หนังสือ Inside Vanguard: Leadership Secrets From the Company That Continues to Rewrite the Rules of the Investing Business ของ Charles D. Ellis

- เป็นกองทุนระดับโลกที่มีอัตราการเติบโตของสินทรัพย์การจัดการสูงที่สุดในโลกได้อย่างไร

- ความชาญฉลาดของการจ้างผู้จัดการกองทุนนั้น จึงเป็นความท้าทายมาตลอด

- แต่ในความเป็นจริงมันไม่ได้ขึ้นอยู่กับความชาญฉลาดเพียงอย่างเดียว แต่มันต้องอยู่ในจังหวะที่ใช่ด้วย

- ผู้นำจำเป็นจะต้องเป็นคนที่นำไปยังทิศทางที่ถูกต้อง แล้วผู้ตามจะเดินไปตามทางที่ถูกต้องตามไปด้วย

- กองทุนรวมอาจจะเป็นแง่มุมหนึ่งของการลงทุน หลักการของการหารายได้คือกินค่าธรรมเนียมจัดการกองทุนในแต่ละปี

มีคนมาปรึกษาว่า อยากเลิกกับแฟนเพราะรู้สึกว่าคบกันไปชีวิตก็ไม่ได้ดีขึ้นมา เราคบกับแฟนมาเกือบจะ 2 ปีแล้ว ไม่ได้อยู่ด้วยกัน เจอกันแค่ปีละ 2 ครั้ง รู้สึกว่ามันเหนื่อยกับความสัมพันธ์ที่ไม่ได้ใช้เวลาร่วมกัน ไม่เคยคุยเรื่องอนาคต ไม่ได้ใช้ชีวิตให้มันดีขึ้น ต่างคนต่างทำงานไป เราก็เลยรู้สึกว่าการมีเขามันเหมือนไม่มี เลยอยากอยู่คนเดียวมากกว่า จะดูเห็นแก่ตัวไหมคะ

- ชีวิตคู่ก็คือคนสองคน เราคุยกับแฟนแล้วสนทนากับแฟนแล้วก็ตัดสินใจได้เลย

- บางทีจุดที่ยากที่สุดในชีวิตก็คือการตัดสินใจ แล้วการตัดสินใจใดเล่าจึงเป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การกระทำ

- ความเห็นแก่ตัวมันคือการที่เรานึกถึงแต่ตัวเอง จนลืมอนาคตของคนอื่น ซึ่งมันต้องดูว่าสิ่งที่เราคิดเราทำมันดีที่สุดรึยัง

- คนเรามีเหตุผลในการมีชีวิตอยู่ที่แตกต่างกัน บางคนอยากคบหากันแล้วก็ดีขึ้นเรื่อย ๆ ทั้งชีวิตมวลรวม สุขภาพจิต และสุขภาพกาย

- อนาคตเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นจากวันนี้ ถ้าตอบคำถามในวันนี้ได้แล้วว่าไม่รัก อนาคตก็คงไม่ได้ผิดแผกไปจากเดิมเท่าไหร่

ข้อความโพสต์จาก Simon Sinek ได้เขียนข้อความไว้ว่า "คุณอย่าจ้างคนเพราะทักษะ แต่จงจ้างผู้คนด้วยทัศนคติ เพราะคุณสามารถสอนทักษะให้กับเขาได้- Herb Kelleher"

- เมื่อทักษะเป็นสิ่งที่ฝึกฝน และเสริมสร้างได้ง่ายกว่านิสัยหรือว่าทัศนคติ

- เราจึงต้องหาทางออกให้เจอว่า ทัศนคติใดเล่าที่ควรค่าแก่การงาน หรือบริบทนั้น

- ไม่มีการเรียนรู้ใดที่ไร้ค่า ทุกการเรียนรู้มีความหมายเสมอ มันอยู่ที่ตัวเราเอง

- รับรู้ให้ได้ว่า อะไรที่เปลี่ยนแปลงได้ยาก เราจะหาสิ่งนั้น แต่อะไรที่เปลี่ยนแปลงได้ง่าย เราจะสร้างมัน

- การค้นหาผู้คนที่เหมาะสมกับบริบทนั้น ๆ เป็นเรื่องยากอย่างยิ่ง ประสบการณ์จะสอนเราว่าจุดไหนควรที่จะยอมรับ

