ជនមាន​ពិការ​ភាព​មួយក្រុមពួតដៃ​គ្នាអភិរក្ស​ល្ខោនយីកេ ​នៅចំពោះភាព​ផុយស្រួយ​ដែលងាយ​ប្រឈមនឹងការ​បាត់បង់។ ​ត្បិតថា ​ពិការភ្នែកតែ​ពួកគេបាន​បំផុសចលនា​អភិរក្ស​ទៅកាន់អ្នកភ្នែកភ្លឺ​ឲ្យជួយដឹង​ឮពីគុណ​តម្លៃវប្បធម៌។​ការអភិរក្ស​វប្បធម៌​មិនមែន​ជារឿង​ចាប់បង្ខំទេ ​វាអាស្រ័យ​លើស្មារី​ភ្ញាក់រលឹក​របស់​មនុស្សម្នាក់ៗ។ ​ប៉ុន្តែការ​លើកទឹកចិត្ត​ដល់អ្នក​អភិរក្ស​ពីក្រសួង​ពាក់ព័ន្ធ​គួរជារឿង​ត្រូវធ្វើព្រោះមនុស្ស​ត្រូវការកម្លាំង​ចិត្តនិងការគាំទ្រ។​