«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۱۴۲

فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

دوستان دختر رز توبه ز مستوری کرد

شد سوی محتسب و کار به دستوری کرد

جای آن است که در عقد وصالش گیرید

دختری مست چنین کاین همه مستوری کرد

آمد از پرده به مجلس عرقش پاک کنيد

تا نگويند (بگوید به) حريفان که چرا دوری کرد

مژدگانی بده ای دل که دگر مطرب عشق

راه مستانه زد و چاره‌ی مخموری کرد

نه به هفت آب که رنگش به صد آتش نرود

آن چه با خرقه‌ی زاهد می انگوری کرد

غنچه‌ی گلبن وصلم ز نسيمش بشکفت

(نه شگفت ار گل طبعم ز نسیمش بشکفت)

مرغ خوشخوان طرب از برگ گل سوری کرد

حافظ افتادگی از دست مده زان که حسود

عرض و مال و دل و دين در سر مغروری کرد

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۱۴۱

فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلان

ديدی ای دل که غم عشق دگر بار چه کرد

چون بشد دلبر و با يار وفادار چه کرد

آه از آن نرگس جادو که چه بازی انگيخت

آه از آن مست که با مردم هشيار چه کرد

اشک من رنگ شفق يافت ز بی‌مهری يار

طالع بی‌شفقت بين که در اين کار چه کرد

برقی از منزل ليلی بدرخشيد سحر

وه که با خرمن مجنون دل‌افگار چه کرد

ساقيا جام می‌ام ده که نگارنده‌ی غيب

نيست معلوم که در پرده‌ی اسرار چه کرد

آن که پرنقش زد اين دايره‌ی مينایی

کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد

فکر عشق آتش غم در دل حافظ زد و سوخت

يار ديرينه ببينيد که با يار چه کرد

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۱۴۰

مفعول و فاعلات و مفاعیل و فاعلان

دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد

ياد حريف شهر و رفيق سفر نکرد

يا بخت من طريق مروت فروگذاشت

يا او به شاهراه طريقت گذر نکرد

گفتم مگر به گريه دلش مهربان کنم

چون سخت بود در دل سنگش (قطره‌ی باران) اثر نکرد

شوخی (نگر) مکن که مرغ دل بی‌قرار من

سودای (خام) دام عاشقی از سر به درنکرد

هر کس که ديد روی تو بوسيد چشم من

کاری که کرد ديده‌ی من بی‌نظر نکرد

من ايستاده تا کنمش جان فدا چو شمع

او خود گذر به ما چو نسيم سحر نکرد

(حافظ حدیث عشق تو از بس که دلکش است

نشنید کس که از سر رغبت ز بر نکرد)