หนังสือ What's Gotten Into You: The Story of Your Body's Atoms, from the Big Bang Through Last Night's Dinner ของ Dan Levitt

- โลกใบนี้ได้สร้างสิ่งมีชีวิตขึ้นมา เพื่อการดำรงอยู่แล้วก็ไม่มีอะไรหลังจากนั้นเลย

- มวลในร่างกายเราอาจจะเป็นมวลค่าของสสารของธรรมชาติ มันไม่มีแก่นสารอะไรนอกจากน้ำหนักของถ่าน

- เราไม่มีทางสร้างคุณค่าให้แก่โลกใบนี้ผ่านการนึกคิดเพียงอย่างเดียว แต่มันต้องผ่านกระบวนการสร้างที่ล้ำค่า

- วันหนึ่งร่างกายเราจะหลอมรวมไปกับธรรมชาติ มันเรียกว่าเราคืนกลับสู่สามัญในสิ่งที่เราเคยเป็นมาจะดีที่สุด

- บางทีวิทยาศาสตร์ก็คือธรรมะ สองสิ่งนี้สอดคล้องเป็นเนื้อเดียวกัน อยู่ที่จะอธิบายอย่างไรให้กระจ่างแจ้ง

มีคนมาปรึกษาว่า สวัสดีเราอายุ 30 ปี เราคบกับแฟนมาได้ 4 ปีกว่า ไม่เคยเจอครอบครัวกันและกัน ไม่เคยเปิดตัวในโซเชียลมีเดียใด ๆ รวมไปถึงที่ทำงาน เขาไม่ใช่คนหวาน ไม่มีวันสำคัญ เป็นคนนิ่ง ๆ ไม่มีแพลนที่จะแต่งงาน เราเคยพูดเรื่องอยากมีลูก เขาบอกก็มีได้ เราอยู่ด้วยกันทุกคน ตอนเช้าเขาไปทำงาน กลางคืนเราก็ไปทำงานต่างคนก็ต่างทำงาน จนตอนนี้เพิ่งซื้อบ้านได้ปึนึงแล้ว ภาระเราเยอะขึ้น เขาก็ช่วย ๆ กันคนละครึ่ง แต่เขาไม่เคยเอาใจเราเลย จะไปไหนทำอะไรหรือกินข้าว ก็ต่างคนต่างกิน จนตอนนี้เรารู้สึกอิ่มตัว บางทีมีผู้ชายคนอื่นเข้ามาจีบ มาดูแลเรา เราก็รู้สึกหวั่นไหว จะผิดไหมถ้าวันนี้เราเลือกที่จะบอกเลิกเขา และทิ้งเขาไปแบบนี้ จะได้ไม่เสียเวลาคบกันไปเรื่อยเปื่อย เราคิดเองว่าเราไม่เหมาะสมกับเขารึเปล่า ก่อนหน้าเคยบอกเขาแล้วว่าเราต้องการเรื่องการดูแลเอาใจใส่บ้าง ต้องการอนาคตที่ชัดเจน แล้วก็เคยบอกเลิกเขาไปแต่เขาก็ไม่ยอมไป สรุปแล้วเราควรตัดสินใจยังไงดีคะ

- ปัญหาที่ใหญ่กว่าเรื่องความสัมพันธ์คือความรักที่ไม่เท่ากัน

- บางทีความสัมพันธ์ที่ดีไม่ได้ขึ้นอยู่ที่นิสัยของแต่ละฝ่ายอย่างเดียว แต่มันคือน้ำหล่อเลี้ยงจิตใจก็คือความใส่ใจ

- บางคนแสดงออกไม่เป็น รักแต่ไม่พูด เป็นห่วงแต่ไม่ดูแล แต่รู้สึกลึก ๆ ว่ารัก นั่นเรียกคนอาภัพเรื่องรัก

- ถ้ารักใครก็แสดงออกไปแบบนั้นเลย แล้วคำว่ารักถึงแม้จะมีแค่คำเดียวแต่การแสดงออกก็ต้องอยู่ในกรอบที่ควรจะเป็นเสมอ

- ตัดสินใจด้วยความรู้สึกและเหตุผล เราไม่มีทางล่วงรู้อนาคตทั้งหมดว่า ใครกันแน่ที่รักเราจริง ๆ คนที่ไม่ค่อยทำอะไรให้เราหรือคนที่ทำร้ายเราตลอดเวลา

