate, χρησιμοποιούμε ένα εργαλείο που λέγεται "DeepL" το οποίο κάνει καλύτερη μετάφραση απ' το Google translate και δεν είναι το επίπεδο της μετάφρασης που έχουμε στο κανάλι μας στο YouTube, δεν είναι τόσο καλή μετάφραση, αλλά μπορεί να σας βοηθήσει να καταλάβετε για τι πράγμα μιλάμε άμα κάπου το έχετε χάσει. Οπότε ναι, το "Transcript Player" και η αυτόματη μετάφραση είναι σημαντικά για όσους από εσάς μαθαίνετε ελληνικά χρησιμοποιώντας το podcast μας και ξέρω ότι υπάρχουν αρκετοί από σας εκεί έξω.

Μαριλένα:

Για την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση, γίνετε μέλη μας στο Patreon.

Η Μαριλένα μιλάει με τον Τζίνο - εντομολόγο στο Smithsonian Institution, μεγάλο μας θαυμαστή, φίλο - και τολμηρό μαθητή των ελληνικών!

Το e-mail μας: [email protected]

Μαριλένα:

Τζίνο:

Μαριλένα:

Τζίνο:

Μαριλένα:

Τζίνο:

Μαριλένα:

Τζίνο:

Μαριλένα:

Τζίνο:

Μαριλένα:

Τζίνο:

Για την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση, γίνετε μέλη μας στο Patreon.

Η Αναστασία και η Μαριλένα αναπολούν τα παιδικά τους χρόνια και τις οικογενειακές αναμνήσες από το χωριό Μυρτιά Πεδιάδος στο Ηράκλειο Κρήτης - γνωστό ως γενέτειρα του Νίκου Καζαντζάκη.

Μαριλένα:

Αναστασία:

Μαριλένα:

Αναστασία:

Μαριλένα:

Αναστασία:

Μαριλένα:

Αναστασία:

Μαριλένα:

Αναστασία:

Μαριλένα:

Αναστασία:

Ο Δημήτρης μιλάει με τον Γιάννη, οινοπαραγωγό ο οποίος βάζει στα αμπέλια του να ακούνε μουσική. Συζητάνε με τον Δημήτρη για την όλη διαδικασία της παραγωγής κρασιού και τι διαφορά κάνει η μουσική για να γίνει το κρασί ακόμα καλύτερο.

Το e-mail μας: [email protected]

Δημήτρης:

Γιάννης

Δημήτρης:

Γιάννης

Δημήτρης:

Γιάννης

Δημήτρης:

Γιάννης

Δημήτρης:

Γιάννης

Δημήτρης:

Γιάννης

Δημήτρης:

Γιάννης

Δημήτρης:

Γιάννης

[4:45] Το πιο νεότερο κρασί από μας που ήταν του '15, ήτανε του '12. Δηλαδή εάν τώρα θα πάμε εκείνο το κρασί του '15 σε μία επιτροπή οινολόγων για να βαθμολογήσει, σίγουρα θα πάρουμε χρυσό. Το '19 πήγαμε με κρασί του '16 και πήραμε χάλκινο μετάλλιο. Το 2017, μία ποικιλία μας, το αγιωργίτικο - παρένθεση, το αγιωργίτικο... η μάνα του αγιωργίτικου είναι η Νεμέα, η Κόρινθος, αλλά στα μέρη τα δικά μας, και το κλίμα βοηθάει αλλά και το έδαφος βοηθάει πάρα πάρα πολύ, και βγαίνει εξαιρετικό. Το 2017 λοιπόν κάναμε αγιωργίτικο μονοποικιλιακό, δηλαδή δεν είχε άλλη πρόσμιξη κρασιού. Το στείλαμε στο Λονδίνο σε έναν διαγωνισμό και πήραμε ειδική διάκριση. Ειδική διάκριση, δηλαδή πήραμε αυτό που λέγαμε στο δημοτικό 10 με τόνο.

Για την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση, γίνετε μέλη μας στο Patreon.

