สวัสดี ทุกคน! ฉันชื่อไรลีย์ และฉันมีความรู้สึกผิดอยู่ในใจมากมาย ฉันคิดว่าถ้าฉันแชร์เรื่องราวของฉันมันจะช่วยทำให้ฉันรู้สึกดีขึ้นสักหน่อย เหตุการณ์ที่แย่ที่สุดส่วนใหญ่มักจะเกิดขึ้นจากอุบัติเหตุ อุบัติเหตุโง่ ๆ แต่ฉันไม่คิดมาก่อนเลยว่าการทำอะไรไม่คิดของฉันตอนวัยรุ่นจะทำลายครอบครัวของฉันไปตลอดกาล

ฉันคงไม่กล้าพูดว่าครอบครัวของฉันเป็นครอบครัวที่ดีพร้อมแต่แรก พ่อมักจะใช้คำพูดหยาบคายและใจแคบมาก ๆ พ่อทำงานในอู่ซ่อมรถมาทั้งชีวิตและมันก็เห็นได้ชัดว่ามันแทบไม่พอเลี้ยงครอบครัวซึ่งเป็นเหตุผลที่พ่อกับแม่มันจะเถียงและทะเลาะกันเป็นประจำ ฮันเตอร์ พี่ชายของฉัน ต้องเรียนไปด้วยและช่วยพ่อทำงานที่อู่ซ่อมรถไปด้วย แต่พี่ไม่เคยบ่น ส่วนกิจวัตรประจำวันของฉันคืองานบ้านที่ไม่เคยจบสิ้น พวกเราพยายามทำให้ดีที่สุดเท่าที่เราจะทำได้แต่แม่ของฉันไม่เคยพอใจเลย ฉันคิดว่าแม่ฝันถึงชีวิตที่ดีกว่าที่เป็นอยู่ตลอดเวลา แต่ยังไงก็ตามถึงแม้ว่าจะเป็นอย่างที่ว่ามาแต่เราก็ยังคงเป็นครอบครัว แล้วบางอย่างก็เกิดขึ้น พ่อออกไปนอกเมืองสองสามวันเพราะต้องไปเอาอุปกรณ์และเครื่องมือใหม่อะไรทำนองนั้น พ่อตื่นเต้นมาก! บอกซ้ำแล้วซ้ำอีกว่าพ่อได้ออเดอร์ใหญ่ที่จะทำเงินได้เยอะ หุ้นส่วนของพ่อมีรถบรรทุก ดังนั้นมันเป็นเพียงหนึ่งในไม่กี่ครั้งที่พ่อไม่ได้ใช้รถสุดรักของพ่อ และจะบอกให้นะ มันเป็นของที่แพงที่สุดอย่างเดียวที่ครอบครัวเรามี ฮันเตอร์กับฉันต้องถูกฆ่าแน่ถ้าเอามันไปขับ! และตอนนี้เราก็มีโอกาสแล้ว! ฉันขอร้องพี่ชายให้เอารถออกมาขับแค่แป๊ปเดียวก็ยังดี! มันล่อใจมาก แต่ฮันเตอร์ยืนยันว่ามันเสี่ยงเกินไป เพราะงั้นเราเลยตกลงกันว่าเราจะไม่แตะต้องรถไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม แต่ก็อย่างที่คุณก็คงเดาไว้แล้ว ฉันทำผิดสัญญา

ตอนกลางดึก ฉันส่งข้อความหาเพื่อนและบอกว่าเราควรไปหาอะไรสนุก ๆ ทำกันและฉันก็แทบไม่ต้องเสียเวลาเกลี้ยกล่อมเพื่อน ๆ เลย ฉันวางแผนไว้หมดแล้ว ฮันเตอร์ไปหาแฟนและแม่ก็หลับสนิทอยู่ในห้องนอน ฉันขโมยกุญแจรถและเพื่อน ๆ กับฉันก็แอบออกไปที่สวน พวกเราอย่างกับนินจาแน่ะ! เมื่อเราขับรถออกไปไกลพอเราก็ขับเร็วขึ้นเรื่อย ๆ ฉันรู้สึกอิสระเหมือนนกแล้วก็ ตูม! รถชนขับกับอะไรสักอย่างในความมืดและเราก็เสียการควบคุม ในที่สุดพอเราหยุดรถได้และได้พักหายใจหายคอ เราก็เห็นว่ารถเสียหายหนักมาก!

