நல்ல சொற்கூட்டி அவர்கள்

நா பாட நின்றபோது

நல்ல கவிஞனை காலன்

நல்லழைப்பு விடுத் தழைத்தான்.

உள்ளங் கலங்கும் மக்களை

உவகையோடு கண்ட காலன்

கோடானு கோடிமக்களின் கண்களிட்ட

கோலநீரைக் கண்டுங் காணாது

கடமை ஒன்றையேக் கருதி

கழுவேற்றினான் கவி யரசனை!

கலங்கிய மக்கள் குலம்கதறிய

கதறல்….காலனே! காலனே!

ஏன் அழைத்தாய் எதற்கழைத்தாய்

எங்கள் கவிக்குயிலை?

இரக்கமற்ற இந்தக்காலனை எந்த

காலன் என்று அணுகுவானோ?

இரவுகடந்தால் தேவர்கள் தேவலோகத்தில்தான்

இருக்கவேண்டும் - இதுநியதி

அந்நேரம் அவர்களின் கட்டாயகாலம்!

கையூட்டு வாங்கி முடிந்தால்

கையேந்தாப் பிச்சைக்காரர்களாக  தங்கள்

கைலாயம் போன்ற மாளிகையில்

பணத்தை எண்ணிக் கொண்டிருப்பார்கள்

இதுஇவர்களின் - உலகநியதி

அந்நேரம் ஏழைகளின் துயரகாலம்,

வாங்கியவர்களுக்கோ வசந்தகாலம்.

ஆ……! யார்?     யார் பார்வை?

ஆவல் பொங்க நோக்கினேன்.

அதுவிண்ணில் முழுநிலா பவனிவரும்

அற்பக் கதிர்மறையும் காலம்!

தாக்கிற்று மின்னல் ஒளிக்கீற்று!

ஒளியா அது? அல்ல கண்ணொளி!

வெள்ளைப் புறாவாக இறக்கையுடன்

வெண்ணீராடையுடன் - இவர்களை

அவர்களை….. எங்கோ….. கண்டுள்ளேன்!

ஆம்! அவர்கள் இரக்கமுள்ளஇதயம்

எங்குள்ளதோ அங்கு தஞ்சம்

நான் அரசியாகிலும்

நான் வளர்த்த

அன்னப்பறவை மீரா,

மீளாஇறப்பிற்கு சென்று

விட்டதாலொரு கலக்கம்!

அன்னப்பறவையே,

நாடுபுரக்கும் நல்லோனின்

முகம்போல முழுநிலா ஒளிவிடும்

இம்மாலைக் காலத்தில்

யான் உன்னை நினைந்து

உன்னில் தவழ்ந்துவிளையாடி

உன்னை நீராய்கவழ்கின்றேன்!

குமரியாற்றினது அழகிய

பெரிய துறைக் கண்ணே!

அயிரை மீன்போன்ற என்னுயிரே!

அன்பின் சின்னமே நீ

அருளின் புனித நீரோ?

மலையமான் போன்று

உன்இறப்பு என்நீர்மை

நட்பாங் கிழமைதரும்

நன்னாட்களை ஓடவிடுகிறது.

அன்புணர்ச்சி உன்னுடையதா?

விசுவாசம் உன்னில்,

நட்பின் ஆழம் உன்னி்ல்,

அன்பின் ஆழம் உன்னில்

தெற்றெனப் புலப்படுவதைக்

கண்டேன்; களிப்புற்றேன்!

பேடைக்கு இன்புறும்தன்

அன்பின் சின்னமாகநீ,

மடந்தை என்னுடனிருந்தால்

உன் பாதுகாப்புஎன்னில்

உவகை நீரைபுலப்படுத்தும்- நீ

உயிரறுத்தபோது

கண்ணில் நீர்சரிகிறது - நீ

உன் குவளைக்கண்ணில்

சிந்தியதுநீரா? இல்லை இல்லை

அள்ளி அணைத்தஅன்னை

இன்று இல்லை.

அழுகுரல்கேட்டு ஆறுதல்சொன்ன

அன்னை இங்கில்லை!

கண்ணில் பிறந்துவழிந்த

கண்ணீரனைத்தும் இன்று

தீர்ந்துபோய்விட்டது!

இதயத்துடிப்பே இதமாகஇல்லை!

வீடு இருண்டிருக்கிறது,

விளக்கேற்ற ஆர்வமில்லை.