Εσείς σε ποια συναυλία θα πηγαίνατε - στην Καίτη Γαρμπή ή στον Nick Cave; Η Μαριλένα κι ο Δημήτρης συζητάνε για το FOMO, πώς κανείς μπορεί να απαλλαχτεί από αυτό και ποια είναι τα καλά του να είναι κανείς βαρετός. Και, τελικά, μπορεί κανείς να είναι rock & roll αλλά να γυμνάζεται κιόλας;

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

[3:39] Στο τέλος, λοιπόν, είναι η πρωταγωνίστρια που μου μοιάζει κιόλας και ξέρω εγώ πίνει ένα καφέ με τις πιτζάμες και λέει, «Έτσι κι αλλιώς δεν είναι κανείς πραγματικά κουλ». Οπότε λέω στον Δημήτρη, «Δημήτρη, γι' αυτό θα μιλήσουμε». Θα μιλήσουμε για το πώς είναι τα μεγαλώνεις και ταυτόχρονα να έχεις και FOMO, αλλά να μην έχεις κουράγια να εκπληρώσεις το FOMO αυτό. Πες μας λίγο τι είναι το FOMO.

Για την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση, γίνετε μέλη μας στο Patreon.

Η Μαριλένα και ο Δημήτρης αναπωλούν τα παιδικά τους χρόνια και θυμούνται αστείες, ντροπιαστικές ή παράξενες ιστορίες!

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

Για την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση, γίνετε μέλη μας στο Patreon.

Η ξαδέρφη της Μαριλένας, η Αναστασία, μας μιλάει για τα πολλά χρόνια ζωής της στο εξωτερικό, συγκεκριμένα στην Αγγλία και στο Λουξεμβούργο. Τι της λείπει από την Ελλάδα;

Μαριλένα:

Αναστασία:

Μαριλένα:

Αναστασία:

Μαριλένα:

Αναστασία:

Μαριλένα:

Αναστασία:

Μαριλένα:

Αναστασία:

Μαριλένα:

Αναστασία:

Μαριλένα:

Αναστασία:

Για την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση, γίνετε μέλη μας στο Patreon.

Ο Δημήτρης νιώθει μια κοινωνική απομόνωση και μιλάει με τη Μαριλένα για τη μοναξιά και πώς τη βιώνουν διαφορετικά οι εξωστρεφείς και οι εσωστρεφείς άνθρωποι.

Δημήτρης:

Μαριλένα:

Δημήτρης:

[2:06] Και αυτό έχει να κάνει με το αίσθημα μοναξιάς και απομόνωσης που έχω και έχω εδώ και... Νιώθω ότι σχεδόν γεννήθηκα με αυτό το αίσθημα, αλλά μερικές φορές είναι πιο έντονο, μερικές φορές είναι λιγότερο έντονο, και εκείνη τη μέρα με έπιασε ιδιαίτερα πολύ αυτή η αίσθηση ότι δεν ανήκω κάπου, ότι όλοι οι φίλοι που είχα στη διάρκεια της ζωής μου έχουν εξαφανιστεί ή εγώ τους έχω κάνει πέρα, και είναι ένα αίσθημα το οποίο ίσως όχι με την ίδια χροιά, όχι με την ίδια έννοια που το εξηγώ εγώ τώρα που το αναλύω εγώ τώρα, αλλά το αίσθημα της απομόνωσης γενικότερα είναι ένα συναίσθημα το οποίο υπάρχει εκεί έξω γενικότερα. Και παρότι εγώ και η Μαριλού είμαστε πολύ διαφορετικές προσωπικότητες νομίζω ότι με κάποιους τρόπους το βιώνουμε και οι δύο, με τελείως διαφορετικούς τρόπους. Μαριλού, εσύ νιώθεις πιο απομονωμένη από τους φίλους σου και από τον κοινωνικό περίγυρο τελευταία;

Για την υπόλοιπη απομαγνητοφώνηση, γίνετε μέλη μας στο Patreon.