ฉันมีแฟนที่คอยช่วยเหลือฉันเกี่ยวกับเรื่องเรียน และตอนนี้ ทั้งน้องสาวและแฟนของฉันบอกว่า ฉันแค่อยากจะใช้เขาเพื่อทำการบ้านให้และคอยช่วยให้ฉันโกงตอนสอบ ซึ่งส่วนหนึ่งก็เป็นแบบนั้นจริง น้องสาวของฉันชื่อ ลอรี่ เธออายุน้อยกว่าฉัน 1 ปี และเป็นคนที่เรียนหนังสือทั้งวันทั้งคืน ซึ่งเธอก็มีความตั้งใจดี อีกทั้งยังรู้ตัวเองแล้วด้วยว่าอยากทำงานด้านเภสัชกรรมและช่วยหาวิธีรักษาโรคมะเร็ง ในโรงเรียน เธอได้เกรดดีมากๆ ซึ่งต่างจากฉัน เพราะฉันไม่ชอบเรียนเลย เหตุผลก็คือ ฉันไม่มีความจำเป็นต้องใช้ค-ณิ-ต และ เค-มี ฉันอยากเป็นนางแบบ จึงชอบที่จะใช้เวลาออกกำลังกาย หรือเรียนรู้เกี่ยวกับความสวยความงามต่างๆ มากกว่าที่จะเข้าแล็ปและทำข้อสอบ แต่ฉันก้ตระหนักได้ว่าตัวเองก็ต้องสอบให้ผ่านเหมือนกัน อย่างน้อยก็ทำให้พ่อแม่มีความสุข

สวัสดียามบ่ายนะ! ฉันชื่อมาร์ช่า ฉันอายุ 14 ขวบและฉันก็มีความผิดโทษฐานที่ฉันเป็นเด็กวัยรุ่นเกเร ฉันเคยคิดว่าคุณย่าของฉันไม่ได้รักฉันสักเท่าไหร่ ซึ่งฉันก็ไม่ได้รักเธอกลับ แต่ในตอนนี้เธอเสียไปแล้วฉันก็พบว่าน่าเศร้าที่ฉันคิดผิดไปเองและฉันก็รู้สึกอยากจะเล่าเรื่องนี้ให้ใครสักคนฟัง ทุกอย่างเริ่มประมาณเกือบสองปีที่แล้ว ในตอนที่พ่อกับแม่หย่ากัน เป็นแม่ของฉันเองที่ขนของหนีจากพ่อไปอยู่กับผู้ชายคนอื่น ซึ่งก็ชัดเจนว่าแม่ไม่ได้วางแผนจะพาฉันไปด้วยเลย เพราะว่าฉันต้องอยู่กับพ่อ แล้วพ่อก็เป็นคนชอบทำงานมากกว่าชอบที่จะมาเป็นพ่อคน ฉันก็เลยต้องย้ายไปอยู่กับแม่ของเขา คุณย่าแอน

