Jolande van der Klis is geboren en getogen in Amsterdam, waar ze naar het Montessori Lyceum, en later het Conservatorium ging ? om daar blokfluit te studeren. Dat deed Van der Klis later ook in Enschede en Den Haag, en daarna studeerde ze ook nog Muziekwetenschap in Utrecht.

Jarenlang was Van der Klis werkzaam als muziekjournalist: voor Tijdschrift Oude Muziek, voor de Volkskrant, voor de Groene Amsterdammer, en publicaties van Holland Festival, De Nederlandse Opera en Vredenburg ? om er maar een paar te noemen.In twee boeken beschreef ze de opkomst van de oude-muziekbeweging in Nederland, in 2014 gevolgd door haar biografie van ensemble Camerata Trajectina. De laatste jaren ontwikkelt Van der Klis zich steeds meer tot vertaler. In 2016 verscheen haar vertaling van ?De havik? van T.H. White. Dinsdag wordt een tweede vertaling van Whites werk gepresenteerd, ?Arthur. De Koning van Eens en Ooit?, over de legendarische koning en zijn ridders van de Ronde Tafel. Koning Arthur loopt ook als een rode draad door deze uitzending van Een Goedemorgen Met?

Geert Lageveen richtte na de Toneelschool Amsterdam in 1986 de muziekgroep Illyrië op. Na hier drie stukken voor te hebben geschreven, gaat hij aan de slag als freelancer bij vrijwel alle gezelschappen in Nederland. Hier acteert hij niet alleen, maar schrijft en regisseert hij ook. Vanaf 2000 is Lageveen vast verbonden aan muziektheatergezelschap Orkater. Samen met Leopold Witte maakte hij daar dertien voorstellingen, waaronder Lost in the Greenhouse en Woiski vs Woiski. In 2001 kreeg hij de Arlecchino voor zijn rol in de zelfgemaakte productie Onder Mannen. Met Leopold Witte regisseerde hij twee opera?s: Carmen en De Barbier van Sevilla. Allebei bij Opera Zuid. Het door hem geregisseerde Raaklijn van Jan Beuving won de Neerlands Hoopprijs 2017.

Margriet Lautenbach wordt in 1972 geboren in Leeuwarden, groeit op in Emmeloord en gaat daar ook naar school, speelt orgel, maar haar grootste liefde dan is voor?. paarden. Na haar eindexamen gaat ze dan ook werken als dressuurruiter, zo?n drie jaar lang, totdat ze toch de behoefte heeft om verder te leren. Ze studeert Bouwkunde in Amsterdam, en later Natuurkunde in Delft.Inmiddels werkt Lautenbach al meer dan 20 jaar als akoestisch adviseur, sinds 2003 bij Peutz, dat internationaal geldt als een van de leiders in hun vakgebied. Hoe beïnvloedt de vorm en het materiaal van de bouw en de inrichting de klank van muziek en gesproken woord? Hoe kun je in de bouw en renovatie van een theater, een operahuis of een concertzaal zorgen dat de muziek optimaal tot zijn recht komt, en de musici bijstaan in het leveren van een topprestatie?Die vragen probeert Lautenbach elke dag weer te beantwoorden, en de oplossingen die zij met haar collega?s bij Peutz heeft gevonden zijn inmiddels te bewonderen in bijvoorbeeld Musis Sacrum in Arnhem, de NedPho-koepel in Amsterdam, en het Kulturpalast in Dresden.

Sopraan Laetitia Gerards (1993) werd geboren in een muzikale familie. Ze speelde sinds haar zesde op de cello en werd op haar dertiende toegelaten tot de Young Musicians Academy van het Conservatorium in Tilburg. Daar ontwikkelde ze een grote liefde voor zang en toneel. Na twee jaar Muziektheater te hebben gestudeerd in Tilburg, stapte ze over naar het Conservatorium in Amsterdam, waar ze onder leiding van Sasja Hunnego in 2013 afstudeerde. Vanaf dat moment besloot ze zich uitsluitend te richten op klassieke zang. Het Koninklijk Concertgebouw vormt een rode draad in haar carrière. Zo kreeg de jonge sopraan een hoofdrol in West Side Story bij het 125-jarig jubileum van Het Concertgebouw en kreeg ze in 2014 de Young Talent Award. Ze zong daarna onder meer met het Filharmonisch Orkest van Moskou en het Nederlands Kamerorkest. En ze zong tijdens het Prinsengrachtconcert 2018.

Vertaler Hans Boland wordt geboren in 1951 in Djakarta, in Indonesië. Zijn middelbare schooltijd brengt hij door op het Rijlands Lyceum in Oegstgeest. Daarna studeert hij Slavistiek. Hij zwerft over de wereld en woont jaren in Indonesië, Griekenland en Rusland. Begin jaren tachtig verschijnen zijn eerste vertalingen in boekvorm: gedichten van de Russin Anna Achmatova. Hans Boland groeit daarna uit tot een van de belangrijkste literaire vertalers. In 2015 ontvangt hij voor dat werk de Martinus Nijhoffprijs. In datzelfde jaar wil Rusland hem de grootste cultuurprijs voor niet-Russen toekennen. Maar die weigert Boland om politieke redenen. Hij vindt - schrijft hij - de Russische president Poetin een gevaar voor de wereldvrede, en een man die de idealen van de grote Russische schrijvers verraadt. Boland wordt geroemd om zijn vertaling van het verzameld werk van Alexandr Poesjkin, de grootste van alle Russische schrijvers. Hij oogstte twee jaar geleden alom lof voor zijn vertaling van Anna Karenina van Tolstoi. Volgende week verschijnt zijn vertaling van Misdaad en straf van Dostojevski.

