Ζούμε μέρες απώλειας; Τι σημαίνει για την ανθρωπότητα στον 21ο αιώνα το φαινόμενο των μαζικών τάφων και των σιωπηλών, απρόσωπων, αποστειρωμένων ενταφιασμών; Ποιο το αποτύπωμα από τον αποκλεισμό του νεκρού και του θανάτου από τη ζωή των ανθρώπων στις κοινωνίες της αστικής νεωτερικότητας; Έχοντας συμπληρωθεί δύο χρόνια από την ημέρα που η πανδημία άλλαξε τις ζωές μας, η ψυχίατρος Κατερίνα Μάτσα μιλά για την εξοικείωση μας με τον θάνατο, το αδύνατο πένθος για τους νεκρούς της πανδημίας- τους ανθρώπους που πεθαίνουν ολομόναχοι σε συνθήκες καραντίνας - καθώς και τις εξαρτήσεις αλλά και το μυστήριο της ανυπαρξίας.