เธอเป็นคนขี้โมโหง่ายอยู่แล้ว พวกเราก็เข้ากันไม่ได้เหมือนน้ำมันกับน้ำ ยกตัวอย่างนะ เวลาที่ฉันอยากจะไปหาเพื่อนของฉัน ย่าก็มักจะหางานบ้านให้ฉันทำแทน แล้วถ้าฉันตัดสินใจไม่ทำมันในตอนนั้น ย่าก็จะกักบริเวณฉันโดยการปิดสัญญาณอินเทอร์เน็ตไม่ให้ฉันใช้ และมีอยู่ครั้งหนึ่งนะ ย่าตีฉันที่ข้อมือเพราะเธอบอกว่า ฉันมีท่าทางที่แปลกประหลาดเวลากำลังล้างจาน รอยแดงพวกนี้ที่ย่าทำมันอยู่นานถึงสามวันเลยทีเดียว แน่นอน ฉันบ่นเรื่องของย่าให้พ่อฟัง แต่เขาก็ไม่ได้แคร์ฉันเท่าไหร่เลย แต่ก็มีช่วงเวลาหนึ่ง… ที่เป็นจุดเปลี่ยนในความสัมพันธ์ของพวกเรา ให้ตายเถอะ ในตอนนี้มันช่างพูดยากเหลือเกิน ฉันรู้ว่าคุณย่าแอนรู้สึกหงุดหงิดทุกครั้งที่เห็นตัวประหลาด อย่างผู้ชายที่ทำผมทรงโมฮอว์ก หรือผู้หญิงที่เจาะใบหน้า ก็เลยมีวันหนึ่งหลังจากที่เธอเทศนาสอนฉันเรื่องที่ฉันควรจะทำตัวให้ดีขึ้น ฉันก็ตัดสินใจที่จะเอาคืนซะบ้าง

ฉันตัดผมฉันออกหมดเลยและย้อมเป็นสีชมพู ซึ่งฉันรู้ว่าจะทำให้คุณย่าแอนโมโหสุด ๆ แน่นอน คุณต้องเห็นตอนที่เธอเห็นฉันกลับบ้านมากับลุคใหม่ของฉัน ขณะที่เธอกำลังมีเพื่อน ๆ เป็นแขกมาที่บ้าน เธอไม่สามารถตะโกนว่าฉันหรือทำอะไรต่อหน้าคนอื่นได้ แต่เธอมองฉันด้วยสายตาที่บ่งบอกถึงความโกรธและความผิดหวังที่เธอมีต่อฉันในเวลานั้น ฉันรู้ว่าฉันจะต้องถูกลงโทษและกักบริเวณอย่างหนัก แต่มันก็เป็นความเสียสละที่คุ้มค่า ย่าจะต้องอับอายต่อหน้าคนอื่นที่มีหลานสาวเป็นตัวประหลาดฉันคิดว่านะ

สวัสดีทุกคน ฉันชื่อเอ็มม่านะ และฉันอายุ 16 ขวบ ไม่นานมานี้พวกเราเพิ่งเสียบ้านไปเพราะว่าพ่อของฉัน และฉันกับน้องชายก็ต้องมีสภาพความเป็นอยู่ที่ย่ำแย่มากเลย แต่แล้วฉันก็ทำในสิ่งที่ไม่ค่อยดีนัก ที่ทำให้พวกเราได้กลับมามีชีวิตที่ปกติอีกครั้งหนึ่ง ซึ่งฉันก็ไม่ได้เสียใจอะไรเลย

ครอบครัวเรามักจะมีปัญหาอยู่ตลอดเวลาเพราะว่างานอดิเรกของพ่อ เขามักจะเล่นโป๊กเกอร์ ซึ่งเขาก็จะกลับบ้านมาดึก ๆ และบอกข่าวร้าย ว่าเขาเสียเงินไปบ่อยครั้งมาก หลังจากนั้นเขาก็จะทะเลาะกับแม่ แล้วเขาก็จะหยุดเล่นไปสักพักหนึ่ง แต่แล้วเขาก็กลับไปเล่นอีกแบบนี้เรื่อย ๆ ในตอนนี้มันคงไม่ใช่แค่งานอดิเรกแล้ว แต่มันคือการเสพติด แต่ไม่มีใครโน้มน้าวใจพ่อได้เลย ไม่ใช่ฉัน ไม่ใช่แม่ รวมถึงไม่ใช่น้องชายที่อายุได้เพียง 5 ขวบซึ่งต้องการความอบอุ่น พ่อของฉันไม่กังวลในเรื่องนี้เลยสักนิดเดียว