ข้อความโพสต์จาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ใครเล่าเป็นคนทำ ใครเล่าเป็นคนอยู่กับผลต่อเนื่อง และใครเล่าเป็นคนเก็บเกี่ยวผลที่ได้สร้าง เมื่อแรงจูงใจได้เรียงกันเป็นเส้นขนาน เราจะพบว่าตัวเรานั่นเองที่ได้ทำทั้งหมด"

- ไม่มีใครเลยที่จะสร้างอนาคตของเราได้มากไปกว่าตัวเราเอง เราจงตั้งใจเลือกทางเดินเอง

- มีผู้คนมากมายบอกให้เราทำบางสิ่งเสมอ แต่อย่าเพิ่งไปโมโหหรือไม่พอใจ จงนำสิ่งนั้นมาพิจารณาก่อน

- แต่ถ้าเรารู้ชัดแล้วว่า ทางเลือกของชีวิตได้ปรากฏเด่นชัดขึ้น เราก็ปฏิเสธทางอื่นไปได้เลย

- เราเองที่เป็นคนทำ เราเองที่เป็นคนที่อยู่กับผลต่อเนื่องนั้น และเราเองที่เป็นคนได้รับผลในสิ่งที่ทำลงไป

- บางครั้งเราอาจจะต้องตั้งคำถามใหม่ว่า วันนี้เราได้ตั้งใจทำมากน้อยเพียงใด เพราะเรากำลังวาดรูปของชีวิตเราเอง

หนังสือ Change Your Brain, Change Your Life: The Breakthrough Program for Conquering Anxiety, Depression, Obsessiveness, Lack of Focus, Anger, and Memory Problems ของ Daniel G. Amen

- ศึกษาจิตใจตนเองในแต่ละวัน เฝ้าสังเกตว่ามันกำลังส่งสัญญาณเตือนอะไรบ้าง

- เมื่อการรักษาโรคทางใจ เราก็จำเป็นจะต้องกำจัดความคิดในแง่ลบอย่างอัตโนมัติ

- สมองเป็นทรัพยากรหนึ่งของโลกใบนี้ มันเชื่อมโยงเป็นเนื้อเดียวกันกับจิตใจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้

- ฮาร์ดแวร์ของจิตใจก็คือ สมอง แสดงว่า จิตใจเป็นซอฟต์แวร์ที่ขับเคลื่อนสมองว่าจะให้มันคิดอย่างไร และมองอย่างไร

- ทั้งนี้ การรักษาของจิตแพทย์แต่ละคนแตกต่างกัน มันขึ้นอยู่กับประสบการณ์และการเชื่อมโยงว่า สรุปแล้วปัญหาทางใจมาจากไหน

มีคนมาปรึกษาว่า เพื่อนที่คบกันมาเป็น 10 ปี ที่เราเคยคิดว่าสนิท วันนึงเขาจะแต่งงาน ตอนแรกเขาก็มาชวนเราไปงาน แล้วก็ไปอยู่ในขบวนขันหมากฝ่ายชาย เพราะญาติฝ่ายชายมีแค่ 3 คน ต้องการคนถือขันหมากทั้งหมด 9 คน ซึ่งเราก็ยินดีเพราะเจ้าบ่าวเราเองก็รู้จักแต่สุดท้าย เพื่อนก็ทักข้อความมาบอกเราว่า เราไม่สามารถให้อยู่ในขบวนขันหมากได้อีก เพราะเราเลิกกับแฟน ย้ำว่าเป็นแฟนไม่ใช่สามี เรายังไม่ได้แต่งงาน เขาเอาน้ามาอ้าง เอาพระมาอ้างว่ามันไม่ได้ มันเป็นกาลกิณี คืออยากรู้ว่าเราควรจัดการกับความรู้สึกนี้ยังไงดีคะ เพราะเอาจริง ๆ เรารู้สึกแย่มาก ๆ รู้สึกตัวเองถูกด้อยค่ามาก เราเข้าใจในส่วนของความเชื่อนี้นะ แต่เราคาดหวังว่าเพื่อนจะปกป้องเรามากกว่านี้ อย่างน้อยก็แก้ตัวให้เราหน่อยก็ได้ว่า คนที่เลิกแค่เป็นแฟน ยังไม่ถึงขั้นแต่งงานกันนะ หรือเราเอาแต่ใจตัวเองมากไปรึเปล่าคะ เพราะนั่นมันงานของเขา เขามีสิทธิ์ที่จะทำหรือไม่ทำอะไรก็ได้