காற்று நின்றதை,

கனவு கலைந்ததை,

கனத்த மனசுஏற்கவில்லை!

நிலவைக்  காணவில்லை

வானம் இருண்டுகிடக்கிறது,

நிழல்கிடைக்கவில்லை - மேகம்

வெளுத்துக்கிடக்கிறது!

சோலையும் காய்ந்துவிட்டது!

அழுவதற்கு இனிஅன்னை

மடியில்லை - நேரில்

தொழுவதற்கினி தாயுமில்லை.

எதிர்காலத்தை இருளேசூழ்ந்தது

போலொரு உணர்வு!

வேங்கை எனைஅடித்து

வதைப்பதைப் போன்றதொரு

பிரமை!

நெருப்பில் என்னுயிர்

வீழ்ந்தது போன்றதொரு

உணர்வு!

தாயை இழந்த என்போன்ற

விவரமறிந்த பேதைகளுக்கு

துயரப் பிணியிலிருந்துமீள

மாற்று மருந்துண்டோ?

கேள்வியைத்  தான்நான்

கேட்கிறேன் - ஆனால்

அதற்கோர் பதிலைச்

சொல்லதான் பண்டிதரில்லை.

வளைந்து கொடுக்கும்நா

உணவுப் பயணிகளின்

ஒருவழிப் பாதை!

பேசி , அழவைக்க,

சிரிக்க வைக்க,

சிந்திக்கச் செய்ய,

ஆசைகளை எடுத்துரைக்கவுதவும்

ஓசை ஊர்திகளுக்கு

மறுவழிச் சாலை!

உள்ளே செல்லும்உணவுச்

சுவைகளின் தன்மைகளை

தெளிவுபடுத்தஉதவும் கணினி!

எண்ணங்களை வெளிப்படுத்த

எடுத்துணர்த்த உதவும்

சொற்களின் கணிப்பான்!

பொய்க்காளான்கள் ஆயிரம்

பூத்துவரும் இதில்

மெய்க்குறிஞ்சிப் பூக்கள்

ஏனோ மிகுதியாய்

பூப்பதில்லை!

காத்திருப்பதென்பது

கனவுகளை வளரவிடும்,

கற்பனைகளை சிதறவிடும்,

கணிக்க முடியாத

எதிர்காலத்தை நோக்கிஓர்அடி

எடுத்துவைக்கவும் யோசிக்கவைக்கும்

ஒரு சோதனை!

இவ்வுலக பரிசோதனைக்

கூடத்தில் நமக்குள்ள

ஆரம்ப சோதனையே

காத்திருத்தல் தான்!

நொடியில் கருவாகியும்

அன்னை வயிற்றின்

அடியிலேன் பத்துமாதம்

காத்திருக்கிறோம்?

பிறந்தபின்

தவழ்ந்து செல்ல,

அமர்ந்து கொள்ள,

எழுந்து நிற்க,

ஓடி ஒளிய,

உண்ண, உறங்க,

பள்ளி செல்ல,

பாடம் படிக்க - பின்

கல்லூரி - வேலை

கல்யாணம் - கடன்

குழந்தைகள் - குழப்பங்கள்

பால் - பலசரக்கு

ரேஷன் - பஸ்என

எல்லாவற்றுக்கும்

ஆயுலுக்கும் அப்போதே

காத்திருக்க

பயிற்சி பெறுகிறோம்!

பயில்கிறோம்!

15. ஒளிரும் நட்சத்திரங்கள்

விண்ணில் ஒளிரும்

நட்சத்திரங்காள்!

ஓர்நிமிடம் ஓடிவாருங்களேன்!

நானுரைத்தபடி நீங்கள்

நங்கைஎனை நோக்கி

வந்தால் - நாளை

வானத்தில் நானும்

உங்களுடனிருப்பேன்!

ஒளிரும் நட்சத்திரங்களே!

என்னால்

ஒளியைக் காணமுடியும்,

அளிக்க முடியாது,

அடையவும் இயலாது - அதனால்

ஆகாயத்தில் எனக்கொரு

ஆசிரமம் அமைத்துத்

தருவீர்களா?

இரவில் இருண்டிருக்கும்

என்ஆகாய வீட்டிற்கு

ஒளியேற்ற ஓரிருவர்

துணையாக வாயிலில்

பொருந்தியிருப்பீர்களா? - பகலில்

பகலவனின் ஒளியால்

நம்வீட்டில் ஒளிவெள்ளம்பாய

நாம் ஆடிப்பாடலாம்!