พวกเราไม่ได้มีเงินมากนักในตอนนี้ แม่ของฉันต้องทำงานหนักมาก ตั้งแต่อายุ 16 ฉันต้องทำงานพาร์ทไทม์เพื่อที่จะให้ตัวเองได้มีเงินค่าขนมใช้ และก็พยายามช่วยครอบครัวอีกด้วย ถ้าให้พูดละก็ ฉันใช้ช่วงเวลาไฮสคูลที่ควรจะแสนสนุกไปกับการไม่ปาร์ตี้กับใครเลย ไม่ออกไปไหนกับแฟนหนุ่ม แต่ต้องทำงาน และฉันก็ต้องบอกเลยนะว่า มันก็มีช่วงเวลาที่ดี ๆ อยู่เหมือนกันแหละ เพราะว่า “ความชอบ” ของพ่อ เขาเลยเป็นคนที่เก่งตัวเลขและเรื่องทฤษฎีความน่าจะเป็นมาก นั่นทำให้ฉันได้เกรดเอวิชาคณิตตลอดเลยเพราะบางครั้งเขาก็จะมาสอนวิชานี้ให้กับฉัน นอกจากนั้นแล้ว เขายังสอนให้ฉันเข้าใจอารมณ์ของคนอื่นด้วยนะ นี้เป็นความสามารถที่ไม่ได้เหมาะแค่กับการเล่นโป๊กเกอร์เท่านั้น ฉันเข้าใจทุกครั้งเลยเวลาที่เพื่อนร่วมห้องของฉันโกหกหรือซ่อนอะไรบางอย่าง นี่ก็คือชีวิตของพวกเรายังไงละ มันก็เป็นเพียงความสุขเล็ก ๆ ในเกมของพ่อฉัน

สวัสดีทุกคน! ฉันชื่อริต้า ฉันอายุ 16 ปี ฉันตกหลุมรักเพื่อนสนิทของตัวเอง และหากคุณคิดว่าไม่เห็นมีอะไรพิเศษเลยเพราะมันเป็นเรื่องที่เกิดตอนไหนก็ได้ บอกได้เลยว่า ฟังฉันเล่าถึงวิธีที่ฉันทำลายความสัมพันธ์ของเขากับผู้หญิงคนอื่น และปฏิเสธรักของเขาในตอนแรกก่อน และนี่คือเรื่องราวการทำตัวไม่ดีของฉัน ตอนที่ฉันอายุ 13 ครอบครัวตัดสินใจย้ายมาอยู่ที่อเมริกา สำหรับฉัน มันเป็นเรื่องยากมากในการที่ต้องอาศัยอยู่ที่นี่ คุณก็รู้ ผู้คนที่ต่างออกไป โรงเรียนใหม่ ทุกๆ อย่างเลย ฉันไม่รู้ว่าทำไม แต่รู้สึกว่าตัวเองหาเพื่อนได้ยาก แม้จะใช้เวลานานมากๆ แล้วก็ตาม การอยู่คนเดียวมันช่างเป็นอะไรที่ลำบากสุดๆ เลยล่ะ

สวัสดีฉันชื่อทิมมี่ สุขสันต์วันคริสต์มาสนะทุกคน วันคริสต์มาสเป็นช่วงเวลาที่ทุกคนหวังที่จะเจอปาฏิหาริย์ใต้ต้นคริสต์มาส แต่ปาฏิหาริย์นั้นคืออะไร? อุปกรณ์ใหม่? จักรยาน? หรือเป็นอะไรที่สร้างสรรค์กว่านั้น? สำหรับฉัน ฉันรู้แน่ๆ อยู่แล้วว่าคำตอบคืออะไร เพราะว่าปาฏิหาริย์คริสต์มาสนั้นเคยเกิดขึ้นตอนที่ฉันอายุ 12 น่ะสิ