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۱۳۹

مفعول و فاعلات و مفاعیل و فاعلان

رو بر رهش نهادم و بر من گذر نکرد

صد لطف چشم داشتم و يک نظر نکرد

سيل سرشک ما ز دلش کين به در نبرد

در سنگ خاره قطره‌ی باران اثر نکرد

يا رب تو آن جوان دلاور نگاه دار

کز تير آه گوشه‌نشينان حذر نکرد

ماهی و مرغ دوش (نخفت از فغان من) ز افغان من نخفت

وان شوخ‌ديده بين که سر از خواب بر نکرد

می‌خواستم که ميرمش اندر قدم چو شمع

او خود گذر به ما چو نسيم سحر نکرد

جانا کدام سنگدل بی‌کفايتی‌ست

کو پيش زخم تيغ تو جان را سپر نکرد

کلک زبان‌بريده‌ی حافظ در انجمن

با کس نگفت راز تو تا ترک سر نکرد

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۱۳۸

فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلان

ياد باد آن که ز ما وقت سفر ياد نکرد

به وداعی دل غمديده‌ی ما شاد نکرد

آن جوانبخت که می‌زد رقم خير و قبول

بنده‌ی پير ندانم ز چه آزاد نکرد

کاغذين‌جامه به خوناب بشويم که فلک

رهنمونيم به پای علم داد نکرد

دل به اميد صدایی که مگر در تو رسد

ناله‌ها کرد در اين کوه که فرهاد نکرد

سايه تا بازگرفتی ز چمن مرغ سحر

آشيان در شکن طره‌ی شمشاد نکرد

شايد ار پيک صبا از تو بياموزد کار

زان که چالاکتر از اين حرکت باد نکرد

مطربا پرده بگردان و بزن راه عراق

که بدين راه بشد يار و ز ما ياد نکرد

غزليات عراقی‌ست سرود حافظ

که شنيد اين ره دلسوز که فرياد نکرد؟

کلک مشاطه‌ی صنعش نکشد نقش مراد

هر که اقرار بدين حسن خداداد نکرد

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۱۳۷

مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل

دل از من برد و روی از من نهان کرد

خدا را با که اين بازی توان کرد؟

شب (سحر) تنهايی‌ام در قصد جان بود

خيالش لطف‌های بی‌کران کرد

چرا چون لاله خونين‌دل نباشم

که با من نرگس او سرگران کرد

که را گويم که با اين درد جان‌سوز

طبيبم قصد جان ناتوان کرد

بدان سان سوخت چون شمعم که بر من

صراحی گريه و بربط فغان کرد

صبا گر چاره داری وقت وقت است

که درد اشتياقم قصد جان کرد

ميان مهربانان کی (می)توان گفت

که يار ما چنين گفت و چنان کرد

عدو با جان حافظ آن نکردی

که تير چشم آن ابروکمان کرد

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۱۳۶

فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلان

ایمیل جهت ارسال جنبش کاهدود

[email protected]

دست در حلقه‌ی آن زلف دوتا نتوان کرد

تکيه بر عهد تو و باد صبا نتوان کرد

آن چه سعی است من اندر طلبت (بنمودم) بنمايم

اين قدر هست که تغيير قضا نتوان کرد

دامن دوست به صد خون دل افتاد به دست

به فسوسی که کند خصم رها نتوان کرد

عارضش را به مثل ماه فلک نتوان گفت

نسبت دوست به هر بی‌سروپا نتوان کرد

سروبالای من آن (دم) گه که درآيد به سماع

چه محل جامه‌ی جان را که قبا نتوان کرد

نظر پاک تواند رخ جانان ديدن

که در آيينه نظر جز به صفا نتوان کرد

مشکل عشق نه در حوصله‌ی دانش ماست

حل اين نکته بدين فکر خطا نتوان کرد

غيرتم کشت که محبوب جهانی ليکن

روز و شب عربده با خلق خدا نتوان کرد

چه بگويم که تو را نازکی طبع لطيف

تا به حدی‌ست که آهسته دعا نتوان کرد

بجز ابروی تو محراب دل حافظ نيست

طاعت غير تو در مذهب ما نتوان کرد

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۱۳۵

مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلان

چو باد عزم سر کوی يار خواهم کرد

نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد

به هرزه بی می و معشوق عمر می‌گذرد

بطالتم بس از امروز کار خواهم کرد

هر آبروی که اندوختم ز دانش و دين

نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد

چو شمع صبحدمم شد ز مهر او روشن

که عمر در سر اين کار و بار خواهم کرد

به ياد چشم تو خود را خراب خواهم ساخت

بنای عهد قديم استوار خواهم کرد

صبا کجاست که اين جان خون گرفته چو گل

فدای نکهت گيسوی يار خواهم کرد

نفاق و زرق نبخشد صفای دل حافظ

طريق رندی و عشق اختيار خواهم کرد

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۱۳۴

فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن

بلبلی خون (جگر) دلی خورد و گلی حاصل کرد

باد غيرت به صدش خار پريشان‌دل کرد

طوطی‌ای را به (هوای) خيال شکری دل خوش بود

ناگهش سيل فنا نقش امل باطل کرد

قره‌العين من آن ميوه دل يادش باد

که چه آسان بشد و کار مرا مشکل کرد

ساروان بار من افتاد خدا را مددی

که اميد کرمم همره اين محمل کرد

روی خاکی و نم چشم مرا خوار مدار

چرخ فيروزه طربخانه از اين کهگل کرد

آه و فرياد که از چشم حسود مه چرخ

در لحد ماه کمان‌ابروی من منزل کرد

نزدی شاه‌رخ و فوت شد امکان حافظ

چه کنم بازی ايام مرا غافل کرد

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations

«««««🍷می‌بهـا»»»»»

غزل نمره ۱۳۳

مفعول و فاعلات و مفاعیل و فاعلان

صوفی نهاد دام و سر حقه باز کرد

بنياد مکر با فلک حقه‌باز کرد

بازی (دهر) چرخ بشکندش بيضه در کلاه

زيرا که عرض شعبده با اهل راز کرد

ساقی بيا که شاهد رعنای صوفيان

ديگر به جلوه آمد و آغاز ناز کرد

اين مطرب از کجاست که ساز عراق ساخت

و آهنگ بازگشت به راه حجاز کرد

ای دل بيا که ما به پناه خدا رويم

زآنچ آستين کوته و دست دراز کرد

صنعت مکن که هر که محبت نه راست باخت

عشقش به روی دل در (دولت) معنی فراز کرد

فردا که پيشگاه حقيقت شود پديد

شرمنده رهروی که عمل بر مجاز کرد

ای کبک خوش‌خرام کجا می‌روی بايست

غره مشو که گربه (عابد) زاهد نماز کرد

حافظ مکن ملامت رندان که در ازل

ما را خدا ز زهد ريا بی‌نياز کرد

Support this podcast at — https://redcircle.com/ravaq/donations