- งานแต่งเป็นงานมงคลงานหนึ่ง แล้วการที่เราเลิกรากับแฟนหรือสามีรวมไปถึงภรรยาก่อนเข้าพิธี ก็อาจจะไม่เป็นมงคล

- ความเชื่อก็คือความเชื่อ คนบางคนเชื่อแบบนั้น เชื่อแบบนี้ เหมือนคนไม่ทานเนื้อวัว ก็บอกว่าเนื้อวัวเป็นยานพาหนะของเจ้าแม่กวนอิม

- สิ่งใดสิ่งหนึ่งที่กำหนดค่านิยามหนึ่ง คือสิ่งที่บัญญัติขึ้นมาว่าเป็นแบบนั้น บางคนก็ถือ บางคนก็ไม่ถือ มันแล้วแต่คนเลย

- ถ้าหากว่าเขาไม่ให้เราเข้าขบวนขันหมากก็อาจจะพอเข้าใจได้ แต่ถ้าเพื่อนไม่ยอมให้เราไปงานเลย อันนี้จะกลายเป็นอีกเรื่องนึง

- ทั้งนี้ งานใครก็งานคนนั้น เรียนรู้และเข้าใจว่า สมมุติเราจะมีงานของเรา ถ้าเกิดเหตุการณ์เดียวกันหรืออะไรก็ไม่จำเป็นต้องไปบอกเพื่อนว่าเราเลิกกับแฟน

ข้อความโพสต์จาก James Clear ได้เขียนข้อความไว้ว่า "ยิ่งเราพูดความคิดไปกับตัวตนของเรามากเท่าไร เราก็จะยิ่งเพิกเฉยหลักฐานของความผิดพลาดนั้น จงดำเนินต่อไปเติบโตและเรียนรู้ คุณจำเป็นจะต้องพัฒนา ขยับขยาย และปรับแต่งตัวตนของคุณ"

- ความคิดมันคือส่วนหนึ่งของตัวตน แล้วมันไม่ใช่เรื่องที่ต้องผูกติดกับตัวตน

- ปัญหาของการเรียนรู้ก็คือ ทุกครั้งที่เราเปิดรับอะไรใหม่ ๆ เราก็จะได้อะไรใหม่ ๆ มาด้วย

- ลองสอบทานตัวเองอยู่เนือง ๆ ว่าเราสามารถทำอะไรได้บ้าง ปรับปรุง แก้ไข หรือพัฒนาให้ดีขึ้น

- บางครั้งอาจจะเฆี่ยนตีตัวเองบ้าง เพื่อให้เข้าใจว่าเราเองก็ต้องห้ามปรามตัวเองไม่ให้หลงตัวเองไปไกล

- ตัวตนเป็นส่วนประกอบหลักของทุกสรรพสิ่ง ให้สร้างตัวตนผ่านประสบการณ์ที่กลั่นกรองอย่างดีแล้ว

หนังสือ You Can Choose to Be Rich ของ Robert T. Kiyosaki

- ถ้าเราเลือกที่จะรวย เราต้องปิดประตูความยากจนก่อนอันดับแรก

- ประตูแรกที่ต้องเปิดก็คือ ประตูของความคิด แล้วก็ประตูของการเรียนรู้ และประตูของการลงมือทำ

- มันไม่สำคัญว่าคุณจะมีรายได้มากเพียงใด แต่คุณจำเป็นจะต้องหากระแสเงินสดเพื่อสร้างสภาพคล่องทางการเงิน

- กระแสเงินสดอิสระคือสิ่งเดียวที่จะทำให้การเงินนั้นงอกเงยต่อไปได้ รับรู้ให้ได้ว่าเราต้องตัดออม ตัดไปลงทุนแล้วค่อยใช้จ่าย

- อย่าลืมที่จะลงมือทำ ทุกการวางแผนทางการเงินจะเกิดขึ้นจริงไม่ได้เลย ถ้าเราไม่เริ่มต้นทำอะไรให้มันเกิดขึ้น จงเริ่มเลย