தில்……

உலகமே உறங்கும்,

உறங்காது  காலம்!

பொழுது விடியும்,

கடல் ஆனந்தத்துடன் கொந்தளிக்கும்,

முடிவற்றஉலகின் எல்லை

விரிந்த கடற்கரையில்

குழந்தைகள் விளையாடும்,

உறங்காது காலம்!

வழியற்ற விண்ணில்,

புயல் அலையும்

பாதையற்ற கடலில்

கப்பல்கள்

சென்று கொண்டிருக்கும் ;

உறங்காது காலம்!

ஓய்வுகொள்ளாதது காலம்!

பகல் முடியும், பறவைகளின்

பாடல்கள் அடங்கும்,

காற்று களைத்துஅயரும்,

கனத்த இருள்திரை

நம்மேல் வீசப்படும்,

பூமி உறக்கப்போர்வையால்

மூடி வைக்கப்படும் - ஆனால்

உறங்காது காலம்!

நாம் இன்பப்பாடல்கள்

பாடி ,விளையாடி, உழைத்து,

சிரித்து,பேசிமுடித்தும்

உறங்கவில்லை காலம்!

சிறந்து விளங்கும்செல்வந்தனுக்கு….

நல்ல நேரம்.

கவலை மொத்தத்தையும்

குத்தகைக்கு எடுத்து

துன்பத்தில் துடிப்பவனுக்கு…..

அவன் நேரம்!

அவர்களுக்காகவும்

உறங்காது காலம்!

நாம்

ஓ  ………… என் தெய்வமே!

பாவை உன்னிடம் வேண்டுகிறேன்!

பாவங்கள் நிறையநான்

புரிந்திடல் வேண்டும்,

பாவங்களினால் பாதிக்கப்

பட்டால்தான் என்னால்

புண்ணியங்கள் பல

புரிந்திட முடியும்!

ஓ ………… என் தெய்வமே!

ஆருயிர்களின் வெறுப்புகளுக்கும்நான்

ஆளாகித்தவிக்க வேண்டுகிறேன்!

பிறரின் வெறுப்பினால்நான்

பாதிக்கப்  பட்டால்தான்

அனைவரையும் முழுமையாக

அன்புசெய்ய என்னாலாகும்!

ஓ ………… என் தெய்வமே!

தண்டனைக்குள்ளாகி நான்நாள்தோறும்

தவிக்கும்நிலையை தான்வேண்டுகிறேன்!

அதிகம் தண்டிக்கப்பட்டால்தான்

அனைவரையும் எளிதில்

மன்னித்து ஆதரிக்கும்

மனப்பக்குவம் எனக்குகிட்டும்!

ஓ ……….. என் தெய்வமே!

தொல்லைகள் நிறையஎனைத்

தொடர நான்வேண்டுகின்றேன்!

பிரச்சனைகள் பலபின்பற்றினால்

பின்அவற்றை எதிர்கொள்ளும்

பொறுமையும் தானாகஎன்

பொன்மனதில் வளர்ந்துவிடும்!

புதியதோர் உலகம் உருவாகுகின்றது!

புத்திமான்கள்

புல்லுருவிகளால் புதைக்கப்படுகின்றார்கள்!

இப்புதிய உலகஅமைப்பில் சிலமனிதர்கள்

இரக்கமற்றவர்கள்!

அகந்தை யெனும் ஆழப்புதைந்த,

ஆயிரமாயிரம்

ஆண்டுகளாய் அகிலத்தை அழித்துவரும்

விஷவேரினால்

விவேகத்தைப் பறிகொடுத்து நல்லபண்புகளை விலக்கி வரும்

விடிவெள்ளி போன்ற விந்தைமனிதர்களை

எரிக்கும் கொழுந்தீச்சுடர்கள்!

தன்பாரத்தை சுமக்க இயலாதசில

தன்னலப்பிறவிகள்

தன்மையுள்ளங்களில் நெருப்பைஅள்ளித்

தெளிக்கின்றன.

உருவாகிக் கொண்டிருக்கும் இந்தப்புதிய

உலகத்தில்

உண்மைகள் வாழமுடியாது உருகுலைந்துபோகிறது.

உண்மை உள்ளங்கள் பிறக்கமுடியாது

தவிக்கின்றன.