ฉันมาจากครอบครัวแสนสุขที่มีสมาชิก 4 คน ได้แก่ แม่ พ่อ ฉันและน้องชาย พวกเราเป็นชนชั้นกลางธรรมดาๆ ไม่ได้รวยมาก แต่พ่อแม่มักจะทำอะไรให้เราเสมอ พวกเราได้รับของขวัญเล็กๆ น้อยๆ จากพวกท่านเสมอ แม้ในวันทั่วไปโดยไม่มีเหตุผล เพราะว่าพวกท่านอยากเห็นเรามีความสุข แต่วันคริสต์มาส... วันคริสต์มาสเป็นวันที่พิเศษสุดๆ พ่อกับแม่ใช้เวลาหลายอาทิตย์ในการหาของขวัญที่สมบูรณ์แบบให้ฉันและน้องชาย และดูเหมือนว่าไม่มีวันพอสำหรับพวกท่าน! พวกเราได้รับกล่องหลากสีทั้งขนาดใหญ่และเล็กทุกปี และเมื่อพวกเราแกะของขวัญมากมายในวันคริสต์มาส ก็พบกับของเล่น, อุปกรณ์ต่างๆ  และของที่ทำให้เด็กๆ มีความสุข คุณคงเคยได้ยินคำพูดที่ว่า การให้ทำให้มีความสุขยิ่งกว่าการรับใช่ไหม? ไม่จริงเลย! ฉันคิดเสมอว่าการหาของขวัญที่ดีให้ใครสักคนเป็นภารกิจที่น่ารำคาญ คุณต้องใช้เวลาหลายวันในการหาแถมยังบอกไม่ได้อีกว่าคนๆ นั้นจะดีใจที่ได้รับหรือแค่ทำเป็นชอบเพื่อทำให้เราดีใจ ดังนั้น สำหรับฉัน วันคริสต์มาสคือการได้รับของขวัญล่ะ อย่างไรก็ตาม ในปีที่ฉันอายุ 12 นั้นเป็นอะไรที่แตกต่างจากที่ผ่านมาอยู่หน่อยๆ พ่อของฉันตกงาน ครอบครัวของฉันต้องเผชิญหน้ากับช่วงวิกฤตทางการเงิน พวกเราต้องย้ายไปอยู่บ้านที่เล็กลง เพราะเราจ่ายเงินเช่าบ้านหลังเก่าไม่ไหว ส่วนแม่ก็ต้องหางานเสริมอีกต่างหาก

ทั้งฉันและน้องชายยังเป็นเด็ก แต่เรารับรู้ได้ว่าช่วงเวลายากลำบากกำลังมา พ่อแม่เริ่มสอนให้เรามีเหตุผลและสอนให้ประหยัด แต่พวกเราไม่สนใจ พ่อแม่ยังคงจัดการทุกอย่างเหมือนปกติดีและเราไม่รู้สึกว่าจะมีอะไรแย่ๆ เกิดขึ้นเลย ตอนนี้ ฉันรู้แล้วว่าช่วงเวลาลำบากคือตอนที่พ่อแม่มีหนี้ก้อนโตและพ่อต้องใช้เงินอย่างระมัดระวังทุกสตางค์ แต่ฉันกลับคิดว่ามันเป็นปัญหาเล็กๆ และไม่นานทุกอย่างก็กลับสู่ปกติ นี่จึงเป็นเหตุผลที่ฉันตั้งหน้าตั้งตารอคริสต์มาสและของขวัญมากมาย!

