จากปัญหาหลักทางสาธารณสุขในพื้นที่ที่พบว่าผู้สูงอายุที่เป็นผู้ป่วยวัณโรค หลังจากเข้ารับการรักษาแล้ว มีภาวะทุพโภชนาการ เนื่องจากเบื่ออาหาร ทำให้ร่างกายขาดภูมิต้านทาน จนบางรายถึงแก่ชีวิต จึงได้มีแนวคิดในการเรียนรู้สูตรอาหารที่มีอยู่แล้วดั้งเดิมของท้องถิ่นจากปราชญ์ชาวบ้าน มาพัฒนาเป็นตำรับอาหาร ซึ่งมีคุณค่าทางโภชนาการ และถูกปากผู้สูงวัยในท้องถิ่น โดยเฉพาะอาหารทางภาคเหนือที่มีคุณค่าและโภชนาการเหมาะสมกับผู้สูงวัย