Πότε ξεκίνησε ο κόσμος του κρασιού να χρησιμοποιεί τον όρο «ορυκτότητα»; Όταν τη χρησιμοποιούμε εννοούμε όλοι το ίδιο πράγμα ή μήπως είναι μια μεταφορική έννοια που χρησιμοποιείται να δηλώσει την υψηλή ποιότητα;

Στο podcast αυτό συνέβαλλαν με συνεντεύξεις: ο Dr. Heber Rodriguez ο  οποίος έκανε το διδακτορικό του πάνω στο θέμα της ορυκτότητας για τα κρασιά του Chablis, στο πανεπιστήμιο της Βουργουνδίας, η Ιωάννα Βαμβακούρη, οινολόγος στο κτήμα Μικρά Θήρα η οποία μοιράζεται την εικοσαετή εμπειρία της στα κρασιά της Σαντορίνης. 

Ο Ernst Loosen γκουρού του Riesling πιστεύει πως η οξύτητα είναι η βασική «σύσταση» της έννοιας και πως χωρίς οξύτητα δεν μπορούμε να μιλάμε για ορυκτότητα και ο σύμβουλος οινολόγος Θάνος Φακορέλης από το Μπορντώ μάς εξηγεί τη δική του προσέγγιση στη χρήση του όρου και τη σημασία της μέσα από τη ματιά της πολύχρονης θητείας του στον παγκόσμιο αμπελώνα.

Συμφωνούμε πως διαφωνούμε; Όπως και να έχει η φράση ορυκτότητα ήρθε για να μείνει, ή μήπως τελικά και ίσως και όχι;