พี่ชายของฉันนะ เอ็นดูฉันตั้งแต่วินาทีแรกที่ฉันเกิดมา. แต่เขาไม่อาจหาจุดที่เข้ากับเรเชลได้ แทบไม่มีวันไหนเลยที่พวกเขาจะไม่ตะโกนใส่และทะเลาะกันด้วยเรื่องอะไรสักอย่าง ในเมื่อคลาร์กเป็นลูกคนโตสุด พ่อแม่ของเราเลยคิดว่าเขาควรมีความรับผิดชอบและทำตัวเป็นผู้ใหญ่ให้มากกว่านี้ นอกจากนี้เรเชลยังมีหมัดเด็ดที่ทำเป็นว่าเขาทำร้ายเธอด้วย เธอสามารถร้องห่มร้องไห้น้ำตาไหลได้เหมือนดาราฮอลลีวู้ดเลยล่ะ ดังนั้น เหมือนทุกที คลาร์กก็จะถูกลงโทษเวลาที่พวกเขาทะเลาะกัน ไม่ว่าด้วยเรื่องใด

สวัสดี. ฉันคือเอ็มม่า ฉันมีคำถามหนึ่งจะมาถามพวกคุณ คุณเชื่อเรื่องการโกหกที่หวังดีไหม? เรื่องก็คือ ไม่นานนี้ฉันเพิ่งทำเรื่องยุ่ง ดังนั้นตอนนี้ฉันเลยต้องโกหกน้องชายฉัน และไม่แน่ใจเลยว่าฉันทำทุกอย่างถูกต้องหรือเปล่า บางทีพวกคุณอาจบอกฉันได้นะว่าฉันต้องทำอะไร เมื่อฉันอายุ 5 ขวบ ครอบครัวของฉันประสบกับเหตุการณ์เลวร้ายที่สุดเท่าที่จะเกิดขึ้นได้กับใครสักคนบนโลก เราสูญเสียแอนโธนี่น้องชายของฉันไป ฉันไม่อาจพูดได้ว่า จำรายละเอียดทุกอย่างได้หมด - บางทีอาจเพราะ อย่างที่คนเขาพูดกันน่ะ ความทรงจำของเด็กๆ จะลบเรื่องแย่ๆ และทุกสิ่งออกไป

ตั้งแต่แรกจนกระทั่งไม่นานมานี้ ฉันมีกลุ่ม 3 คน ซึ่งประกอบไปด้วยตัวฉันเองและเพื่อนสนิท โซฟี่ และลีโอ พวกเราเป็นเพื่อนกันตั้งแต่อนุบาล ซึ่งฉันคิดว่าพวกเราจะเป็นเพื่อนกันตลอดชีวิต แต่เมื่อต้นปีนี้ โซฟี่และลีโอรู้ตัวว่าพวกเขารักกันมากกว่าเพื่อน และตัดสินใจคบกัน แล้วรู้ไหมเกิดอะไรขึ้น? พวกเขาทั้งสองมีความสุขดี ในขณะที่ฉันรู้สึกว่าตัวเองเป็นส่วนเกิน

ผมมีเพื่อนชื่อว่า เจนิส เธอเป็นเพื่อนที่วิทยาลัยที่ฉลาดมากๆคนหนึ่ง  เธอเป็นนักศึกษาที่เก่งที่สุดของระดับชั้น นอกจากนี้ เธอยังสามารถแบ่งเวลาไปทำงานเป็นเด็กฝึกงานของบริษัทดีๆ ได้อีกด้วย โอ้ ผมลืมบอกไป  เธอสวยสุดๆ และไม่เหมือนคนเนิร์ดเลยด้วยซ้ำ แน่นอน ผู้ชายในชั้นเรียนต่างก็ตกหลุมรักเธอ และผมก็ด้วย แต่มันเป็นเรื่องน่าเศร้าเพราะไม่มีโอกาสที่ผมจะอยู่ในสายตาเธอ ผมไม่ใช่คนที่โดดเด่น ก็นะ ผู้หญิงแบบเธอคงไม่มองมาที่ผมหรอก ผมเป็นแค่ผู้ชายโรแมนติกธรรมดาคนหนึ่ง แล้วก็เป็นได้แค่เพื่อนด้วย คิดไม่ออกเลยว่าจะพัฒนาความสัมพันธ์อย่างไร