Bariton en artistiek leider van Opera Forward Festival Anthony Heidweiller (1961) verbindt opera met de geluiden en thema?s van deze tijd. Thema?s in zijn werk zijn migratie, (on)gelijkheid en het behoud van de aarde. Zijn werk is ook een vorm van praktijkgericht onderzoek naar de opera van de 21ste eeuw. Hierbij zoekt Heidweiller de verbinding met wetenschappers, met het hoger onderwijs en met het vmbo. Als Associate Artistic Director van Opera Forward Festival (OFF) is Anthony Heidweiller verbonden aan De Nationale Opera. Voor OFF programmeert hij internationale makers, wetenschappers en jong talent van alle Nederlandse conservatoria en kunstopleidingen. Sinds 2017 maakt Heidweiller deel uit van een Taskforce voor diversiteitsvraagstukken in de gemeente Utrecht. Op uitnodiging van Pierre Audi ontwikkelt Heidweiller vanaf 2019 diverse educatie- en participatieprojecten ontwikkelen voor het festival Aix-en-Provence. Dit project is genomineerd voor de International Opera Awards 2019.

Philip Scheltens werd op 13 december 1957 geboren in Dordrecht. Hij doorliep het Gymnasium aldaar en ging in 1976 Geneeskunde studeren aan de Vrije Universiteit Amsterdam. Na zijn afstuderen vervulde hij zijn militaire dienstplicht als arts en begon in 1986 aan zijn specialisatie tot neuroloog, die hij in 1991 afrondde.

Inmiddels was hij begonnen met een geheugenpolikliniek en onderzoek naar dementie. In 1993 promoveerde hij op een proefschrift over betere diagnostiek van de ziekte van Alzheimer. In 2000 werd hij benoemd als eerste hoogleraar neurologie op het gebied van dementie in NL en dit was ook de start van het Alzheimercentrum Amsterdam.

Inmiddels heeft hij het centrum uitgebouwd tot een van de grootste in Europa en heeft het centrum meer dan 100 onderzoekers in dienst. Hij is initiatiefnemer en vice-voorzitter van het Deltaplan Dementie. Zijn doel is dementie behandelbaar en beheersbaar te maken. Hij is gehuwd en heeft drie kinderen. Zijn hobby?s zijn koken, zijn werk en muziek luisteren.

Ramón Maria Gieling wordt in 1954 geboren in Utrecht, gaat in Arnhem naar de kunstacademie, waar hij zich vooral op film én schilderen toelegt, en debuteert als 25-jarige met de speelfilm Vijand Gevraagd. Meer dan 40 filsm en documentaires volgen waarin hij als acteur, regisseur en/of scenarist de hand in heeft, om een paar hoogtepunten te noemen:

- En Un Momento Dado, over Johan Cruyff, bezien door de ogen van veelal bejaarde mannen uit Barcelona.

- De speelfilm Tramontana, openingsfilm van het Nederlands Filmfestival 2009

- Tussen Front en Thuisfront, over Simeon ten Holt

- Over Canto, waarin de kracht van het werk door liefhebbers wordt beschrevenen

- The Disciples, die vorig jaar uitkwam, over daklozenkoor De Straatklinkers in de voorbereidingen naar een opera-uitvoering.

Muziek speelt vaak een grote rol, of de hoofdrol, in zijn werk.

In 1984 brak de 18-jarige violiste en altvioliste Isabelle van Keulen door toen ze BBC Young Musician of the Year werd. Daarvoor was ze een van de veelbelovende leerlingen van pedagoge Davina van Wely, die toen ook violisten als Jaap van Zweden en Jan Willem de Vriend onder haar hoede had.

Sindsdien heeft Van Keulen een internationale carrière die niet wordt begrensd door een continent, een instrument of een stijlperiode. Over de hele wereld is ze te horen op viool en altviool, in muziek van de 18e tot de 21e eeuw, symfonisch of kamermuziek of tango. In 1997 richtte Van Keulen het Delft Chamber Music Festival op, en bleef daar 10 jaar artistiek leider, om het in 2006 aan Liza Ferschtmann over te dragen.

De twee kinderen van Van Keulen zijn opgegroeid in Engeland, met haar tweede man woont ze in Duitsland, in Nederland is ze al jaren jurylid van het tv-programma Maestro, en in het Zwitserse Luzern is ze docent Viool, Altviool en Kamermuziek ? ze reist kortom nog vrijwel constant, alleen of met het 4-koppige Isabelle van Keulen Ensemble. Al 3 CD?s brachten zij uit met tango?s van Astor Piazzolla. In december nog verscheen haar opname van het Eerste Vioolconcert van Prokofjev, het Altvioolconcert van William Walton, en The Lark Ascending van Vaughan Williams.

Mirjam van Hengel (1967) publiceerde in 2014 Hoe mooi alles. Leo en Tineke Vroman, een liefde in oorlogstijd. Het boek werd zeer lovend ontvangen, vele malen herdrukt en bewerkt tot toneelstuk. In september 2018 verscheen haar biografie van Remco Campert, Een knipperend ogenblik.

Ze studeerde Nederlandse letterkunde in Utrecht en werkt als zelfstandig redacteur en programmamaker voor uiteenlopende culturele opdrachtgevers ? literaire uitgeverijen, Literatuurmuseum, OBA, NRC, Cello Biënnale, Amsterdam Poëziefestival, Felix Meritis, de Rode Hoed en de Nieuwe Liefde. Voorheen was ze acquirerend redacteur bij uitgeverij Van Oorschot en uitgeverij Querido en werkte ze in de literaire journalistiek, onder andere bij Het Financieele Dagblad, de KRO, Vrij Nederland, Tirade.

Ze heeft jarenlang viool gespeeld, in onder andere het Philips Orkest, het Nederlands Studentenorkest en het consort Kleine Johannes.